Του Γιάννης Κ. Τρουπή
Ήταν Αύγουστος του 2013, όταν εκτυλίχθηκαν δύο διαφορετικές ιστορίες σε δύο διαφορετικά σημεία του πλανήτη . Δύο ιστορίες, που με την πάροδο τεσσάρων ετών, έμελλαν να αποτελέσουν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, με κοινό χαρακτηριστικό το λεγόμενο «ηθικό πλεονέκτημα».
Η πρώτη ιστορία έχει πρωταγωνιστή στέλεχος της τότε δημόσιας διοίκησης.
Μετά την σύναψη επιχειρηματικής συμφωνίας στο πλαίσιο της αρμοδιότητάς του, όπως αποκαλύφτηκε, επέστρεψε στις διακοπές που έκανε, με το ιδιωτικό αεροσκάφος του επιχειρηματία που συμμετείχε στην συμφωνία.
Ο θόρυβος που προκλήθηκε ήταν μεγάλος. Τα ΜΜΕ «ούρλιαζαν» και ζητούσαν την παραίτηση του συγκεκριμένου στελέχους.
Μέσα σε μερικά 24ωρα ο εποπτεύων υπουργός ζήτησε την παραίτηση του, όντας σε ανοιχτή γραμμή με τον τότε πρωθυπουργό. Τελικώς στις 19 Αυγούστου η παραίτηση του ήταν γεγονός. Για λόγους «ηθικής τάξης», όπως ανακοίνωνε η τότε κυβέρνηση.
Κατά διαβολική σύμπτωση, την ίδια περίοδο τον Αύγουστο του 2013, εκτυλίσσεται μία άλλη ιστορία.
Ο διευθυντής του γραφείου του τότε αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης ταξίδευε στην Βενεζουέλα και έμπαινε στο ιδιωτικό αεροσκάφος Λιβανέζου επιχειρηματία, ο οποίος περιλαμβάνεται μέχρι και σήμερα στην «μαύρη» λίστα των αμερικανικών αρχών. Ο πρώτος μέσα σε μερικά 24ωρα βρέθηκε, καλώς ή κακώς, εκτός νυμφώνος. Ο δεύτερος, τέσσερα χρόνια μετά, παραμένει στα δημόσια πράγματα και «ούτε γάτα ούτε ζημιά», με τη φράση περί «ηθικής τάξης» να μην παίζει πουθενά.
Για την ιστορία, να θυμίσουμε ότι την διακυβέρνηση της χώρας το 2013, δεν την είχε «αριστερή» κυβέρνηση αλλά αντιθέτως στον κορμό του τότε κυβερνητικού σχήματος βρισκόταν η ΝΔ με πρωθυπουργό τον Αντώνη Σαμαρά. Τι διαφορετικό υπήρχε τότε με το σήμερα ώστε να ισχύει το «άλλα μέτρα και άλλα σταθμά»;
Ποια η διαφορά μεταξύ του 2013 και του 2017; Μία... Σήμερα τα ηνία της χώρας τα κρατάει η κυβέρνηση που θεωρητικά διατηρεί το «ηθικό» πλεονέκτημα, τουλάχιστον κατ'' όνομα. Επί της ουσίας όμως δε δείχνει διάθεση να το επιβεβαιώσει.
Τέσσερα χρόνια μετά την υπόθεση με το τότε στέλεχος της δημόσιας διοίκησης που εξαναγκάστηκε σε παραίτηση για λόγους «ηθικής τάξης», η ίδια «ηθική τάξη» φαίνεται πως δεν βρίσκει πρόσφορο έδαφος παρότι η «αριστερή» διακυβέρνηση κρατά ως «κόρην οφθαλμού» το προνόμιο να μιλάει για το περίφημο ηθικό πλεονέκτημα.
«Η γυναίκα του Καίσαρα δεν πρέπει να είναι αλλά και να φαίνεται τίμια» αναφέρει η γνωστή ρήση, η οποία βρίσκει την απόλυτη εφαρμογή της στην περίπτωση του ταξιδιού του Νίκου Παππά στη Βενεζουέλα.
Μπορεί ο κ.Παππάς να μην κατείχε υπουργική θέση την περίοδο του ταξιδιού , όμως διατηρούσε μία εξίσου σημαντική θέση, αυτή του διευθυντή του γραφείου του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, μέσα από την οποία συμμετείχε στη δημόσια ζωή του τόπου. Ίσως πράγματι η παρουσία του Νίκου Παππά στη Βενεζουέλα να εξαντλείται σε «κομματικές» ασχολίες όπως ο ίδιος έχει δηλώσει, όμως όλα θα πρέπει να αποδεικνύονται και μάλιστα σε χρόνο μηδέν, ειδικά από όσους διεκδικούν την αποκλειστικότητα του «ηθικού πλεονεκτήματος».
Σε κάθε περίπτωση τα δημοσιεύματα του Ελευθέρου Τύπου έχουν προκαλέσει αλυσιδωτές κινήσεις στην πολιτική σκακιέρα.
Ως τον αδύναμο κρίκο στο περιβάλλον του Αλέξη Τσίπρα αντιλαμβάνονται πλέον στην ΝΔ τον υπουργό ψηφιακής πολιτικής Νίκο Παπά και ως τέτοια περίπτωση θα την χειρίζονται από εδώ και στο εξής.
Κεντρική επιλογή του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι να προχωρήσει στην κλιμάκωση της επικοινωνιακής διαχείρισης της υπόθεσης μέσα και από την κοινοβουλευτική οδό. Στο πλαίσιο αυτό κατατέθηκε το αίτημα για ακρόαση του κ. Παππά στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή, παράλληλα με την κατάθεση της ερώτησης από σύσσωμη την κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ.
Όλα πάντως δείχνουν ότι τα επεισόδια με τη Βενεζουέλα δεν σταματούν εδώ...
Φωτογραφία: SOOC
