Αντιλαμβάνομαι πως προεκλογικά η Νέα Δημοκρατία θέλει να διατηρήσει τα κεκτημένα της από το ΠΑΣΟΚ ή και να τα επαυξήσει, το δε ΠΑΣΟΚ να τα ανακτήσει. Έτσι παρουσιάζεται η εικόνα της έντασης και των καθημερινών διενέξεων μεταξύ των δύο κομμάτων.
Αυτό το κλίμα όμως θα πρέπει να έχει ημερομηνία λήξεως την 25η Ιουνίου. Μετά, οι τόνοι επιβάλλεται να πέσουν και την πρωτοβουλία αυτής της, βήμα - βήμα, προσέγγισης την αναλαμβάνει η ισχυρότερη πλευρά, η Νέα Δημοκρατία. Και έχει πολλούς λόγους να το πράξει.
Πρώτα-πρώτα το ΠΑΣΟΚ, την περίοδο της διακυβέρνησης Κυριάκου Μητσοτάκη, ψήφισε πλείστα όσα κυβερνητικά νομοσχέδια, ενώ πολλές προτάσεις του τις υιοθέτησε η Νέα Δημοκρατία, χωρίς να αναφέρει την πατρότητά τους. Δηλαδή, σε γενικές γραμμές υπήρξε μια συναντίληψη σε πολλά ζητήματα. Συνεπώς, είναι τραγικό πολιτικό λάθος η εξίσωση του ΠΑΣΟΚ με τον ΣΥΡΙΖΑ, ένα λάθος που διαπράττουν τον τελευταίο καιρό αρκετοί υποψήφιοι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας στον δημόσιο λόγο τους.
Δηλαδή, ουσιαστικά, χαρίζουν στη ριζοσπαστική Αριστερά ολόκληρο τον χώρο της Κεντροαριστεράς. Έτσι, προσφέρουν ένα μεγάλο δώρο στον ΣΥΡΙΖΑ.
Η Βουλή που θα προκύψει από τις εκλογές θα είναι αναθεωρητική. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει δηλώσει πως σκοπεύει να προχωρήσει στην αναθεώρηση του Συντάγματος, αναφέροντας ενδεικτικά το άρθρο 16 για τα μη δημόσια πανεπιστήμια. Σε αυτή την πολιτική θα αναζητήσει συμμάχους, πρωτίστως για να συγκεντρώσει τον αριθμό των 180 εδρών που απαιτούνται. Το ΠΑΣΟΚ είναι η πλησιέστερη δεξαμενή. Αλλά πέραν αυτού του αριθμητικού προαπαιτούμενου, υπάρχει και το ζήτημα των ευρύτερων συναινέσεων που θα πρέπει να συνοδεύουν μια συνταγματική αναθεώρηση. Μονοκομματική αναθεώρηση, και να βγαίνουν τα «κουκιά», είναι κολοβή αναθεώρηση.
Και βέβαια δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη η συναντίληψη που υπάρχει μεταξύ της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ επάνω στα εθνικά θέματα. Τη στιγμή που το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ακολουθεί μια δική του γραμμή τόσο στα ελληνοτουρκικά όσο και σε κρίσιμα άλλα εθνικά ζητήματα, αυτή η συμπόρευση της Νέας Δημοκρατίας με το ΠΑΣΟΚ σφραγίζει πλειοψηφικά και αποτελεσματικά το εθνικό μέτωπο.
Η Νέα Δημοκρατία οφείλει να αποφύγει να υποπέσει στο ίδιο λάθος που υπέπεσε ο Α. Τσίπρας. Τι έκανε ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ όταν ήταν πρωθυπουργός; Ενώ γνώριζε πως, λόγω της απλής αναλογικής, θα χρειαζόταν τη συνεργασία του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ, αυτός επεδίωκε να βάλει στη φυλακή κορυφαία στελέχη του με την υπόθεση Νοβάρτις.
Χρειάζεται μια στοιχειώδης λογική για να αντιληφθείς πως δεν γκρεμίζεις τις γέφυρες επικοινωνίας με τον μελλοντικό συνεργάτη σου, με τον όμορο χώρο σου, αλλά σιγά-σιγά τις κτίζεις. Αυτό θα πρέπει να κάνει από την επομένη των εκλογών η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας.
Αλλά, πέραν όλων των ανωτέρω, υπάρχουν και ιστορικοί λόγοι, βγαλμένοι μέσα από τη συγκυβέρνηση 2012-2014 που κατά γενική ομολογία έσωσε την Ελλάδα, οι οποίοι επιβάλλουν οι σχέσεις της Νέας Δημοκρατίας με το ΠΑΣΟΚ να βελτιωθούν σημαντικά. Και την πρωτοβουλία την έχει πάντα, όπως προανέφερα, ο ισχυρότερος.
