Τελικά δεν μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε στην αντιπολίτευση. Όσα νέα λογότυπα και να δημιουργήσει, θα είναι άνευ αντικειμένου, καθώς ποτέ η επικοινωνία δεν υποκαθιστά την πολιτική. Δεν το έχουν ακόμη κατανοήσει. Η μεγάλη τους αγωνία ως κυβέρνηση ήταν να τα ποδηγετήσουν τα ΜΜΕ. Τώρα επιδίδονται σε αφορισμούς γι’ αυτά, και τους αποδίδουν την αποτυχία τους.
Οι δυο τελευταίες δημοσκοπήσεις τον φέρνουν κάτω από το ψυχολογικό όριο του 20%. Δεν είναι μόνο η θητεία του που απομάκρυνε δια παντός τμήματα του πληθυσμού. Είναι και η τρέχουσα πολιτική του που εξακολουθεί να τα απομακρύνει.
Χθες για παράδειγμα, η κυβέρνηση βρέθηκε σε απολογητική θέση για το θέμα του μεγέθους των μασκών στους μαθητές. Το βασικό πρόβλημα ήταν κυρίως πρόβλημα της αθάνατης ανευθυνοϋπεύθυνης ελληνικής γραφειοκρατίας. Σαφώς βέβαια οι εντεταλμένοι υπουργοί δεν απαλλάσσονται πολιτικών ευθυνών, αφού κάθε δυσλειτουργία στο δημόσιο αντανακλά στην ιδιότητά τους.
Από το να καταλογιστούν όμως πολιτικές ευθύνες και κατηγορίες για αρρυθμία, ως το να βγαίνει ο νέος υπεύθυνος Τύπου Νάσος Ηλιόπουλος, και να λέει ότι το πρόβλημα βαραίνει τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ζητώντας παράλληλα «τις παραιτήσεις της Κεραμέως και του Θεοδωρικάκου», καταντάει κωμικοτραγικό.
Κάθε λάθος απαιτεί ισόποση έμπρακτη πολιτική παραδοχή. Υπάρχει και το λαϊκό αισθητήριο που την κατανέμει. Οι μάσκες ήταν λάθος αλλά δεν ήταν τέτοιο οικτρό λάθος που θα δημιουργούσε αποδιοπομοπαίους τράγους σε υπουργικό επίπεδο. Θα ίσχυε ακόμη και αν η θητεία του ΣΥΡΙΖΑ ήταν άμεμπτη. Τώρα Εκλαμβάνεται ως εντελώς ανεχέγγυα κατηγορία, να το απαιτεί αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ, οι υπουργοί του οποίου επέδειξαν παχυδερμισμό και δεν παραιτήθηκαν π.χ. με την ρύπανση του Σαρωνικού, την Μάνδρα, το Μάτι.
Τη παραίτηση ζήτησε ο νέος υπεύθυνος Τύπου κ. Ηλιόπουλος, ο οποίος κατά την προεκλογική του εκστρατεία για τον Δήμο Αθηναίων είχε επιδείξει ευπρέπεια ύφους και ήθους. Τώρα στην ηλεκτρική καρέκλα, δεν έφερε κάτι νέο, ακολούθησε την πεπατημένη, χωρίς καμία διαφοροποίηση.
Η στήλη δεν είναι ρέκτης της αρχειοθέτησης δηλώσεων, αλλά έχει ήδη καταγραφεί σε άλλα Μέσα, ότι μέσα σε δεκατέσσερις μήνες ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ζητήσει τις παραιτήσεις τουλάχιστον... εικοσιδύο προσώπων! Ζητά μια παραίτηση κάθε δέκα εργάσιμες μέρες!
Μεταξύ άλλων έχει ζητήσει τις παραιτήσεις Βρούτση, Χρυσοχοΐδη, Θεοχάρη, Γεωργιάδη, Κικίλια, Μενδώνη, Χατζηδάκη, Θεοδωρικάκου, Κεράμεως, Πέτσα, Χαρδαλιά, Αυγενάκη, Στεφανή, Κουμουτσάκου, Μιχαηλίδου, Διγαλάκη, και άλλων. Δεν θα υπήρχε κυβέρνηση και υπουργεία δηλαδή. Και όσο ζητάει παρατήσεις τόσο πέφτει δημοσκοπικώς, αλλά δεν συνετίζεται.
Μπορεί να λανθάνει η στήλη, αλλά πιστεύει ότι τόσο μπορεί. Δεν έχει την ικανότητα να αξιολογεί το βάρος των προβλημάτων που δημιουργούνται από τις κυβερνητικές αστοχίες, ώστε να επιμερίσει και να καταλογίσει ευθύνες, ει δυνατόν ισοδύναμες. Συνεχίζει το ντελίριο και ο κόσμος συνεχίζει να του γυρίζει την πλάτη.
Φυσικά από αρχηγού άρξασθαι. Όταν ο Δημιουργός του αίσχους της Μόριας Τσίπρας κατηγορεί τον Μητσοτάκη ως «ιστορικά λίγο» να την αντιμετωπίσει, δημιουργεί μειδιάματα. Ούτε καν αγανάκτηση πλέον. Ένα κόμμα που μεγάλωσε με την καταγγελία, με αυτή θα συνεχίζει να πέφτει. Ο λαός δεν - λέμε ότι - ωρίμασε, σίγουρα όμως κουράστηκε με το πολεμικό ύφος. Το πρόβλημά των Συριζαίων είναι ότι δεν έχουν άλλο διαθέσιμο!
ΥΓ 1: Σαφώς για τις μάσκες ευθύνεται η κυβέρνηση, αλλά όχι για το πρόβλημα του μεγέθους που προέκυψε. Γι’ αυτό κυρίως φταίει η κεκτημένη λειτουργία τη δημόσιας διοίκησης. Φταίει γιατί αισθάνθηκε την πίεση των social media, και δη του twitter, όταν η κυβέρνηση της Ιταλίας ανακοίνωσε δωρεάν μάσκες. Όμως τα troll του ΣΥΡΙΖΑ στο twitter δεν είναι η κοινωνία. Θα μπορούσε να πει ότι μας ήρθε η ξαφνική απόφαση για τις συντάξεις ( που έχει βάση), λεφτά προς στιγμής δεν υπάρχουν, θα το εξετάσουμε για τον επόμενο ένα μήνα. Ως τότε θα είχαν χρόνο για οργάνωση και δοκιμή.
ΥΓ 2: Το χθεσινό trailer που παρουσίασε ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν - κατά υποκειμενική εκτίμηση - καλαίσθητο. Ωστόσο όπως προείπαμε τα trailer δεν αντικαθιστούν την πολιτική. Το ίδιο ισχύει φυσικά και για κάποιους εκ των αντιπάλων του που το κατήγγειλαν.
Το αστέρι ήταν το σήμα των αριστερών εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων του Τρίτου Κόσμου στην αρχή του δεύτερου μισού του περασμένου αιώνα. Το ότι το χρησιμοποιεί ο ΣΥΡΙΖΑ των μνημονίων, από μόνο του σηκώνει τρολάρισμα, γιατί το ευτελίζει. Αλλά ένα αφαιρετικής σχεδίασης «αστέρι» που δεν φαίνεται και πολύ... αστέρι, χρειάζεται πολύ φαντασία να το αποδώσεις στο αστέρι της… 17 Ν, στο Βιετνάμ ή την Κίνα και να το καταγγέλλεις. Δεν κάνεις έτσι αντιπολίτευση.
