Ουδείς γνωρίζει πως θα εξελιχθεί το πολιτικό σκηνικό μέσα στον ίλιγγο που θα περιδινίζεται η κοινωνία, με την οικονομική δυσπραγία που φέρνει ο κορονοϊός. Και ως γνωστόν η οικονομική δυσπραγία δεν ευνοεί την ψύχραιμη σκέψη. Παρόλα αυτά αμφιβάλουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορέσει να επανέλθει. Ο κύριος λόγος είναι που παρότι τυχαίως μεγάλωσε, κουβαλά την ιδιαίτερη νοοτροπία του μικρού κόμματος, που βρίσκεται σε ασύγχρονη σχέση με την κοινωνία.
Μερικά πρόσφατα παραδείγματα:
Η βουλεύτρια κα Α. Γκαρά ολόλυζε στα τηλεπαραθύρια για την επικήρυξη των κουκουλοφόρων που φέρθηκαν στον πρύτανη ως ναζί σε Εβραίους, ως τζιχαντιστές στα θύματά τους, αλλά και ως μαοϊκοί ερυθροφρουργοί στους αντιφρονούντες - για να μην ξεχνιόμαστε.
Χαρακτήρισε την πράξη της επικήρυξης ως κάτι που δεν έχει ξανασυμβεί, ενώ καταλόγισε στην κυβέρνηση ότι θέλει να μετατρέψει τους πολίτες σε καταδότες. Λίγο να «γκουγκλάριζε» θα έβλεπε ότι σχετικά προσφάτως έχει ξανασυμβεί, και μάλιστα από τον ίδιο υπουργό, τον Μιχ. Χρυσοχοΐδη. Αφορούσε την Κωνσταντίνα Κούνεβα, μετέπειτα ευρωβουλεύτρια του ΣΥΡΙΖΑ, στην οποία έριξαν βιτριόλι το 2008 με σκοπό ίσως τη δολοφονία της.
Τότε ο ΣΥΡΙΖΑ, και καλώς, δεν είχε καταγγείλει ότι η αστυνομία θέλει να δημιουργήσει καταδότες. Η γενική εντύπωση ήταν πως η κα Κούνεβα ως συνδικαλίστρια είχε υποστεί επίθεση από κυκλώματα εργοδοτών, άρα μπράβων και ταξικών εχθρών. Οι τωρινοί δράστες ανήρτησαν τη φωτογραφία του «αιχμάλωτου» πρύτανη σε σελίδα του αντιεξουσιαστικού χώρου. Εκ των πραγμάτων ανήκουν σε αυτό που η θρυλική αριστερή Ιταλίδα αγωνίστρια Ροσανα Ροσάντα, που έφυγε μόλις πρόσφατα, είχε πει, ότι αυτές οι ομάδες ανήκουν στο οικογενειακό άλμπουμ της Αριστεράς (και δεν ζητεί κανείς… λογαριασμό από τη Αριστερά για την ύπαρξή τους. Την πολιτική τους θέση ορίζουμε).
Την Παρασκευή «πλακώθηκαν» στη Βουλή ο Αδωνις Γεωργιάδης με τη Θεοδώρα Τζάκρη. Καθόλου παράξενο και για τους δυο. Η Τζάκρη απεκάλεσε τον Γεωργιάδη «φουκαρά». Ο Αδωνις τη χαρακτήρισε «ψεύτρα» για τα κροκοδείλια δάκρυά της για την Πίτσος, αφού επί ημερών ΣΥΡΙΖΑ έκλεισε ουσιαστικά. Και επειδή η Τζάκρη ήταν ακράτητη την χαρακτήρισε «ασήμαντη».
Ολος αυτός ο συνήθης για τους δύο διαξιφισμός, έγινε την ημέρα που περιμέναμε το διάγγελμα του Πρωθυπουργού, και ενώ ο Πρόεδρος του ΣΥΡΖΙΖΑ είχε κάνει προκαταβολική απάντηση σε ανακοινώσεις που δεν άκουσε! Κυρίως όμως την ημέρα που έγινε ο σεισμός.
Και ενώ είχε γίνει ο σεισμός και ακόμη δεν ξέραμε αν υπάρχουν νεκροί, η γραμματέας της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Ολγα Γεροβασίλη θεώρησε κατάλληλη την ώρα να στείλει επιστολή στον Πρόεδρο της Βουλής Κ. Τασούλα για να μαλώσει τον Αδωνι και να του ζητήσει να ανακαλέσει ή να τον παραπέμψει στην Επιτροπή Δεοντολογίας, επειδή είπε την Τζάκρη «ασήμαντη»!
Η λογική του κλειστού κυκλώματος, αποκομμένου από το δημόσιο αίσθημα, εντός του οποίου διαβιοί ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πασιφανής. «Καταπίνει» ακόμη και άτομα που έχουν επαφή με την κοινωνία, όπως η στήλη θεωρεί για τη γραμματέα της της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ.
Ετερον από τα πολλά δείγματα ήταν οι αναρτήσεις των δύο επίλεκτων μελών της δρακογενιάς. Του πρώην Συμβούλου Στρατηγικού Σχεδιασμού Νίκου Καρανίκα, και του πρώην υπουργού Νίκου Παππά στην επέτειο της 28ης .
Εκείνη την ημέρα ο κ. Σύμβουλος διέτασσε το ακροατήριό του «Σκασμός οι Δεξιοί», γιατί την αντίσταση την έκανε μόνο το ΕΑΜ (που δημιουργήθηκε ένα χρόνο μετά). Στον κόσμο του δεν είχε καταλάβει καν τι γιορτάζαμε!
Το ίδιο και ο κ. υπουργός, αναρτώντας φωτογραφία ανταρτών, και γράφοντας: «και τότε ενάντια στον φασισμό και τους συνεργάτες του, και τώρα ενάντια στους επιγόνους τους και όσους τους ανέχονται. Η ιστορία δεν ξαναγράφεται»!
Δεν υπεισερχόμαστε στην θέση που εξέφρασε, τα γεγονότα της ιστορίας δεν ξαναγράφονται αλλά η ερμηνεία τους έχει πολλές αναγνώσεις. Αναφερόμαστε στο απλό: Ο κόσμος γιόρταζε το Όχι της΄ 28ης και ο Παππάς ετεροχροχρονίστηκε για να μιλήσει για το ΕΑΜ, και μάλιστα με διχαστική ρητορική την ημέρα που γιορτάζαμε την ενωτική παλλαϊκή αντίδραση.
Είναι ένα κόμμα που θέλει να γίνει πλειοψηφία αλλά δεν έχει καμία επαφή με την πλειοψηφία της κοινωνίας. Και δεν μπορεί να αποκτήσει γιατί δεν μπορεί να αλλάξει τον εαυτό του.
