Του Γιάννη Σιδέρη
Η παράσταση συνεχίζεται!
Ο Νίκος Φίλης μιλώντας στη Βουλή, δήλωσε απολύτως σοβαρά, ότι το ΟΧΙ του ελληνικού λαού παραμένει…». Άλλωστε, κατά τον ίδιο, «η προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία, συνιστά την τελευταία καταφυγή της Δημοκρατίας».
Αντί να επιδοθούν σε αιδήμονα σιωπή για την προδοσία που έκαναν σε αυτούς που τους πίστεψαν, παρουσιάζονται δήθεν εκστατικοί για τον λαό. Τον θωπεύουν πολιτικά, τον εξυψώνουν, θριαμβολογούν για την «αντίστασή» του, αλλά μέσα σε αυτή την εκφραστική πολυλογία, δεν εισχωρεί στο λόγο τους μια σεμνή λέξη συγνώμης.
Ευτέλισαν από μόνοι τους, και την ευτέλισαν για χρόνια, την πλέον σοβαρή διαδικασία, κατά την οποία καλείται ο λαός να αποφασίζει για θεμελιακά ζητήματα του μέλλοντός του, ζητήματα μεγίστης σπουδαιότητας, που υπερβαίνουν το «απλό» διακύβευμα της εναλλαγής των κυβερνήσεων, που κρίνουν οι εκλογές.
Η αλήθεια που δεν ήρθε
Όσοι λόγω επαγγελματικής ενασχόλησης, τους παρακολουθούν χρόνια, δεν περίμεναν από την συγκεκριμένη κυβέρνηση τίποτα ιδιαίτερο στον τομέα της επιτυχούς διοίκησης και διαχείρισης του κράτους, της παραγωγής έργου, ή της επιτυχούς προώθησης των εθνικών θεμάτων.
Περίμεναν ωστόσο κάποια λίγα πράγματα στα οποία θα ήταν ανένδοτοι, και σε κάποια από αυτά θα ήταν κέρβεροι.
Το ένα από αυτά είναι η αλήθεια. Να απευθύνονται στο λαό με κάθε ειλικρίνεια, να εξηγούν - έστω και για να δικαιολογούν- τις αποτυχίες τους, τις αβελτηρίες τους, τις αστοχίες τους, τις πολιτικές ψευδαισθήσεις τους. Αντί αυτού, βλέπουμε εμφανή κουτοπονηριά, συνεχή κοροϊδία, επαναλαμβανόμενη στρεψοδικία, κομπορρημοσύνη, μικροπρεπή αποφυγή ή μη ανάληψη ευθύνης.
Μαύρη εργασία
Το άλλο στο οποίο αναμενόταν βελτίωση, είναι οι εργασιακές συνθήκες: Υποτίθεται ότι είναι στο DNA της αριστεράς η προάσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων και η ευνομία στους χώρους εργασίας.
Φευ, η Διαγνωστική Έκθεση της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ), που επικυρώθηκε τόσο από τους κοινωνικούς εταίρους (ΓΣΕΕ,ΣΕΒ, ΕΣΕΕ,ΓΣΕΒΕΕ,ΣΕΤΕ), όσο και από το Υπουργείο Εργασίας, αποκαλύπτει ότι το 25% των θέσεων εργασίας στη χώρα είναι θέσεις «μαύρης εργασίας».
Ως προς την καταπολέμηση του τραγικού φαινομένου, η έκθεση προτείνει μια «ολιστική» αντιμετώπιση, δίνοντας έμφαση στην επανέναρξη των συλλογικών διαπραγματεύσεων και την ενίσχυση του κοινωνικού διαλόγου.
Εξ' αυτού ορμώμενος ο υπουργός Εργασίας Γ. Κατρούγκαλος, διαβάζουμε ότι, χαρακτήρισε ιδιαίτερα σημαντική την επιβεβαίωση από όλους τους κοινωνικούς εταίρους, την επιστροφή της Ελλάδας στην κανονικότητα, στο ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο. Στο πλαίσιο αυτό, κατά τον υπουργό, η επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων αποτελεί κεντρικό εθνικό στόχο της διαπραγμάτευσης για τα εργασιακά τον Σεπτέμβρη.
Παράλληλα υποστήριξε ότι η καταπολέμηση της εργασιακής ζούγκλας, αποτελεί μια από τις ελάχιστες προϋποθέσεις για μια δίκαιη ανάπτυξη προς όφελος του λαού μας.
Ωραία η θεσμική ευχολογία και η προαναγγελθείσα επανειλημμένως, «ηρωική αντίσταση» του κ. υπουργού τον Σεπτέμβρη, για τα εργασιακά. Όμως αφενός είναι δευτερευούσης αξίας για το συγκεκριμένο θέμα, αφετέρου, υποδορίως υποκρύπτει και αποφυγή ευθύνης. Τα πάντα ανάγονται στην καλή θέληση (που πάντα μεταφράζεται ως κακή) των δανειστών. Αν οι συλλογικές διαπραγματεύσεις δεν προχωρήσουν, προφανώς θα φταίνε αυτοί που διατηρείται η εργασιακή ζούγκλα στη χώρα.
Αφελής Απορία
Η αφελής απορία της στήλης είναι:
Και οι συλλογικές διαπραγματεύσεις να κατοχυρωθούν, τι θα εμποδίσει τους αδίστακτους εργοδότες να χρησιμοποιούν ανασφάλιστους εργαζόμενους, που υποτάσσονται και σιωπούν, μπρος στην ανάγκη για εργασία;
Και εκ του αντιθέτου: Πόσο και γιατί, εμπόδισε η έλλειψη συλλογικών διαπραγματεύσεων την σύλληψη της μαύρης εργασίας;
Αναμέναμε απαρχής, από την πρώτη κυβέρνηση της Αριστεράς, να οργανωθεί μια πανίσχυρη Επιθεώρηση Εργασίας, με υπαλλήλους ταγμένους, στην αντιμετώπιση της μαύρης εργασίας. Ήταν το πρώτιστο καθήκον για μια αριστερή κυβέρνησης (με δεύτερη υποχρέωση την Υγεία – αλλά αυτό είναι άλλη τραγωδία).
Το ρεπορτάζ λέει ότι τον πρώτο καιρό της υπουργίας Σκουρλέτη έγινε μια προσπάθεια, με τη βοήθεια του Ινστιτούτου της ΓΣΕΕ. Έκτοτε, επί του νυν υπουργού η προσπάθεια ατόνησε, καθώς στη θέση του ειδικού του ΙΝΕ της ΓΣΕΕ που ήταν επικεφαλής, τοποθετήθηκε επιλογή του κ. υπουργού, όχι τόσο σχετική με το θέμα - όχι σχετική επί του πρακτέου τουλάχιστον, όπως λένε κατ' ιδίαν, συνδικαλιστικά και κομματικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.
Τα στελέχη αυτά φέρονται οργισμένα γι' αυτή την ατονία, αλλά αδυνατούν να συμβάλλουν στην αλλαγή της κατάστασης - ούτως ή άλλως, τα κομματικά στελέχη και μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, εδώ και ενάμιση χρόνο αδυνατούν να συμβάλλουν σε οτιδήποτε. Βρίσκονται υπό καθεστώς, είτε οργής, είτε κατήφειας, για τα πεπραγμένα της κυβερνητικής πολιτικής.
Αλλά μάλλον θα παραμείνουν έτσι...
