Απελπισίας το ανάγνωσμα. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πιστεύει στις δημοσκοπήσεις αλλά ο πρόεδρος Αλέξης έχει πεισθεί από αυτές, και δεν βλέπει στον ορίζοντα να αναδύεται κυβέρνηση πλειοψηφίας 151 βουλευτών. Έτσι ανέκρουσε πρύμναν και δήλωσε ότι εναλλακτική λύση αποτελεί η κυβέρνηση ανοχής.
«Υπάρχουν πολλοί τρόποι να στηριχθεί μια κυβέρνηση, είτε με τη συμμετοχή κάποιου σε αυτήν, είτε με την ανοχή του», είπε σε εκπομπή του Alpha. Και δεν είναι η πρώτη φορά που προτίθεται να καταφύγει ο ΣΥΡΙΖΑ σε αυτό το συνταγματικό «κόλπο» επιβίωσης στην εξουσία.
Το 2019 ο τότε κυβερνητικός εκπρόσωπος Τζανακόπουλος είχε εκφράσει τη βούληση του πρωθυπουργού να συνεχίσει να κυβερνά με ψήφο ανοχής, εάν αποχωρήσουν οι ΑΝΕΛ από την κυβέρνηση.
Εζήλωσαν στο κόμμα δόξαν… Δημητρίου Βούλγαρη, του επονομαζόμενου και «Τζουμπέ» (εξαιτίας του ποδήρη μανδύα που φορούσε).
Ο «Τζουμπές» είχε σχηματίσει την τελευταία μέχρι ώρα κυβέρνηση ανοχής στη χώρα μας, το σωτήριον έτος 1875. Τότε με εντολή του Βασιλιά σχημάτισε κυβέρνηση μειοψηφίας έως ότου οδηγήθηκε σε παραίτηση. Μετά οδηγήθηκε σε ειδικό δικαστήριο! Ο Χαρίλαος Τρικούπης στο γνωστό άρθρο του «Τις Πταίει», καταγγέλλοντας το πολιτικό σύστημα της εποχής κατηγορούσε τον Βασιλιά που διόρισε την κυβέρνηση μειοψηφίας.
Τώρα έχουμε απαλλαγεί από τον Βασιλιά αλλά το σύνταγμα επιτρέπει τον σχηματισμό κυβέρνησης ανοχής. Πόσο βιώσιμη θα είναι όμως, επειδή ο Αλέξης θέλει με συνταγματικό αλλά ανορθόδοξο τρόπο (ανορθόδοξο ως προς την εθιμική συμπεριφορά του πολιτικού συστήματος), μια κυβέρνηση ανοχής;
Αυτή μπορεί να πραγματωθεί εφόσον οι βουλευτές ενός κόμματος δηλώσουν ότι θα απόσχουν από την ψηφοφορία για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης. Σε αυτή την περίπτωση η Πρόεδρος τη Δημοκρατίας έχει υποχρέωση να δώσει την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης.
Εφόσον απουσιάζουν οι βουλευτές κόμματος παύει να απαιτείται πλειοψηφία 151 βουλευτών. Θα μπορούσε να σχηματισθεί ακόμη και με 120 εάν απουσίαζαν 70 βουλευτές. Αλλά δεν υφίσταται αυτός ο αριθμός δεδομένου ότι ο Δημ. Κουτσούμπας δήλωσε πως «το ΚΚΕ δεν θα δώσει στήριξη ή ανοχή σε μια κυβέρνηση που θα συνεχίσει στη γνωστή, αντιλαϊκή κατεύθυνση». Σε άλλη δήλωσή του αναφερόμενος σε ενδεχόμενο τέτοιας κυβέρνησης ο Γραμματέας του ΚΚΕ είχε κάνει λόγο για «προοδευτική κυβέρνηση μούφα».
Παραμένουν προς βοήθεια ο ευφάνταστος επινοητής της «Δήμητρας» και του «Οδυσσέα», Γιάνης και ο Κυριάκος Βελόπουλος. Θα μπορούσε άραγε να έχει προοπτική βιωσιμότητας μια τέτοια κυβέρνηση που θα στηριζόταν στις επιδιώξεις του Βελόπουλου και τις επαναστατικές ονειρώξεις του Γιάνη;
Ή ακόμη και εάν υποθέσουμε ότι μπουν στη Βουλή κομματίδια εκ δεξιών της ΝΔ, θα δεχόταν την ανοχή τους; Όχι για λόγους πολιτικής ηθικής (σε αυτό ο Καμμένος δείχνει το δρόμο) αλλά γιατί δεν θα ήταν βολικοί σαν τον Πάνο και θα καθιστούσαν αιχμάλωτη την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ (τα «ούτε- ούτε» του Ανδρουλάκη είναι εύπλαστα αν πάρει περισσότερα υπουργεία).
Χθες μια ακόμη δημοσκόπηση, η τέταρτη από την Κυριακή μετά τη Metron Analysis, Opinion Poll και ALCO, αυτή της Pulse για τον ΣΚΑΪ, στην πρόθεση ψήφου χωρίς αναγωγή (ο γράφων επιφυλάσσεται για τις αναγωγές) καταγράφεται διαφορά 4,5 μονάδων (29,5% έναντι 25%) υπέρ της ΝΔ, με το ΠΑΣΟΚ να βρίσκεται στο 9%. Όσο για την πρωθυπουργική καταλληλότητα ο Μητσοτάκης προκρίνεται με 38% έναντι του Τσίπρα με 26%. Ενώ και η παράσταση νίκης (που καθ΄ όλη την αντιπολίτευση δεν έχει διαψευσθεί) είναι συντριπτική: 30% υπέρ της ΝΔ (ΝΔ 56%, ΣΥΡΙΖΑ 26%).
Παράλληλα έστω και αχνά γίνεται αποδεκτό στην κοινή γνώμη το αφήγημα της κυβέρνησης για κυβέρνηση αυτοδυναμίας. Το 31% των πολιτών θα προτιμούσε η επόμενη κυβέρνηση να είναι αυτοδύναμη και να προέρχεται από το κυβερνητικό κόμμα, ενώ το προηγούμενο ποσοστό ήταν 28% (αυθαίρετη ερμηνεία μας είναι ότι η μεταστροφή οφείλεται περισσότερο στην αναξιοπιστία του ΣΥΡΙΖΑ).
Εκ των πραγμάτων συνάγεται ότι η κυβέρνηση ανοχής είναι λεκτικό εύρημα προκειμένου ο Τσίπρας να κρατήσει το στράτευμα με «ηθικόν ακμαιότατον» και «εφ’ όπλου λόγχη». Δηλαδή προσποιείται ύπαρξη προοπτικής για να μην επιπέσει κατηφής άπνοια στο στρατόπεδο.
