Βράδυ έντασης και συγκρούσεων χθες, όχι μόνο στη Βουλή και στον περιβάλλοντα «καπνοστεφή» χώρο, αλλά και στο εσωτερικό του ΚΙΝΑΛ, με την εμπρηστική –για την ενότητά του– τοποθέτηση του Γιώργου Παπανδρέου. Ο αρχηγός του ΚΙΔΗΣΟ αποστασιοποιήθηκε από την γραμμή του κόμματος και ζήτησε την απόσυρση του νομοσχεδίου για τις διαδηλώσεις. Στο τέλος επέλεξε την «σολομώντειο» λύση να απουσιάσει από την ψηφοφορία, όπως και ο Χάρης Καστανίδης, και έτσι μάλλον απεσοβήθη το «μοιραίον» της διαγραφής του.
Με την ομιλία του, στο ΚΙΝΑΛ ήχησε συναγερμός, καθότι χθες το πρωί η κα Γεννηματά με δική της πρωτοβουλία επικοινώνησε μαζί του προκειμένου να συζητήσουν την προχθεσινή τοποθέτηση Καστανίδη - η οποία εισέπραξε τα χειροκροτήματα των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ. Κατά την συζήτησή τους ο αρχηγός του ΚΙΔΗΣΟ δεν ενημέρωσε την Πρόεδρο του κόμματος ότι και ο ίδιος προτίθετο να διαφοροποιηθεί. Εξ αυτού έμειναν με την εντύπωση πως ήταν συντονισμένος με την κομματική στάση, με λογική συνέπεια να κεραυνοβοληθούν από την ομιλία του.
Μετά την ομιλία Παπανδρέου συνεκλήθη το συντονιστικό της Κ.Ο., κάποιοι επιτελείς του ΚΙΝΑΛ και σύμβουλοι της Γεννηματά. Η πλειοψηφούσα πρόταση προς αυτή ήταν να τον διαγράψει εάν αποστεί της κομματικής γραμμής και καταψηφίσει. Μια από τις εκφράσεις που ακούστηκαν ήταν «και ο ίδιος διέγραψε τον Σημίτη». Η Γεννηματά άκουσε τις εισηγήσεις, αλλά δεν εξέφρασε τις προθέσεις της. Σήμερα έχει συγκαλέσει την Κ.Ο. προκειμένου να συζητηθούν τα χθεσινά.
Η αγανάκτηση των ΚΙΝΑΛ-ιτών για τον Παπανδρέου έχει δικαιολογητική βάση, γιατί το ΚΙΝΑΛ επαίρετο ότι με παρέμβασή του - και προκειμένου να ψηφίσει- απαίτησε και επέτυχε: α) Η απαγόρευσης της διαδήλωσης από την αστυνομία και τον δήμαρχο, να έχει και την σύμφωνη γνώμη του Προέδρου των Πρωτοδικών β) Η αστυνομία να μη διαλύει την όποια διαδήλωση με απόφασή της, αλλά να υπάρχει και η σύμφωνη γνώμη του παριστάμενου εισαγγελέως γ) Να μην αποτελεί αδίκημα η συμμετοχή σε απαγορευμένη διαδήλωση και δ) να επιτρέπονται οι αυθόρμητες συναθροίσεις.
Είναι εντυπωσιακή και η ειρωνεία της ιστορίας. Τον Μάιο του 2011 ο Γιώργος Παπανδρέου είχε εισηγηθεί στο υπουργικό συμβούλιο να υπάρξει μια κυβερνητική νομοθετική πρωτοβουλία, προκειμένου να αντιμετωπισθεί το χάος που υπήρχε στο κέντρο της Αθήνας λόγω των διαδηλώσεων. Στην άποψή του είχε συμβάλει και η πίεση που του ασκούσε ο τότε δήμαρχος Αθηναίων Γιώργος Καμίνης (ο οποίος τον Απρίλη του 2012 παρουσίασε πρόταση νόμου για τις διαδηλώσεις που είχαν συντάξει οι κ. Μανιτάκης, Αλιβιζάτος, Κτιστάκης, κ.α.).
Ειρήσθω εν παρόδω, στην κυβέρνηση Παπανδρέου, ο ισχυρός υπουργός που θα αναλάμβανε την προώθηση του σκληρού νόμου για τον έλεγχο των διαδηλώσεων (σύμφωνα με γνώστες, σκληρότερου και από τον αρχικό της ΝΔ, πριν την παρέμβαση του ΚΙΝΑΛ), ήταν ο Γιάννης Ραγκούσης, αυτός που σήμερα χαρακτηρίζει «χουντικό» το νόμο της ΝΔ.
Στο ΚΙΝΑΛ ασκούν μια τακτική ισορροπιών τρόμου. Προσπαθούν να είναι αντιπολίτευση αρχών, και παράλληλα να διατηρήσουν αποστάσεις από τα δύο μεγάλα κόμματα, προκειμένου να κατοχυρώσουν την αυτονομία τους. Και παράλληλα να μην συνθλιβούν από την σύγκρουση των δύο, αλλά και να μην χαρακτηρισθούν ως βοηθητικός παράγοντας κάποιου εξ αυτών. Τα δύο κόμματα (και κυρίως ο ΣΥΡΙΖΑ), ανάλογα με την περίπτωση, χαρακτηρίζουν το ΚΙΝΑΛ ως «ουρά» του αντιπάλου τους, με στόχο να το πιέσουν.
Παράλληλα η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ έχει να διαχειριστεί και το εναπομείναν τμήμα των ψηφοφόρων του, οι οποίοι διακατέχονται μεν από αντιδεξιό σύνδρομο (αμβλυμμένο λόγω ρητορικής Μητσοτάκη), αλλά και οι οποίοι έχουν βιωματική περιφρόνηση προς τον ΣΥΡΙΖΑ, με τον οποίο έχουν λογαριασμούς ολόκληρης δεκαετίας. Και φυσικά, τέτοιες τοποθετήσεις και συμπεριφορές σαν αυτή του Γ. Παπανδρέου και του Χ. Καστανίδη, αποδυναμώνουν έως και προβοκάρουν μια τέτοια προσπάθεια.
Πάντως η διαφοροποίηση Παπανδρέου δεν έχει αντανάκλαση εις βάθος, σε επίπεδο Κ.Ο. Εκτός Καστανίδη (άντε και ενός τρίτου με πολλές-πολλές επιφυλάξεις), η Κ.Ο. εμφανίζεται συμπαγής. Οι όποιες αντιθέσεις δεν δίνουν αυτή την στιγμή τον τόνο. Αν κάτι χάσει το ΚΙΝΑΛ, θα είναι οι ψηφοφόροι του ΚΙΔΗΣΟ. Για τα μεγέθη του δεν είναι και λίγο, αλλά στελέχη παρά τη Γεννηματά μάς έχουν δηλώσει ότι «δεν θα τελεί υπό τον διαρκή εκβιασμό του Παπανδρέου για να μην χαθεί το ποσοστό του ΚΙΔΗΣΟ. Ο καθείς αναλαμβάνει τις ευθύνες του και κρίνεται από τον λαό».
