Τον Σεπτέμβριο του 2018 ο γιος του Ανδρέα, Νίκος Παπανδρέου, σε εκδήλωση για την επέτειο των 44 χρόνων του ΠΑΣΟΚ, δήλωσε ότι προεκλογικά του είχε υποβληθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ ένα παράξενο αίτημα:
«Μου ζήτησαν να δώσω όλες τις ομιλίες από τις πρώτες εκλογές του Ανδρέα και δεν ήξερα τι να κάνω. Να τα δώσω ή να μην τα δώσω». Αλλά επειδή όπως είπε «είμαστε ανοικτοί σε αυτά», τα έδωσε! Συμπλήρωσε ότι «ο Αλέξης Τσίπρας έχει σαν είδωλο τον Ανδρέα Παπανδρέου και τον παρακολουθεί για να δει τι μπορεί να αντιγράψει. Προσπαθεί να αντιγράψει τις επιτυχίες του».
Τότε ουδείς από τον ΣΥΡΙΖΑ διέψευσε την αποκάλυψη, και ουδείς σχολίασε τις εκτιμήσεις περί αντιγραφής του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ από τον Τσίπρα.
Και τι να σχολιάσουν; Κάτι που έβλεπε όλη η Ελλάδα; Ότι ο Αλέξης προσπάθησε να αντιγράψει ακόμη και την σκηνική παρουσία (την ηχώ της φωνής και τις κινήσεις) του Αντρέα στην προεκλογική εξέδρα, ενώ ξεπατίκωσε και τα συνθήματά του; Από «το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω» και το «να σηκώσουμε τον ήλιο πάνω από την Ελλάδα», ως τα πρόσφατα «Συμβόλαιο για την Αλλαγή» αλλά και το εμβληματικό «Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες» που ο Τσίπρας πρόσθεσε το «σε όλους» για να…διαφοροποιηθεί.
Δεν είπε κάτι καινούργιο ο σχολιαστής της τηλεόρασης του ΣΚΑΪ λέγοντας ότι ο Αλέξης μιμείται τον Ανδρέα. Αν πρόσθεσε χιουμοριστικά ότι ο Χάρυ Κλυν τον μιμείτο καλύτερα, αφορά τον ίδιο και το χιούμορ του. Προσβολή δεν υπήρξε. Απλώς αποτέλεσε ευκαιρία για να κάνει ο εξάδελφος, Γιώργος Τσίπρας, το σόου του και να καλεί τον δημοσιογράφο να ανακαλέσει την «προσβολή», υπό την απειλή αποχώρησης από το στούντιο.
Το χειρότερο όμως ήταν ότι η πρώην δημοσιογράφος και νυν εκπρόσωπος Πόπη, παρενέβη με επιθετικότητα, ζητώντας από τον σχολιαστή του σταθμού δήλωση μετανοίας τόσο για τον «μίμο» του Ανδρέα όσο και για τον ισχυρισμό του, ότι στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζουν τρομοκράτες – ή κάπως έτσι το είπε.
Να το ξεκαθαρίσουμε: Ο ΣΥΡΙΖΑ σαφώς δεν είναι υπέρ της τρομοκρατίας ως πολιτική δράση. Ωστόσο πολλά στελέχη και μέλη του προέρχονται από την «κινηματική» και «δικαιωματική» Αριστερά, με κουλτούρα η οποία χωρίς να δικαιολογεί, κατανοεί πολιτικά τη δράση της.
Άλλωστε, όπως έχει πει εμβληματική μορφή του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κινήματος, Ροσάνα Ροσάντα, για τις Ερυθρές Ταξιαρχίες «Είναι μέρος του οικογενειακού άλμπουμ της Αριστεράς».
Το πρόβλημά τους είναι πως επειδή η πολιτική κατανόηση για τη δράση των ομάδων αυτών είναι αυτονόητη στο δικό τους σύμπαν, νομίζουν και οι υπόλοιποι Έλληνες ενστερνίζονται τη γνώμη τους. Και προβαίνουν σε δηλώσεις οι οποίες ευκόλως και ευλόγως παρεξηγούνται. Και όχι μόνο από την σκοπιμότητα της αντιπολίτευσης η οποία έχει κάθε λόγο να τις εκμεταλλευτεί, αλλά και από τον μέσο ανυποψίαστο πολίτη.
Για παράδειγμα η «17Ν» σκότωνε για παρανοϊκούς πολιτικούς λόγους. Δεν σκότωσε τον αείμνηστο Μπακογιάννη για να του κλέψει το πορτοφόλι. Ο πολίτης που δεν έχει εντρυφήσει σε αυτά, πολύ λογικά σοκάρεται όταν ακούει τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Μάκη Μπαλαούρα, να λέει ότι «οι οργανώσεις όπως η «17Ν» είχαν ένα ιδεώδες υπέρ του ανθρώπου, μιας κοινωνίας εντελώς διαφορετικής, μιας καλής κοινωνίας και οι κακοί έπρεπε να τιμωρηθούν».
Και μετά τον σάλο που ξεσηκώθηκε, αντί να γράψει ένα θεωρητικό κείμενο που θα εξηγούσε τι εννοούσε, το απέδωσε σε διαστρέβλωση «από τα παπαγαλάκια της διαπλοκής» και ξεμπέρδεψε (νόμιζε)!
Ο γράφων, κατανοεί αυτό που είπε ο Μπαλαούρας, λιγότερο ωστόσο τη δήλωση του πρώην υπουργού Δρίτσα ότι «κανείς δεν έχει τρομοκρατηθεί από τη «17Ν». Αντίθετα ο ελληνικός λαός έχει τρομοκρατηθεί από πάρα πολλές άλλες πολιτικές»!
Ήταν τότε που σύμπας ο ΣΥΡΙΖΑ είχε στρατευθεί υπέρ του να ικανοποιηθούν τα καπρίτσια Κουφοντίνα «για να μη χαθεί άδικα μια ζωή». Και ο Δρίτσας προειδοποιούσε παράλληλα την κυβέρνηση ότι με την στάση της «θα αναβιώσει μία συζήτηση «για την δράση του ένοπλου και της τρομοκρατίας, όπως λέγεται» (το «όπως λέγεται» αφορά την τρομοκρατία!). Εν τω μεταξύ ο ένοπλος ταξικός αγώνας έχει καταργηθεί ως προβληματισμός από την Αριστερά της Δύσης εδώ και δεκαετίες, αλλά τον Δρίτσα ξέχασαν να τον ενημερώσουν.
Παράλληλα η νεολαία ΣΥΡΙΖΑ, εν μέσω πανδημίας, οργάνωνε πορείες υπέρ του Κουφοντίνα με δικαιολογία τα ανθρώπινα δικαιώματά του, συμμετέχοντας και σε μπλοκ με τους «Γεννήθηκα 17Ν».
Φυσικά πιστεύουμε ότι πέραν του δικαιωματισμού υπήρχαν και αντιπολιτευτικοί λόγοι. Γι΄ αυτό άλλωστε και 17 στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ υπέγραψαν κείμενο υπέρ του φυλακισμένου τρομοκράτη. Παλιότερα επίσης στελέχη του βρέθηκαν μάρτυρες υπεράσπισης του Κουφοντίνα, του Ξηρού, του Κωστάρη, και άλλων.
Αυτά δεν τα γνώριζε η εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ που βγήκε στον ΣΚΑΪ και έλεγε «τι ακούν τα αυτάκια μας»; Φαίνεται τότε δεν είχε ενταχθεί «με φόρα» στην Αριστερά και της διέλαθαν.
Τo ατόπημά της ήταν διττό: Αφενός το προαναφερθέν. Μπορούσε να αιτιολογήσει, να ερμηνεύσει τις ανωτέρω συμπεριφορές στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίες είναι καταγεγραμμένες και δεν αμφισβητούνται. Αντιθέτως προσποιήθηκε την οργισμένη λέγοντας ότι αυτά δεν υπήρξαν. Δεν πίστευε στα αυτάκια της μάλιστα, με αυτά που άκουγε! Και το δεύτερο λάθος, παρενέβη λογοκριτικά προς έναν δημοσιογράφο ο οποίος εξέφρασε την προσωπική του γνώμη - ως είχε δικαίωμα - για τον μιμητισμό του Τσίπρα.
Προφανώς για να μας θυμίσει τον ΣΥΡΙΖΑ…που αγαπήσαμε. Όπου η έκφραση γνώμης επιτρέπεται μόνο αν συμφωνείς μαζί τους. Διαφορετικά είσαι παπαγαλάκι και εχθρός τους…
