Του Γιάννη Κ. Τρουπή
Μία από τις δυσκολότερες περιόδους της κυβερνητικής συγκατοίκησής του με τον Αλέξη Τσίπρα περνά ο Πάνος Καμμένος. Ο πρόεδρος της ΑΝΕΛ έχει ελαχιστοποιήσει τις δημόσιες πολιτικές παρεμβάσεις του και επιλέγει προφανώς συνειδητά να τοποθετείται μόνο για ζητήματα που άπτονται της αρμοδιότητάς του. Με τις δημοσκοπήσεις να τον δείχνουν όλες εκτός Βουλής, αφού δημοσκοπικά οι Ανεξάρτητοι Έλληνες δε δείχνουν να πιάνουν το όριο του 3%, ο Πάνος Καμμένος έχει μπροστά του ένα οδυνηρό σταυροδρόμι. Κομβικό σημείο αναμφίβολα η κατάληξη των διαπραγματεύσεων για την ονομασία των Σκοπίων. Όποια άποψη και αν έχει κάποιος για τις πολιτικές επιλογές του προέδρου των ΑΝΕΛ, ουδείς δικαιούται να αμφισβητήσει την πείρα αλλά και το τεράστιο ένστικτο πολιτικής επιβίωσης που ο κ. Καμμένος διαθέτει.
Η δήλωση του υπουργού Εξωτερικών, Νίκου Κοτζιά, από τις Βρυξέλλες, με την οποία ουσιαστικά έστειλε το μήνυμα πως η συμφωνία Αθήνας - πΓΔΜ είναι πολύ κοντά, έθεσε τον Πάνο Καμμένο προ των ευθυνών του. Με άλλα λόγια, ο πρόεδρος του μικρότερου κυβερνητικού εταίρου, εφόσον οι δύο κυβερνήσεις βρίσκονται πλέον τόσο κοντά στην επίλυση, θα πρέπει να αποφασίσει τις επόμενες κινήσεις του. Να υπενθυμίσουμε ότι ο κ. Καμμένος έχει κάνει «σημαία» του την μη αποδοχή του όρου «Μακεδονία», κάτι άλλωστε που φρόντισε να ξεκαθαρίσει πριν από μερικές μέρες, όταν στις 22 Μαΐου παραχώρησε μία από τις λιγοστές εφ'' όλης της ύλης συνεντεύξεις του στο ραδιόφωνο του ΑΛΦΑ.
«Εγώ και όλοι οι ΑΝΕΛ δε ψηφίζουμε ποτέ κανένα όνομα που να περιλαμβάνει τον όρο ''Μακεδονία'', όποιο και να είναι, ''Πάνω'', ''Κάτω'', ''Gorna''», σημείωσε ο πρόεδρος της ΑΝΕΛ, κάνοντας αισθητή για μία ακόμα φορά τη διαχωριστική γραμμή μεταξύ του κόμματός του και του ΣΥΡΙΖΑ. Στην ίδια συνέντευξη, μάλιστα, ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ έκανε μία πρόβλεψη που μένει ασφαλώς να επαληθευτεί. «Λύση δεν θα βρεθεί και δεν θα βρεθεί γιατί πράγματι η ελληνική κυβέρνηση έκανε βήματα και έδειξε ότι εμείς δεν έχουμε θέματα, να συζητήσουμε να βρεθεί μια λύση. Οι ίδιοι δεν το κάνουν γιατί η προϋπόθεση που έδωσε η κυβέρνηση να αλλάξει το σύνταγμα προϋποθέτει εκλογές. Δεν πιστεύω ότι θα δεχτούν ποτέ στην γειτονική μας χώρα σε εκλογές να δώσουν τα 2/3 της δύναμης στην Βουλή για να καταργηθούν όλες αυτές οι διενέξεις», είπε ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ. Το συγκεκριμένο απόσπασμα της συνέντευξης ασφαλώς πάντως και με τα σημερινά δεδομένα έρχεται σε ευθεία σύγκρουση με το κλίμα που καλλιέργησε η δήλωση Κοτζιά, ο οποίος άφησε να εννοηθεί ότι είμαστε πολύ κοντά στη λύση.
Στην περίπτωση λοιπόν που ο υπουργός Εξωτερικών έχει δίκιο, ο Πάνος Καμμένος αυτομάτως θα πρέπει να αποφασίσει, με άξονα τα όσα έχει δημοσίως διακηρύξει. Είτε θα πρέπει να αποχωρήσει από την επικείμενη ψηφοφορία στη Βουλή, με παράλληλη όμως αποχώρηση των ΑΝΕΛ και από τους υπουργικούς θώκους είτε θα κάνει μία μεγαλοπρεπή κυβίστηση, ξεχνώντας τα όσα έλεγε όλο το τελευταίο διάστημα, αποδεχόμενος τον όρο «Μακεδονία» στη νέα ονομασία. Άνθρωποι πάντως που τον γνωρίζουν καλά εκτιμούν ότι το δεύτερο ενδεχόμενο έχει πολύ μικρές πιθανότητες να συμβεί.
Σε κάθε περίπτωση η πιθανή συμφωνία για το ονοματολογικό θα προκαλέσει αναμφίβολα κραδασμούς στον κυβερνητικό συνασπισμό, μιας και σε περίπτωση αποχώρησης των Ανεξαρτήτων Ελλήνων από το υπουργικό συμβούλιο, η κοινοβουλευτική στήριξη που θα παρέχουν στον ΣΥΡΙΖΑ θα αποτελέσει ένα θνησιγενές μοντέλο με ημερομηνία λήξης. Κρίσιμη παράμετρος σε όλο αυτό το νεφελώδες σκηνικό για τους ΑΝΕΛ είναι και η διαφαινόμενη έλλειψη σύμπνοιας εντός της κοινοβουλευτικής ομάδας, αφού ήδη βουλευτές, όπως ο Θανάσης Παπαχριστόπουλος, έχει διαχωρίσει τη θέση του από εκείνη του κ. Καμμένου για το συγκεκριμένο ζήτημα.
Την ίδια ώρα τις εξελίξεις αναμένει και το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Στη ΝΔ επιμένουν να θέτουν ως απαραίτητη προϋπόθεση για να γίνει δεκτή μια συμφωνία-πακέτο, την αλλαγή του Συντάγματος και την οριστική απαλοιφή όλων των αλυτρωτικών εκδηλώσεων και προθέσεων που η γείτονα χώρα έχει κατά καιρούς εκφράσει εις βάρος της Ελλάδας. Στην Πειραιώς δε βιάζονται να βγάλουν συμπεράσματα για την επίτευξη ή μη συμφωνίας και ουσιαστικά τηρούν στάση αναμονής.
