Πρόκειται για την πλέον φθηνή αντιπολίτευση στον μεταπολιτευτικό μας βίο. Η ευρωπαϊκή εισαγγελία ανακοίνωσε ότι εκτός της Εύας Καϊλή, η οποία έχει ήδη προφυλακιστεί στο πλαίσιο της υπόθεσης Κατάρ, ζήτησε και την άρση της ευρωβουλευτού της ΝΔ Μαρίας Σπυράκη.
Σύμφωνα με ανακοίνωσή της, η Σπυράκη δήλωσε ότι δεν έχει «ούτε ένα ευρώ οικονομική διαφορά με το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο». Το θέμα αφορά στο επίδομα αλλοδαπής πρώην συνεργάτιδάς της, που αντιμετώπισε σοβαρό προσωπικό πρόβλημα και είχε ορισμένες απουσίες από το χώρο συνεδριάσεων του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου». Δηλαδή η συνεργάτις πήρε επίδομα το οποίο προφανώς δεν δικαιούταν καθώς ήταν απούσα για λόγους υγείας. Αυτό ισχυρίζεται η Σπυράκη και απομένει να αποδειχθεί - ή όχι - στην αρμόδια επιτροπή.
Φυσικά, ήρθε ως δώρο εξ ουρανού στους οπαδούς του ΣΥΡΙΖΑ που για προπαγανδιστικούς λόγους εξομοίωναν την υπόθεση της συνεργάτιδος με το σκάνδαλο χρηματισμού του Κατάρ. Και καλά αυτοί οπαδοί είναι. Βρίσκονται υπό συνεχές σοκ για τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων, μη κατανοώντας πως είναι δυνατόν η κυβέρνηση της Αριστεράς, εξορισμού υπερασπίστρια του λαού (στη θεωρία και τη φαντασία τους) να υστερεί έναντι της «ακροδεξιάς, νεοφιλελεύθερης» κυβέρνησης Μητσοτάκη. Η οποία κυβέρνηση Μητσοτάκη επιπροσθέτως «καταστρέφει τη χώρα» (αυτό κι αν δείχνουν να το έχουν πιστέψει. Είναι βαθιά πεπεισμένοι και το κυκλοφορούν ως σλόγκαν χωρίς να δύνανται να το τεκμηριώσουν όταν ερωτώνται).
Όμως οπαδοί είναι, χαλάλι! Αλλά δεν είναι μόνο αυτοί. Είναι και το γραφείο τύπου του κόμματος, δηλαδή η ηγεσία. Δεν αναγνώρισαν στην Σπυράκη το τεκμήριο της αθωότητας. Πριν καν αποφανθούν οι υπηρεσίες του ευρωκοινοβουλίου, δεν έκαναν ως δικαιούντο μια απλή επικριτική πολιτική ανακοίνωση. Ήδη καταδίκασαν την Σπυράκη και απευθυνόμενοι στον Μητσοτάκη τον ρωτούν «αν θα την αποπέμψει, ή θα κάνει πως δεν την γνωρίζει όπως την κα. Καϊλή»;
Η αναφορά στην Καϊλή που ο Μητσοτάκης «έκανε πως δεν την γνωρίζει», έχει δύο στόχους: Αποδίδει την Καϊλή στη ΝΔ αφενός δι’ ιδία αντικυβερνητική προπαγάνδα, αφετέρου κάνει «σέρβις» στον Νίκο Ανδρουλάκη, μετά τη διαβεβαίωσή του ότι θέλει τη ΝΔ στην αντιπολίτευση και δημιουργία «προοδευτικής κυβέρνησης» με… πρωταγωνιστή το ΠΑΣΟΚ.
Η αναφορά Ανδρουλάκη περί προοδευτικής κυβέρνησης δεν αφορούσε μόνο το ΠΑΣΟΚ. Είχε ανακλαστική επίδραση και στον ΣΥΡΙΖΑ καθώς αναπτέρωσε τις ελπίδες Τσίπρα. Όχι τόσο για την πραγμάτωσή της (αν και δεν προδικάζουμε. Ελληνικός λαός είναι αυτός, έδωσε 62% στο «Όχι» χωρίς να ξέρει επί της ουσίας τι ψηφίζει). Κυρίως γιατί μπορεί πλέον να επικοινωνήσει με αληθοφάνεια μια τέτοια προοπτική, να αναθερμάνει την αισιοδοξία του καταπτοημένου στρατεύματος, και να αναταράξει αυξητικά τα λιμνάζοντα ποσοστά του. Δεν θα υπερκεράσει τη ΝΔ, αλλά ενδεχομένως θα την ψαλιδίσει, οπότε οι πολιτικές εξελίξεις να λάβουν άλλη δυναμική.
Ήδη η δήλωση Ανδρουλάκη έδωσε πόντους στον Τσίπρα να ζητήσει την «στήριξη» των Ευρωσοσιαλιστών, κατά την σύνοδό τους όπου παρευρέθη ως παρατηρητής. Τους διαβεβαίωσε ότι στην Ελλάδα «υπάρχουν οι προϋποθέσεις για πολιτική αλλαγή», καθώς στην επόμενη μάχη σε λίγους μήνες, είναι αυξημένες οι πιθανότητες για προοδευτική κυβέρνηση! (αυτή την δυνατότητα του έδωσε ο Ανδρουλάκης).
Τα υπόλοιπα που ανέφερε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ήταν η συνήθης φιλολογία που δικαιούται, για μάχη η οποία θα στοχεύει στην αποκατάσταση της κοινωνικής δικαιοσύνης, καθώς και γενικότερα της δικαιοσύνης στην Ελλάδα (δεν ξέρουμε αν στη μάχη για την αποκατάσταση της δικαιοσύνης θα επιστρατευθούν και οι Παπαγγελόπουλος και Θάνου).
Σε κάθε περίπτωση, άσχετα με το τι εννοούσε ο Ανδρουλάκης, άσχετα με το τι λένε στα τηλεπαράθυρα τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ ότι εννοούσε, άσχετα με τη ζάλη που δημιούργησε στον κόσμο το ΠΑΣΟΚ και ειδικά σε εκείνο το ποσοστό που «ανατριχιάζει» στο ενδεχόμενο συγκυβέρνησης με τον Τσίπρα, ο Ανδρουλάκης έδωσε πόντους στον Τσίπρα να παρουσιάζει ενισχυμένη τη βασική προπαγανδιστική του στόχευση: Την προοπτική της «προοδευτικής κυβέρνησης».
