Τον Οκτώβριο του 2021 η ξακουστή μυστική υπηρεσία της Βρετανίας «Μ-16» δημοσίευσε σε σάιτ αγγελιών, πρόσκληση για συνεργάτες. Φυσικά δεν τους υποσχέθηκε δράση, σούπερ αυτοκίνητα και συντροφιά ωραίων γυναικών α λα Τζέημς Μποντ, αλλά τη συμμετοχή τους σε μια ομάδα που αντικείμενο θα έχει τη συλλογή, την παροχή και τη χρήση πληροφοριών (και οι πληροφορίες αυτές δεν αλιεύονται παρά με παρακολουθήσεις. Αυτή είναι η δουλειά τους).
Ο αριθμός των παρακολουθήσεων στην Ελλάδα (14-15 χιλ το χρόνο) ακούγεται και σε μας τους αδαείς ως υπερβολικός. Και ίσως είναι, αν ισχύει αυτό που είπε η Σοφία Σακοράφα στη Βουλή, ότι στη Γερμανία τον τελευταίο χρόνο οι παρακολουθήσεις ήταν περίπου 1450. Ναι, είμαστε χώρα συνόρων, χώρα με επικίνδυνους γείτονες, με ανοιχτά εθνικά θέματα, με εργαλειοποιημένες μειονότητες, με τεράστιες εισόδους αλλοδαπών (μέχρι και μέλη του ISIS συνελήφθησαν) αλλά ο αριθμός φαντάζει μεγάλος.
Η χώρα έχει σύμμαχα φιλικά κράτη με υπηρεσίες γνωστές για την επιχειρησιακή τους δεινότητα. Μπορεί να τους ζητήσει συνδρομή στην οργάνωση και αναβάθμιση των μυστικών μας υπηρεσιών. Και φυσικά να αναλάβουν εχέγγυοι τεχνοκράτες τη διοίκησή τους. Το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας τους σαφώς θα το θέσει η Βουλή. Είθε η Βουλή να είχε δυνατότητα ελέγχου και στην επιχειρησιακή δραστηριότητά τους. Αλλά αυτό ακούγεται αστείο.
Μας το απέδειξαν πρόσφατα οι βουλευτές μας - μέλη της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας. Υποτίθεται ότι βάσει του Κανονισμού της Βουλής οι συζητήσεις για την ΕΥΠ είναι απόρρητες, και όσοι λαμβάνουν μέρος σε αυτές δεσμεύονται να τηρούν το απόρρητο και μετά τη λήξη της θητείας τους. Το πόσο συνεπείς ήταν το διαπιστώσαμε όταν κάποιοι ήταν σε ανοιχτή σύνδεση, για να μην πούμε σε ανοιχτή ακρόαση, με κομματικά ΜΜΕ, τα οποία κατέγραψαν λεπτομερώς τη συνεδρίαση, σε σημείο που ο ΠτΒ Κ. Τασούλας τη χαρακτήρισε «σουρωτήρι».
Είναι αυτή η βουλή, με τη μανική και ανεύθυνη πέραν κάθε ορίου, αντιπολιτευτική στάση των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, ικανή να διαφυλάξει το απόρρητο των μυστικών υπηρεσιών; (ενδεχομένως αν ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση την ίδια στάση θα είχαν και κάποιοι της ΝΔ). Η το ΚΚΕ, του οποίου οι βουλευτές σαφώς είναι μακράν οι πιο εχέγγυοι της Βουλής εφόσον αποφασίσει το κόμμα. Αλλά το κόμμα είναι ιδεολογικά αντίθετο με τους μηχανισμούς αυτούς, αφού τους θωρεί γρανάζια στην υπηρεσία των αμερικανονατοϊκών ιμπεριαλιστών. Βέβαια αν μιλούσαμε για τη Ρωσική Κα Γκε Μπε ή την ανατολικογερμανική Στάζι, που χρησιμοποιούσε έναν πράκτορα για κάθε... έξι κατοίκους, παρακολουθώντας κάθε πτυχή της καθημερινής ζωής, θα ήταν αποδεκτό, αφού θα ήταν στην υπηρεσία του «παλλαϊκού κράτους».
Δεν θυμηθήκαμε εμείς τη Στάζι. Τη θυμήθηκε ο σύντροφος ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Στέλιος Κούλογλου ο οποίος δήλωσε στο BBC ότι «ο μηχανισμός που έστησε η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι «ένα σύστημα που θυμίζει τη Στάζι, τη διαβόητη Υπηρεσία πληροφοριών της Ανατολικής Γερμανίας γιατί η ιδέα είναι να ελέγχουν και την προσωπική ζωή των ανθρώπων προκειμένου να τους εκβιάζουν. Αυτή είναι η υπόθεση Ανδρουλάκη, δεν εξυπηρετείται κάποιο ζήτημα εθνικής ασφαλείας, παρακολουθώντας τον αρχηγό ενός πολιτικού κόμματος. Ποιο είναι το ζήτημα εθνικής ασφαλείας και γιατί δεν το λέει η κυβέρνηση;»».
Και εμείς χθες από αυτόν τον χώρο αποποιηθήκαμε κάθε εθνικής υποψίας για τον Ανδρουλάκη. Αλλά αφενός ο Ανδρουλάκης τότε δεν ήταν αρχηγός όπως ψεύδεται ο ευρωβουλευτής (όταν έγινε αρχηγός σταμάτησε), αφετέρου δεν γνωρίζουμε ποιοι και γιατί τον προσέγγισαν, μέσα από την άσκηση των καθηκόντων του και των επιτροπών στις οποίες μετέχει στην Ευρωβουλή, και άναψε αλάρμ. Πώς επίσης έβγαλε συμπέρασμα ο Κούλογλου ότι οι ελληνικές υπηρεσίες ήθελαν να ελέγχουν την προσωπική ζωή του Ανδρουλάκη και να τον εκβιάζουν; Είναι εκβιάσιμος; Εμείς δεν ξέρουμε. Αν ξέρει κάτι ας μας το πει. Διαφορετικά με ποιο δικαίωμα ευτελίζει την πατρίδα του στο διεθνές κοινό;
Δεν μας ενδιαφέρει η διαμάχη που ξέσπασε εκ των υστέρων, αφού ο Κούλογλου παραδέχτηκε ότι και επί ΣΥΡΙΖΑ γίνονταν παρακολουθήσεις. Όπως είπε «στην πραγματικότητα δεν είναι ένα θέμα που αφορά ένα συγκεκριμένο κόμμα, γιατί όπως έχει γίνει γνωστό υπήρχε μια ευρεία παρακολούθηση τηλεφώνων που πλέον γνωρίζουμε, όταν κυβερνούσε ο ΣΥΡΙΖΑ» (σιγά, δεν περιμέναμε αυτόν για να το μάθουμε).
Όταν αποκαλύφθηκαν αυτά, προσπάθησε να το αρνηθεί, λέγοντας… τα ίδια, και διαφοροποιώντας μόνο το ποσοστό: «όμως κατά την περίοδο της διακυβέρνησης Μητσοτάκη, είχαμε μια αύξηση 30% στον αριθμό των παρακολουθήσεων σε σχέση με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ...» (Δεν συνάγεται τέτοια αύξηση αλλά ας τη δεχτούμε).
Το πρόβλημα δε είναι καν ο Κούλογλου. Αυτός τουλάχιστον τα είπε επωνύμως και κρίνεται. Αλλά επειδή σαν αυτόν υπάρχουνε αρκετοί στον ΣΥΡΙΖΑ, δημιουργείται το ερώτημα: Αυτοί που έκαναν την Επιτροπή σουρωτήρι θα ελέγξουν τις μυστικές υπηρεσίες; Καλύτερα να το κλείσουμε το μαγαζί.
Και επίσης αναδεικνύεται έτερο πρόβλημα: Ο ευρωπαϊκός επαρχιωτισμός μας. Δεν ξεκινήσαμε τυχαία με Βρετανία. Αν δηλαδή αποκαλύπτονταν νόμιμες ή νομότυπες παρακολουθήσεις από την Ιντέλιτζενς Σέρβις στη Βρετανία, θα έτρεχαν στη DW ή το CNN οι Βρετανοί βουλευτές να κατασπιλώσουν τη χώρα τους με τέτοιες καταγγελίες;
