Του Γιάννη Σιδέρη
Σκουριασμένο αποδείχτηκε τελικά αυτό το ελατήριο της ελληνικής οικονομίας που από πέρυσι το Πάσχα περιμένουμε να εκτιναχθεί. Ήταν και ο πρωθυπουργός, της πλήρους άγνοιας και της απύλωτης μεγαλοστομίας, που διαβεβαίωνε πως η ελληνική οικονομία θα καταπλήξει το ''16 – κάτι σαν θα τρίβετε τα μάτια σας, του Φλαμπουράρη.
Από υπόσχεση σε υπόσχεση, από διακήρυξη σε διακήρυξη, από διαβεβαίωση σε διαβεβαίωση ότι τα μνημόνια τέλος (ο Σπίρτζης και ο Καμμένος, ήδη τα έχουν τελειώσει), φτάσαμε στη μηδενική ανάπτυξη για το 2016.
Γνωστά αυτά, καταδεικνύουν ότι θα συνεχίσουμε να οδεύουμε σε ένα στενό και στεγνό μονοπάτι χωρίς να αχνοφαίνεται, ούτε ως αντανάκλαση, ο υδαρής ορίζοντας μιας έστω και αναιμικής ανόρθωσης της οικονομίας.
Χθες το σοκαριστικό δεν ήταν η εκτίμηση περί μηδενικής ανάπτυξης που ανακοίνωσε η ΕΛΣΤΑΤ. Αυτό το ψυχανεμίζονταν όσοι δεν κατατρίβονται μόνο με τους οικονομικούς δείκτες και τα διαγράμματα (που καθόλου δεν τα υποτιμούμε), αλλά τείνουν τις κεραίες τους στον αχό της αγοράς – εκεί που φαίνεται η στενότητα, η μιζέρια, η απελπισία, η ανημπόρια, ο φόβος για το σήμερα και αύριο.
Χθες το ενδιαφέρον δεν ήταν η υπόκωφη διαμάχη του κυβερνητικού εκπροσώπου Δημ. Τζανακόπουλο, με τον υπουργό Οικονομικών Ευκ. Τσακαλώτο, γιατί ο δεύτερος δεν ήξερε, ή αν ήξερε, δεν είχε ενημερώσει το κυβερνητικό επιτελείο περί της ύφεσης, που είχε εγκλωβίσει στην αρπάγη της το τέταρτο τρίμηνο την οικονομία μας και αφέθηκε ο πρωθυπουργός στο υπουργικό συμβούλιο, με την συνήθη οίηση, να συνθέτει ανοιξιάτικες ραψωδίες οικονομικής ανάπτυξης.
Χθες το ενδιαφέρον και σοκαριστικό μαζί, ήταν η παραδοχή εκ μέρους του κ. Τζανακόπουλου ότι ο πρωθυπουργός δεν ήξερε τα στοιχεία που επρόκειτο να εκδώσει η ΕΛΣΤΑΤ. Την αβελτηρία αυτή ο κυβερνητικός εκπρόσωπος την απέδωσε στην δήθεν ανεξαρτησία της ΕΛΣΤΑΤ!
Όμως…
α) η ανεξαρτησία της ΕΛΣΤΑΤ συνίσταται στην - πρέπουσα - αδυναμία της κυβέρνησης να παρέμβει, και κατ΄ εντολή της να αλλοιωθούν τα στοιχεία που καταδεικνύουν τα μεγέθη ύφεσης ή ανάπτυξης. Η ανεξαρτησία δεν απαγορεύει την απλή ενημέρωση της κυβέρνησης, επί ήδη εξαχθέντων αποτελεσμάτων, όταν σε μισή ώρα ο πρωθυπουργός θα προβεί σε διακηρύξεις, θα βγει εκτεθειμένος και θα γίνει αντικείμενο χλεύης στα social media, ενώ θα ενισχύσει το οπλοστάσιο της αντιπολίτευσης.
β) Εφόσον δεν ήξερε ο πρωθυπουργός τα στοιχεία, γιατί μίλησε με ενθουσιώδη τρόπο για «εξαιρετικά υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, τους υψηλότερους σε επίπεδο Ευρωζώνης»;
γ) Δικαιούται εξ αυτού να υποθέσει κάποιος ότι κάθε φορά ως τώρα που ο πρωθυπουργός αναφερόταν με δοξαστικούς τόνους στην οικονομία της χώρας, εξέφραζε ως πραγματικό το επιθυμητό ή το κατασκευασμένο, χωρίς να έχει γνώση στα πραγματικά στοιχεία που θα επιβεβαίωναν ή θα διέψευδαν τους ισχυρισμούς του.
δ) Εάν αυτό συνέβη μία φορά, κατ'' ατυχή συγκυρία, ποιος εκ των πρωθυπουργικών συνεργατών απομακρύνθηκε γι'' αυτήν; Ουδείς! Και δεν θα μπορούσε αφού οι μη στοιχειοθετημένες πρωθυπουργικές διαβεβαιώσεις, είναι διαχρονικό έθος.
Άγνωστη η ελληνική θέση στις Βρυξέλλες
Σήμερα ο πρωθυπουργός μεταβαίνει στις Βρυξέλλες, καθώς αύριο Παρασκευή στη συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου ξεκινάει η συζήτηση για το μέλλον της Ευρώπης, μιας Ευρώπης η οποία αρχίζει να αλλάζει δραματικά, αφού δεν… πρόλαβε να την αλλάξει ο κάποτε κομπορρημονών περί αυτού, κ. Τσίπρας.
Οι ευρωπαίοι ηγέτες θα προετοιμάσουν μια δήλωση για το μέλλον της Ε.Ε. την οποία και θα υιοθετήσουν στις 25 Μαρτίου στη Ρώμη, επ'' ευκαιρία των 60 χρόνων για τη ίδρυση της Ε.Ε.
Ήδη κατά τη συνάντηση στο Παρίσι, οι Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία και Ισπανία τάχθηκαν υπέρ της Ευρώπης των πολλών ταχυτήτων (η οποία ούτως ή άλλως ατύπως έχει αρχίσει να υφίσταται με τις χώρες του Βίζεγκραντ και τις Σκανδιναβικές), ενώ υπέρ μιας τέτοιας διαμόρφωσης συνηγορούν οι Κομισιόν και η Ευρωβουλή. Οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, ως φτωχές συγγενείς του ευρωπαϊκού εγχειρήματος, θέλουν την κατάσταση να παραμείνει ως έχει.
Φυσικά ο φτωχότερος των συγγενών, η παρασιτική ευρωπαία των Βαλκανίων, θα ταχθεί υπέρ της αδιατάρακτης συνέχισης της σημερινής κατάστασης (της «Ευρώπης του νεοφιλελευθερισμού», μην ξεχνιόμαστε), αλλά το συνήθη οργίλο καταγγελτικό τρόπο θα τον κρατήσει για τα εγχώρια Μέσα.
Σε αυτά που έρχονται τι θα κάνει η χώρα; Και αυτά που έρχονται, πέραν των οικονομικών, που έτσι κι αλλιώς δεν μας αφορούν - με την έννοια ότι είμαστε σε διαχρονική καραντίνα - είναι η πολιτική της Ευρωπαϊκής Άμυνας και το Προσφυγικό, που αποτελούν καυτές πτυχές του μέλλοντός μας, με τεράστιες επιπτώσεις ως συνοριακή χώρα. Φυσικά υπάρχει υπουργός Αναπληρωτής για Ευρωπαϊκά Θέματα, ο κ. Κατρούγκαλος, του οποίου ευθύνη είναι να προετοιμάσει τους σχετικούς φακέλους. Αρκεί βέβαια να μην έχει την ίδια… επιτυχία με τη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού, όπου τα έκανε μαντάρα.
Αυτά θα έπρεπε να τα συζητήσει ο πρωθυπουργός με τους πολιτικούς αρχηγούς, με μετριοπάθεια, σοβαρότητα, μειλιχιότητα. Αλλά ο πρωθυπουργός θυμάται τους πολιτικούς αρχηγούς μόνο όταν είναι να τους καταγγείλει ως εσωτερική τρόικα.
(φωτογραφία: SOOC)
