Γράφει ο Insider
Τις τελευταίες ημέρες όσοι (ακόμα) παρακολουθούν την πολιτική επικαιρότητα, παρατηρούν την διαμόρφωση μιας ανίερης συμμαχίας που σχηματίστηκε με έναν μόνον σκοπό: Να παρέμβει στα εσωτερικά της Ν.Δ. χτυπώντας την υποψηφιότητα του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Ευτυχώς για τον ίδιο, ο κ. Μητσοτάκης δεν «τσίμπησε», δεν τους έδωσε αξία, δεν υποβίβασε το επίπεδό του, δεν άνοιξε διάλογο μαζί τους.
- Τι κοινό, όμως, έχει αυτή η παρέα; Πρωτίστως, έχει αναλάβει την αποδόμηση της υποψηφιότητας Μητσοτάκη.
- Ποιοι την απαρτίζουν; Στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, όπως ο κ. Παπαδημούλης, δημοσιολογούντες όπως ο «πολύς» Λάκης Λαζόπουλος, και στελέχη της Ν.Δ. όπως ο κ. Στυλιανίδης.
- Σε τι πραγματικά αποσκοπούν; Στην εδραίωση της ηγεμονίας του κ. Τσίπρα, μέσω της διατήρησης του παρόντος status quo στη Ν.Δ.
- Που ελπίζουν; Σε οικουμενική κυβέρνηση, με τη στήριξη και της Ν.Δ. μόλις ο κ. Τσίπρας καταρρεύσει (και) κοινοβουλευτικά.
Ο κ. Λαζόπουλος ανέλαβε μόλις την προηγούμενη εβδομάδα την αποδόμηση της προσωπικότητας του κ. Μητσοτάκη. Τον παρουσίασε λίγο πολύ ως «παιδί χαζό», που «γουρλώνει τα μάτια του» και γι' αυτό δεν κάνει για μια τέτοια θέση.
Ο κ. Παπαδημούλης, γνωστός μεταξύ άλλων και ως συγκυβερνήτης των Καμμένων, ανέλαβε την αποδόμηση του κ. Μητσοτάκη στην ευρύτερη κοινωνία, χαρακτηρίζοντάς τον (εμμέσως) ως ακροδεξιό.
Ο κ. Στυλιανίδης, ανέλαβε την αποδόμηση του κ. Μητσοτάκη στο εσωτερικό κομματικό ακροατήριο της Ν.Δ. και χρησιμοποιώντας συριζαϊκή αργκό, χαρακτήρισε τους ψηφοφόρους του κ. Μητσοτάκη, ως περιθωριακή «νεοφιλελεύθερη συνιστώσα».
Δεν γνωρίζω αν οι τρεις είναι συνεννοημένοι μεταξύ τους. Γνωρίζω όμως ότι στην πολιτική τίποτα δεν είναι τυχαίο, ειδικά το timing πολιτικών παρεμβάσεων και σημειολογικών κοινών εμφανίσεων.
Γνωρίζω επίσης ο κ. Στυλιανίδης διατηρούσε πάντοτε προνομιακή σχέση με στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, ακόμα και όταν η Ν.Δ. βρισκόταν στην εξουσία. Γνωρίζω τέλος, ότι ο κ. Στυλιανίδης αποπέμφθηκε από την κυβέρνηση Σαμαρά λόγω ανεπάρκειας. Αλήθεια, θυμάται κανείς σε ποιο υπουργείο είχε θητεύσει ο κ. Στυλιανίδης; Αλήθεια, ακόμα και αν θυμάται κανείς από ποιο υπουργείο πέρασε ο κ. Στυλιανίδης, μπορεί να ξεχωρίσει ένα και μόνον ένα πράγμα που έκανε ως υπουργός; Φοβάμαι ότι κανείς δεν μπορεί να θυμηθεί! Δυστυχώς για τον ίδιο, ο κ. Στυλιανίδης, έμεινε στην πολιτική ιστορία ως ο υπουργός παιδείας, που το βράδυ της δολοφονίας Γρηγορόπουλου συνέχιζε ατάραχος τη διασκέδασή του στα μπουζούκια… Που ανάγκασε μέχρι και τον μονίμως ήρεμο Κ. Καραμανλή να τον μεταθέσει σε άλλο υπουργείο!
Αντίστοιχα το μόνο που μπορεί (πολιτικά) να θυμηθεί κανείς για τον κ. Παπαδημούλη, είναι οι περίφημες προβλέψεις του στα social media. Λες και τις έγραψε ως πολιτικός Νοστράδαμος δυο χρόνια πριν για να προετοιμάσει την κοινή γνώμη για όλα όσα ζούμε σήμερα, επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Τις κλειστές τράπεζες, την αύξηση των φόρων, την συμμαχία με τους ακροδεξιούς των ΑΝΕΛ, το κόψιμο συντάξεων, την λοιδορία της χώρας μας στο εξωτερικό… Α! Μπορεί να θυμηθεί επίσης, το άδειασμα του πολιτικού του συνοδοιπόρου Φώτη Κουβέλη, όταν εκείνος έχασε το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ από τον κ. Τσίπρα: «η καρδιά μου είναι με τον Κουβέλη, αλλά το μυαλό μου παραμένει με τον κ. Τσίπρα», έλεγε τότε ο κ. Παπαδημούλης, κάνοντας στη συνέχεια πέτρα την καρδιά του για να σταυρώνει καθημερινά τον άλλοτε ευεργέτη του Φώτη Κουβέλη.
Για τον Λάκη Λαζόπουλο τι άραγε να θυμηθεί κανείς; Πολιτικά ας κριθεί για τη διορατικότητά του. Για τις προνομιακές σχέσεις με τη Μιμή, τον Αλέξη και τον Χαϊκάλη. Αλλά στην πολιτική Ιστορία θα μείνει κυρίως για το περίφημο βίντεο που παραδέχτηκε ότι μοντάρισε προσωπικά, για να συνδράμει στην πτώση της κυβέρνησης Σαμαρά.
Ευτυχώς η «συνιστώσα του τίποτα» παραμένει ακόμα, εκτός Ν.Δ. Διεκδικεί όμως να γίνει η κυρίαρχη τάση εντός Ν.Δ. Προφανώς στις εκλογές της 10ης Ιανουαρίου, διακυβεύονται πολλά για τον τόπο. Αν η «συνιστώσα του τίποτα» επικρατήσει, ο κ. Τσίπρας θα κυβερνά ανενόχλητος για πολλά χρόνια ακόμα.
Διαφορετικά, πολύ σύντομα η Ν.Δ. θα γίνει και πάλι κυβέρνηση, με όλους αυτούς να μπαίνουν οριστικά στο περιθώριο της πολιτικής ιστορίας...
