Μαθήματα ιστορίας χθες στη Βουλή. Μάθαμε από τον Παύλο Πολάκη ότι ο Κολοκοτρώνης και ο Μακρυγιάννης ήταν αριστεροί, και προφανώς ΣΥΡΙΖΑ.
Μετά από επίμονη και επίπονη ιστορική αναδίφηση απεφάνθη ότι «Η ιστορία κατέγραψε σε ποια πλευρά του ποταμού ήταν οι δυο παρατάξεις από το 1821 και μετά. Υπάρχει η παράταξη των Κολοκοτρώνηδων, του Μακρυγιάννη, του Βελουχιώτη, και υπάρχει κα η παράταξη των Κοτζαμπάσηδων και προεστών, των συνεργατών των Γερμανών και του Τσολάκογλου»!
Οπότε πενήντα χρόνια πριν την «Κομμούνα του Παρισιού» είχαμε στην Ελλάδα μια άγνωστη σοσιαλιστική επανάσταση ενάντια στους Κοτζαμπάσηδες, και όχι στους Τούρκους.
Πάντως, παρότι αριστερός, ο Γέρος του Μωριά ήταν θρήσκος. Έξω από το εκκλησάκι της Παναγίας στο Χρυσοβίτσι όπως έγραψε στα απομνημονεύματά του, ξεπέζεψε, μπήκε στην εκκλησιά και με δάκρυα στα μάτια παρακάλεσε «Παναγία μου, βοήθα και πάλι τους Έλληνες να ψυχωθούν» - να ψυχωθούν οι αριστεροί ήθελε να πει αλλά του ξέφυγε το Έλληνες.
Σαφώς στη Βουλή υπήρχε διαφορά πολιτισμικού και χρονικού επιπέδου. Οι της ΝΔ παρέμειναν στο σήμερα, δεν βούτηξαν στην ιστορία, και δεν άρχισαν να μιλάνε για Εαμοβουλγάρους, κομμουνιστοσυμορίτες, για προδότες και κονερβοκούτια.
Και είναι μάταιο η ΝΔ να ζητάει από τον Αλέξη Τσίπρα να αποκηρύξει δημόσια όσα εκστόμισε ο Πολάκης, «παρουσιάζοντας τη ΝΔ ως κόμμα των μαυραγοριτών και των δωσίλογων». Μα αφού γι’ αυτό τον έστειλε. Τον ήξερε, ήξερε τη ρητορική του, και σκόπιμα τον επέλεξε.
Άλλωστε και ο Τσίπρας ήταν παρομοίως απειλητικός με τον Πολάκη. Ο «αψύς» απείλησε «όταν γυρίσουμε θα είναι αλλιώς, πολύ αλλιώς». Ο Τσίπρας απείλησε με πόλωση, διχασμό, λαϊκές αντιδράσεις. Προειδοποίησε τη ΝΔ να μην πάει για μαλλί γιατί θα βγει κουρεμένη! (Αυτοί οι δύο είναι η… κρυφή πλευρά της σοσιαλδημοκρατίας).
Πάντως ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ παρόλη την επιθετικότητα δεν ένιωθε και πολύ άνετα. Έβαλε προκάλυμμα την πανδημία, επέμενε σε αυτή, λέγοντας: «σοβαρά κε Μητσοτάκη; Με εβδομήντα νεκρούς την ημέρα, εσείς το μόνο που σκέπτεστε είναι πως θα στήσετε ποινικά ικριώματα για τους πολιτικούς σας αντιπάλους; Η απάντησή σας στο δράμα των νοσοκομείων και την παρέλαση των νεκρών είναι η δίωξη του Νίκου Παππά;»
Είναι δύσκολο να κατανοήσει κανείς πως συνδέονται τα δύο. Ως τώρα ζητούσε από την κυβέρνηση να εκχωρήσει μέρος της εξουσίας της με «ευφάνταστες» προτάσεις, ή να σταματήσει να κυβερνά. Τώρα θα έπρεπε να σταματήσει και η Βουλή τις εργασίες της, λόγω της πανδημίας – στην όξυνση της οποίας συνέβαλε προθύμως, αν όχι και σκοπίμως, με τις αδιανόητες πορείες για τα καπρίτσια του Κουφοντίνα.
Και βέβαια είναι εκ του πονηρού το επιχείρημα της πανδημίας. Γνωρίζει ότι χρόνος να καθυστερήσει η διερεύνηση, δεν υπάρχει. Αν όχι τώρα ποτέ, καθώς με το κλείσιμο της Βουλής η υπόθεση θα παραγραφεί.
Ο κ. Τσίπρας δεν έχει κανένα ενδοιασμό να διαστρεβλώνει τα γεγονότα. Μιλούσε για διαπλοκή και διερωτήθηκε αθώα «ποιο ακριβώς είναι το σκάνδαλο; Μια γενναία προσπάθεια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ να βάλει τάξη στο τηλεοπτικό τοπίο... αν θέλετε να στήσετε ειδικό δικαστήριο στον ΣΥΡΙΖΑ γιατί έβαλε τους καναλάρχες να βάλουν το χέρι στην τσέπη, στήστε το».
Δήλωσε επίσης περήφανος γιατί με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ αποκαταστάθηκε η συνταγματική νομιμότητα. Πάλι του «διαφεύγει» ότι ο νόμος Παππά κρίθηκε αντισυνταγματικός από το Συμβούλιο της Επικρατείας, και δεν είχε σχέση με τους επιχειρηματίες που έβαλαν το χέρι στην τσέπη. Του «διαφεύγει» ότι την υπόθεση δεν την ανακίνησε η αντιπολίτευση, αλλά ένας δικός τους «κόκκινος» επιχειρηματίας, τον οποίο έβαλαν ως βιτρίνα στην επιχείρηση άλωσης των ΜΜΕ.
Και φυσικά ηχεί ειρωνικό να ακούς τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ να μιλάει για «δίκες σκοπιμότητας», όταν ο ίδιος ευτέλισε και κρέμασε στα μανταλάκια δέκα πολιτικούς αντιπάλους του, σε ένα σκηνοθετημένο θέαμα, με δέκα κάλπες εντός Βουλής, και με αφορμή τη μαρτυρία κάποιων κουκουλοφόρων που είχαν άμεση συμμετοχή , άρα και σκοπιμότητα, αφού είχαν πιαστεί με την γίδα στην πλάτη, όπως είχε αποκαλύψει ο Πολάκης.
Στον ΣΥΡΙΖΑ φοβούνται τι θα βγάλουν οι υποθέσεις Παππά και Παπαγγελόπουλου. Ως τώρα οι ίδιοι ήταν σε εύκολη φάση. Τους αρκούσε να καταγγέλλουν. Τώρα θα πρέπει να απολογηθούν.
