Τι θα γίνει αν ανοίξουν τα σύνορα; Πόσο θα πιεστούν οι κοινωνίες και οι οικονομίες της Δύσης, δεν «διασχίζει το μυαλό τους» όπως θα έλεγε και μια συντρόφισσα.
Ο φράκτης του Έβρου και η ιδεοληπτική αυταρέσκεια των επικριτών του
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΜΗΤΣΟΣ/ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ/EUROKINISSI
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΜΗΤΣΟΣ/ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ/EUROKINISSI

Ο φράκτης του Έβρου και η ιδεοληπτική αυταρέσκεια των επικριτών του

Τι θα γίνει αν ανοίξουν τα σύνορα; Πόσο θα πιεστούν οι κοινωνίες και οι οικονομίες της Δύσης, δεν «διασχίζει το μυαλό τους» όπως θα έλεγε και μια συντρόφισσα.

Τη διαβεβαίωση ότι ο φράκτης του Έβρου θα κατασκευαστεί με ελληνικούς πόρους, επανέλαβε ο Πρωθυπουργός σε συνέντευξή του στη γερμανική Bild. Ο ίδιος εντόπισε την υποκρισία της ΕΕ που αρνείται να χρηματοδοτήσει τον φράκτη αλλά είναι πρόθυμη να χρηματοδοτεί τα τεχνολογικά εργαλεία που τον πλαισιώνουν (κάμερες, αισθητήρες κλπ).

Υπάρχει η κοινή γνώση, που επιστρατεύεται ως αφελές επιχείρημα υπέρ της αθρόας μετανάστευσης, ότι η μετακίνηση είναι φυσικό ανθρώπινο γεγονός, συνέβαινε πάντα από την αυγή της ανθρώπινης ιστορίας, θα συμβαίνει για πάντα και δεν πρόκειται να ανακοπεί.

Σαφώς συνέβαινε και θα συνεχίσει να συμβαίνει, εφόσον οι άνθρωποι θα μετακινούνται είτε για να γλυτώσουν από επώδυνες καταστάσεις όπως πόλεμοι και ακραία φτώχεια, είτε από τη λαχτάρα μιας καλύτερης ζωής. Πολύ περισσότερο όμως που τα επιδόματα στα ευρωπαϊκά κράτη υπερκαλύπτουν τους μισθούς από τις χώρες τις οποίες έρχονται, και ειδικά τώρα που το διαδίκτυο γεμίζει τις οθόνες των κινητών τους με εικόνες δυτικής ευμάρειας, της οποίας θέλουν να γίνουν κοινωνοί.

Μόνο που αυτή η άποψη της διαρκούς μεταναστευτικής ροής, παραγνωρίζει ότι η μετανάστευση συνήθως δεν ήταν ειρηνική και ειδυλλιακή. Το χρώμα που την σκιαγραφούσε ήταν το κόκκινο του αίματος. Και παρότι έχει τη δύναμη «φυσικού γεγονότος», σε κάποιες ιστορικές περιόδους και γεωγραφικές περιοχές ανεκόπη από σιδηρόφρακτα σύνορα – όπως πούμε στις χώρες του «υπαρκτού σοσιαλισμού», όπου όποιος έμπαινε παράνομα βρισκόταν στο κάτεργο (το ίδιο και όποιος επιχειρούσε να βγει παράνομα).

Υπήρχε και υπάρχει ακόμη, αν και βαίνει μειούμενη, μία ανεκτικότητα προς το μεταναστευτικό από τις ευρωπαϊκές οικονομικές ελίτ που χρειάζονται φτηνά εργατικά χέρια. Το είχε πει «γλαφυρά» ο τότε πρόεδρος των Γερμανών βιομηχάνων, όταν ο Τσίπρας του έστελνε ένα εκατομμύριο μετανάστες ή πρόσφυγες, και η Μέρκελ τους δεχόταν με λουλούδια και έβγαζε σέλφι μαζί τους: «Οι μετανάστες είναι ευλογία».

Παράλληλα οι ευρωπαϊκοί λαοί, κυρίως τα ανώτερα κοινωνικά στρώματα διακατέχονται από επιδεικτικό και υποκριτικό ανθρωπισμό. Συνήθως είναι κατά των τειχών αλλά επιθυμούν οι μετανάστες να παραμένουν στις χώρες εισόδου. Και όταν οι κρατικές και κοινωνικές δομές αυτών των χωρών εισδοχής κλονίζονται μην μπορώντας να ανταπεξέλθουν στη μεταναστευτική πίεση, τα ΜΜΕ που εκπροσωπούν τους ευαίσθητους Ευρωπαίους αστούς, κατακεραυνώνουν τις χώρες της περιφέρειας για αναλγησία, απανθρωπιά και ρατσισμό, όπως την Ελλάδα για τη Μόρια.

Και ερχόμενοι στα δικά μας, στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος έκανε τη χώρα ξέφραγο αμπέλι και δημιούργησε το δυστοπικό τοπίο της Μόριας (όπου «μόνο κάθε εξάμηνο ένα παιδί βιαζόταν» κατά τον πρώην υπουργό Δρίτσα), τάσσονται κατά του φράκτη, κατηγορώντας τον Μητσοτάκη ότι τον επεκτείνει εξυπηρετώντας τις εκλογικές σκοπιμότητες της ακροδεξιάς ατζέντας.

Δεν τους ενδιαφέρει ότι η Μεσόγειος γίνεται μαζικός υγρός τάφος για τους φτωχοδιάβολους που προσπαθούν να αλλάξουν τη μοίρα τους. Ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης (ΔΟΜ), δήλωσε ότι το πρώτο τρίμηνο του έτους ήταν το πιο θανάσιμο των τελευταίων χρόνων καθώς κατέγραψε 411 θανάτους στη διαδρομή της κεντρικής Μεσογείου την περίοδο Ιανουαρίου-Μαρτίου. Η απάντησή των εύκολων ανθρωπιστών είναι πως γι’ αυτό φταίνε τα κλειστά σύνορα.

Τι θα γίνει αν ανοίξουν; Πόσο θα πιεστούν οι κοινωνίες και οι οικονομίες της Δύσης, δεν «διασχίζει το μυαλό τους» όπως θα έλεγε και μια συντρόφισσα. Αν ήταν ανοιχτά τα σύνορα θα είχαν εισρεύσει ήδη εκατοντάδες εκατομμύρια. Τα κράτη και οι κοινωνίες θα είχαν γονατίσει προ πολλού. 

Δεν θα αναφέρουμε τα έκτακτα μέτρα κατά της μετανάστευσης που πήρε η Ιταλίδα Μελόνι, γιατί δεν έχει την έξωθεν καλή μαρτυρία και καθίσταται τρωτή. Ξεπερνιέται με τον ισχυρισμό ότι «τα κάνει γιατί είναι φασίστρια».

Όμως συμβαίνει και στην Σουηδία, την πλέον φιλική χώρα προς τους μετανάστες, και η οποία έφτασε σε αδιέξοδο. Η αρμόδια Σουηδή υπουργός Μαρία Στένεγραντ είπε στη γαλλική Le Figaro, ότι η χώρα της αντιμετωπίζει πρόβλημα επιτυχούς ενσωμάτωσης των μεταναστών που ήδη βρίσκονται εκεί. Και ο στόχος είναι να ελαχιστοποιηθεί η άφιξη νέων ζητούντων άσυλο. Κατά την ίδια «η υπερβολική μετανάστευση, είχε ως αποτέλεσμα τον διαχωρισμό, τον αποκλεισμό και την αύξηση της εγκληματικότητας»!

Ούτε τους ενδιαφέρει αν αποκτήσουμε και εδώ παρόμοια προβλήματα ανοίγοντας τα σύνορα. Τους ενδιαφέρει μόνο η ιδεοληπτική τους αυταρέσκεια. Αυτοί μόνο και μόνο αυτοί, είναι με τον άνθρωπο. Τα προβλήματά που θα επιφέρουν τα ανοιχτά σύνορα, δεν τους ενδιαφέρουν.