Τον πιο κατανοητό ορισμό της ιδεολογικής ηγεμονίας έχει δώσει ο Κώστας Σημίτης: «Πολιτική ηγεμονία έχει μια πολιτική παράταξη όταν ο λόγος, οι απόψεις, οι πρωτοβουλίες της αποτελούν κυρίαρχο θέμα στη δημόσια συζήτηση, διαμορφώνουν τις πεποιθήσεις και τις αντιδράσεις των πολιτών, τους εμπνέουν».
Ο ΣΥΡΙΖΑ την είχε κατά τη διάρκεια της αντιμνημονιακής έξαρσης. Φλόγιζε τις πλατείες και τους δρόμους. Οι ανορθολογικές του απόψεις γίνονταν πεποιθήσεις και κινητοποιούσαν.
Σταδιακά με την ολοκληρωτική αποτυχία του Τσίπρα, ανέτειλε το άστρο του υποτιμημένου, κατ΄ ιδίαν διατύπωση, Μητσοτάκη, ανατέλλοντας και η ιδεολογική ηγεμονία του. Ανέτειλε ως προσωποποίηση της ομαλότητας, του ορθολογισμού, της συντεταγμένης πορείας, της λελογισμένης διακυβέρνησης, του καταλλαγής, της σταθερότητας.
Ηταν κάτι που δεν είχαν καταλάβει στον ΣΥΡΙΖΑ. Το εξέφρασε πρόσφατα η Έφη Αχτσιόγλου, που δήλωσε: «Δεν καταλάβαμε πόσο σημαντική ήταν για την κοινωνία η κυβερνητική σταθερότητα». Λογικό! Στην κουλτούρα του ΣΥΡΙΖΑ ενεργή πολιτική σήμαινε δρόμος, αγανακτισμένη διαμαρτυρία, εύψυχο σύνθημα, πύρινη καταγγελία, αφρώδης εχθροπάθεια.
Στο κόμμα αρκετά ηγετικά στελέχη κατάλαβαν εκ των υστέρων τον λόγο που έχασαν. Όλα αυτά που τα θεωρούσαν ως αξιακό φορτίο της Αριστεράς, ο κόσμος άρχισε να τα απεχθάνεται, καθώς είχε κουραστεί και είχε περάσει σε άλλη φάση.
Τώρα δείχνουν να προσπαθούν να εκφράσουν μια μειλίχια ρητορική. Χθες ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Σωκράτης Φάμελλος, κατά την επίσκεψή του στις πυρόκπληκτες περιοχές του Σαρωνικού, δεν ύψωσε το δάχτυλο στην κυβέρνηση όπως ο Ανδρουλάκης. Προχώρησε σε ορθολογικά αιτήματα που θα τα υπέγραφε ο καθένας, όπως «να προχωρήσουν οι αποζημιώσεις, να γίνει άμεσα οριοθέτηση των καμένων εκτάσεων και αυτές να κηρυχθούν αναδασωτέες».
Είχαν προηγηθεί με μειλίχιες δηλώσεις ο εκπρόσωπος Τύπου Στέργιος Καλπάκης, το τμήμα Πολιτικής Προστασίας του ΣΥΡΙΖΑ, η γραμματέας Ράνια Σβίγκου, και η Έφη Αχτσιόγλου. Τα διάβαζες και αναρωτιόσουν αν οι ανακοινώσεις αυτές ήταν από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ!
Βεβαίως, θα δείξει η μελλοντική πορεία εάν άλλαξαν συλλογιστική ή υποκρίνονται. Υπάρχει το πρόβλημα ότι άνθρωποι που έχουν ζήσει επί χρόνια με νοσηρή νοοτροπία, που τους έχει γίνει συνείδηση και στάση ζωής, είναι δύσκολο να αλλάξουν. Και φυσικά δεν θα αλλάξει η πολακική πτέρυγα του ο ΣΥΡΙΖΑ, η οποία αριθμητικά δεν είναι ευκαταφρόνητη.
Η πτέρυγα αυτή, στα βήματα του αρχηγού, αφενός πιστεύει ότι οι φωτιές μπαίνουν για τις ανεμογεννήτριες. Παρότι κοινοβουλευτικός ανήρ ο αρχηγός, δεν γνωρίζει τον σχετικό νόμο 998 του 79 που επιτρέπει ανεμογεννήτριες σε δασικές και αναδασωτέες περιοχές. Οπότε ως προς τι η φωτιά;
Αφετέρου πανηγυρίζουν με άγρια χαρά, και οργανώνουν χαιρέκακα χάσταγκ, στα οποία εύχονται όχι μόνο να χάσουν τις περιουσίες τους οι κάτοικοι των περιοχών που επλήγησαν, αλλά να καούν και οι ίδιοι. Το έγκλημά τους είναι ότι η ΝΔ έλαβε στις εκλογές πήρε 40,56 (#σαραντατακατο, όπως γράφει το σχετικό χάσταγκ). Παράλληλα δημοσιεύουν απάνθρωπες ειρωνικές προτροπές, «αν σας συμβεί κάτι καλέστε το 41%!»
Μέχρι και ο βουλευτής και πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ, ναύαρχος Αποστολάκης, δήλωσε ότι νιώθει «αηδία για τα τρολ της Αριστεράς γιατί δείχνουν μια πάρα πολύ κακή ποιότητα ανθρώπων».
Όλοι αυτοί δεν έχουν καταλάβει το απλό: Η ΝΔ από τις εκλογές του 2019 (39,85%) ως τον Ιούνιο του 2023 (40,76%) έμεινε σταθερή. Κράτησε τον δικό της κόσμο, ανεβαίνοντας μόνο κατά το φτωχό 0,71%, δηλαδή τίποτα. Αντιθέτως, ο ΣΥΡΙΖΑ από το 2019 (31,53%) έπεσε τον Ιούνιο στο 17,83%. Έχασε 13,7%. Αυτός ο κόσμος δεν πήγε στη ΝΔ. Απλώς εγκατέλειψε τον ΣΥΡΙΖΑ. Και ένας από τους λόγους ήταν η σιχαμάρα που του δημιούργησαν τα ίδια τα τρολ του.
Από την άλλη ο Μητσοτάκης δεν κινδυνεύει προς το παρόν τουλάχιστον από τον ΣΥΡΙΖΑ, ή από το ΠΑΣΟΚ με την παλαιοπασοκική επιθετική εκφραστική Ανδρουλάκη. Ούτε κινδυνεύει από την περιστασιακή έκρηξη των πυρκαγιών. Κινδυνεύει από τον εαυτό του, εάν χάσει την ιδεολογική ηγεμονία.
Και αυτή χάνεται από κάποια ελάχιστα που έχουν όμως μεγάλη συμβολική σημασία. Αν η διαγραφή του Πέτρου Δούκα ήταν υπερβολική, επειδή αναφέρθηκε εξυπνακίστικα στις σακούλες με τα λεφτά που έδινε ο Καραμανλής μετά τις φωτιές στη Ηλεία, αποτελεί καθοριστικό πλήγμα στο προφίλ του η άρση της διαγραφής του δημάρχου Άργους-Μυκηνών, Δημήτρη Καμπόσου.
Έγινε ενόψει δημοτικών, αλλά και να πάρει τον Δήμο, θα είναι μια πύρρειος νίκη για τον Πρωθυπουργό. Στα σόσιαλ μίντια από κριτικούς ψηφοφόρους της ΝΔ, δεν πέρασε καθόλου απαρατήρητο. Αντιθέτως, η δυσαρέσκεια που εκφράστηκε ήταν έντονη και ήταν προσωπική. Τέτοιες μικρές αμυχές μένουν ανεξίτηλες.
