Tου Γιάννη Κ. Τρουπή
Οι κάτοικοι του νομού Καρδίτσας τον έστειλαν στο ελληνικό κοινοβούλιο για να τους εκπροσωπήσει εννιά φορές, με τελευταία τις εκλογές του 2012. Χρημάτισε μάλιστα υφυπουργός Παιδείας με σημαντικό έργο και ήταν ένας από τους ελάχιστους, που κράτησε το ίδιο χαρτοφυλάκιο στην Κυβέρνηση Καραμανλή από την αρχή μέχρι το τέλος.
Την Κυριακή ο Σπύρος Ταλιαδούρος αποφάσισε να αποχωρήσει από την ενεργό πολιτική, μετά από σχεδόν τριάντα χρόνια συνεχούς παρουσίας. Ανακοίνωσε μόνος του το τέλος μίας σημαντικής διαδρομής, επιβεβαιώνοντας το ήθος και την ακεραιοτητά του. Ένα γεγονός με ξεχωριστή σημασία, μια και δεν είναι πολλές οι φορές στην πολιτική ιστορία της χώρας που κάποιος πολιτικός ανακοινώσει μόνος του, το κλείσιμο του πολιτικού του βίου.
Η περίπτωση του Σπύρου Ταλιαδούρου αναμφίβολα πρέπει να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση. Θα πρέπει την συγκεκριμένη επιλογή να την ακολουθήσουν και άλλα στελέχη με ξεχωριστή παρουσία και διαδρομή στο χώρο της ΝΔ, που όμως φαίνεται όμως οι πολιτικές τους αντοχές να τους έχουν αφήσει. Όλα άλλωστε στην ζωή όπως και στην πολιτική έχουν αρχή , μέση και τέλος. Ειδικά στον πολιτικό στίβο τα πάντα καθορίζουν οι πολίτες. Εκείνοι αποτελούν το μέτρο για την κάθε επιλογή ενός πολιτικού στελέχους. Εκείνοι, δείχνουν τη διαδρομή. Οι προσωπικές φιλοδοξίες θα πρέπει να έρχονται σε δεύτερη μοίρα, εφόσον οι συμπολίτες σου δεν σε τοποθετούν εντός του κοινοβουλίου.
Το παράδειγμα του κ.Ταλιαδούρου ασφαλώς και δεν αφορά τους εκλεγμένους βουλευτές, οι οποίοι έχουν ήδη εξασφαλίσει μία θέση στα ψηφοδέλτια των επόμενων εκλογών, σύμφωνα με την ηγεσία της ΝΔ. Αφορά όμως στελέχη σε ολόκληρη τη χώρα, τα οποία θα πρέπει να προβληματιστούν από τις συνθήκες και να ξανασκεφτούν την απόφασή τους να διεκδικήσουν θέση στις εκλογικές λίστες. Το να ξέρεις άλλωστε πότε θα πρέπει να πεις “αντίο” αποτελεί μεγάλο προσόν για έναν πολιτικό. Η αποχώρηση όμως είναι μόνο θέμα ηλικίας; Ασφαλώς και όχι. Ποιος ορίζει άλλωστε το ότι ένας νεαρός πολιτικός έχει πιο φρέσκες ιδέες από έναν πιο ηλικιωμένο; Η απάντηση είναι κανείς. Μοναδικός γνώμονας είναι η σχέση που έχεις με τους πολίτες και το κατά πόσο ο ίδιος γνωρίζεις τα όριά σου. Μόνο τυχαία δεν ήταν άλλωστε η αναφορά του Κυριάκου Μητσοτάκη στην εκδήλωση προς τιμήν του Σπύρου Ταλιαδούρου: «Να φεύγεις όταν θα σε ρωτούν "γιατί φεύγεις;" αντί να ρωτούν "πότε θα φύγει;"».
Την ίδια ώρα πάντως η επιχείρηση «ανανέωση» στον κομματικό μηχανισμό της ΝΔ προχωρά με απτά πλέον αποτελέσματα.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός πως με αφορμή τις εσωκομματικές εκλογές της 13ης Μαΐου για την ανάδειξη των προέδρων των τοπικών και νομαρχιακών επιτροπών, 27.896 πολίτες γράφτηκαν για πρώτη φορά στην ΝΔ, προκειμένου να ψηφίσουν. Πρόκειται για ανθρώπους που δεν είχαν καν συμμετάσχει στις εσωκομματικές εκλογές του Δεκεμβρίου 2015.
Ένας σημαντικός αριθμός που έρχεται σε μία περίοδο που η άρνηση για την πολιτική αποτελεί περίπου μόδα. Δεν είναι λίγοι αυτοί που εκτιμούν πως ο αριθμός αυτός είναι ουσιαστικά «ψήφο εμπιστοσύνης» στον Κυριάκο Μητσοτάκη, που έχει αναγάγει το φρεσκάρισμα σε πρόσωπα και απόψεις της ΝΔ, σε προσωπικό του στοίχημα.
Οι περίπου 30.000 πολίτες, είναι ένας αριθμός που κανείς δε φανταζόταν όταν η διαδικασία για τις εκλογές της 13ης Μαΐου ξεκινούσε. Τότε δεν είχαν λείψει μάλιστα και κάποιες φωνές που εξέφραζαν την αντίθεσή τους με την συγκεκριμένη επιλογή, εκτιμώντας ότι θα προκαλούσε εσωστρέφεια. Με συνολικά 155.335 άτομα που γράφτηκαν τελικά να ψηφίσουν την ερχόμενη Κυριακή, προφανώς οι φωνές αυτές σήμερα αποδεικνύονται λανθασμένες.
