Του Γιάννη Κ. Τρουπή
Όπως όλα δείχνουν ο Πάνος Καμμένος έχει πάρει τις αποφάσεις του. Η δήλωσή του έξω από το Μέγαρο Μαξίμου, για το Σκοπιανό αμέσως μετά την Πρωτοχρονιά έδειξε σε όλους ότι ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ έχει αποφασίσει με «ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει».
«Ο ελληνικός όρος Μακεδονία είναι μια πάγια εθνική θέση, επιμένω σε αυτή και ελπίζω ότι η λύση θα διασφαλίζει τα εθνικά συμφέροντα και παράλληλα θα είναι αποδεκτή από το σύνολο του πολιτικού κόσμου». Αυτή η διατύπωση του υπουργού Άμυνας και κυρίως το σημείο «ελληνικός όρος» είναι η απόδειξη πως ο Πάνος Καμμένος έχει αποφασίσει να βάλει νερό στο κρασί του και να αποδεχτεί τελικώς τον όρο «Μακεδονία», κάτι που μέχρι εκείνη την μέρα το διέψευδε κατηγορηματικά.
Παράλληλα η αναφορά στην σύνοδο του Βουκουρεστίου του 2008 έδειξε για πρώτη φορά ότι η σύνθετη ονομασία έχει αρχίσει να μπαίνει στα σχέδια του προέδρου των ΑΝΕΛ, φέρνοντάς τον πιο κοντά στον Αλέξη Τσίπρα.
Όλες οι ενδείξεις αποκαλύπτουν ότι ο κ. Καμμένος θα ακολουθήσει έναν πολιτικό δρόμο , ο οποίος θα τον φέρει αντιμέτωπο με το δικό του ακροατήριο. Με άλλα λόγια αργά ή γρήγορα ο υπουργός Άμυνας θα πρέπει να απευθυνθεί στους ψηφοφόρους του κυρίως της Βόρειας Ελλάδας και να τους εξηγήσει τους λόγους της μετατόπισης του. Δε θα πρέπει να ξεχνάμε ότι οι ΑΝΕΛ είναι ένα κόμμα που βασίστηκε στο συγκεκριμένο ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ, βρισκόμενο απέναντι σε κάθε λύση που θα περιελάμβανε τον όρο «Μακεδονία». Είναι ένα κόμμα που άντλησε σημαντική δύναμη σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις από τους ψηφοφόρους της Μακεδονίας, καθιστώντας το ονοματολογικό,κεντρικό θέμα στο πολιτικό του πρόγραμμα.
Ο Πάνος Καμμένος ανάμεσα στην σταθερή επί χρόνια θέση του για το Σκοπιανό και την παραμονή του στο κυβερνητικό σχήμα δείχνει να επιλέγει το δεύτερο. Μία επιλογή, οι συνέπειες της οποίας θα μετρηθούν αναμφίβολα μπροστά στις κάλπες, όποτε και αν αυτές στηθούν.
Την ίδια ώρα όμως ο Πάνος Καμμένος δείχνει να κάνει μία ακόμα επιλογή, η οποία θα φανεί πιο καθαρά το επόμενο διάστημα, αν πρόκειται για συνειδητή επιλογή. Πρόκειται για το κόψιμο όποιου δεσμού μπορεί να υπήρχε με το λεγόμενο «Καραμανλικό» στρατόπεδο.
Το τελευταίο διάστημα ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ επιχειρούσε να αυτοπαρουσιαστεί ως τον γνήσιο εκφραστή του Καραμανλισμού, ως τον συνδετικό κρίκο μεταξύ του ιδρυτή της ΝΔ με το σήμερα. Όλα αυτά μέχρι λίγο πριν από τα Χριστούγεννα, όταν κάτι φάνηκε πως άλλαξε, με τον Πάνο Καμμένο να αφήνει αιχμές εναντίον του πρώην Πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή και μάλιστα από το βήμα της Βουλής . «Είναι άλλο να ασκείται εξωτερική πολιτική και άλλο να χορεύουν ζεϊμπέκικα και τσιφτετέλια» είπε ο κ. Καμμένος, εννοώντας και τον Κώστα Καραμανλή (κουμπάρο του Τ. Erdogan).
Η επιλογή αυτή του υπουργού Άμυνας έπεσε ως κεραυνός «εν αιθρία» όμως γρήγορα δόθηκε η εξήγηση. Είχε προηγηθεί η δημόσια δήλωση του Κώστα Καραμανλή, στο 11ο συνέδριο της ΝΔ, με την οποία είχε εκφράσει την ανάγκη για ενότητα της ΝΔ, δείχνοντας την στήριξή του στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Μία δήλωση που προφανώς δε βρήκε σύμφωνο τον υπουργό Άμυνας.
Όπως γίνεται αντιληπτό το 2018 βρίσκει τον Πάνο Καμμένο σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Από την μία η σιγουριά του υπουργικού θώκου, η οποία προϋποθέτει ρήξεις και αλλαγές σε πάγιες τακτικές του και από την άλλη η ηρωική έξοδος από το κυβερνητικό σχήμα , η οποία μπορεί να αποφέρει κομματικά οφέλη στις επερχόμενες κάλπες.
Οι πρώτες μέρες του 2018 δείχνουν ότι ο κ. Καμμένος έχει πάρει το δρόμο του μαζί με τις αποφάσεις του , έστω και αν αυτές έρχονται σε ευθεία αντίθεση με όσα είχε πράξει μέχρι σήμερα. Η εξουσία άλλωστε ήταν είναι και θα παραμένει... γλυκιά. Η ιστορία θα δείξει τα υπόλοιπα.
Φωτογραφία: Intimenews