Φαίνεται πως ο υγειονομικός συναγερμός βαίνει προς την λήξη του. Όχι πως πέρασε η πανδημία, αλλά όλα δείχνουν ότι ετέθη υπό έλεγχο. Συνεπώς, η κυβέρνηση θα έχει μπροστά της το δύσκολο έργο της υλοποίησης του κυβερνητικού προγράμματος της. «Γιατί ποιος κυβερνούσε μέχρι τώρα;» θα αναρωτηθεί ο αναγνώστης. «Δεν κυβερνούσε η Νέα Δημοκρατία επί δύο χρόνια;»
Φυσικά η Νέα Δημοκρατία κυβερνούσε, αλλά επί ενάμισι χρόνο ήταν απασχολημένη σχεδόν όλη η κυβέρνηση στην αντιμετώπιση ενός εκτάκτου και απρόοπτου γεγονότος, του covid 19. Και όχι μόνον αυτό. Η πανδημία έβαλε στο ψυγείο δεκάδες επενδυτικά προγράμματα, καθώς η αβεβαιότητα για τις συνέπειες της και τον χρόνο αποτελεσματικής αντιμετώπισης της είχε καταστήσει τους επενδυτές επιφυλακτικούς. Σήμερα, μπαίνουν σε εφαρμογή projects που αναμένεται να σημάνουν την εκτίναξη του ελατηρίου της ανάπτυξης.
Επειδή αυτήν την έκφραση την ακούσαμε και από τους προηγούμενους, αλλά δεν είδαμε εκτίναξη της ανάπτυξης, ας ξεκαθαρίσουμε πως σήμερα οι επενδυτές προεξοφλούν τις αναμενόμενες θετικές κινήσεις της κυβέρνησης στον χώρο της οικονομίας και των μεταρρυθμίσεων.
Εδώ και πολύ καιρό γράφουμε πως ουδεμία επένδυση στην Ελλάδα πρόκειται να αποδώσει, αν δεν αρθούν όλες οι γραφειοκρατικές διατυπώσεις που αποτελούν μια επενδυτική τροχοπέδη. Γι' αυτό προέχει αυτήν την στιγμή η υλοποίηση όλων των μεταρρυθμίσεων που πρέπει να γίνουν στο θεσμικό πλαίσιο, στην διοίκηση και στην Δικαιοσύνη ώστε η Ελλάδα να γίνει ελκυστικός τόπος για τους επενδυτές.
Να σας θυμίσω ότι η σημαντικότερη επένδυση στην Πελοπόννησο για να ολοκληρωθεί, απαιτήθηκαν 29.000 υπογραφές και 15 χρόνια. Και πραγματοποιήθηκε τελικά χάρη στο πείσμα και την επιμονή του Έλληνα επενδυτή. Μην νομίσετε πως τα επενδυτικά funds έχουν καμιά διάθεση να εμπλακούν σε τέτοιες χρονοβόρες και κοστοβόρες διαδικασίες. Τα μαζεύουν και πάνε αλλού.
Έτσι η κυβέρνηση τρέχει το εργασιακό νομοσχέδιο, το νομοσχέδιο για την Παιδεία και την ασφάλιση, που θα επιλύσουν χρόνια ζητήματα τα οποία έχουν εντοπίσει οι αγορές. Μάλιστα, ενώ οι αναφορές τους για την πορεία της ελληνικής οικονομίας και του γενικότερου κυβερνητικού έργου είναι θετικές, υπάρχουν δύο ανησυχητικοί αστερίσκοι. Αφορούν το ασφαλιστικό, καθώς η σχετική δαπάνη παρ' όλα τα μέτρα βρίσκεται στα προ κρίσης επίπεδα, καθώς και στην ανησυχητική αύξηση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων. Δύο προβλήματα που καίνε, γιατί η αντιμετώπιση τους έχει σημαντικό πολιτικό κόστος.
Συνεπώς τώρα η κυβέρνηση οφείλει να ξεδιπλώσει όλη την μεταρρυθμιστική ατζέντα της και να υλοποιήσει χωρίς εκπτώσεις το πρόγραμμα της. Οι συναινέσεις δεν είναι αυτοσκοπός και είναι αντιπαραγωγικές, αν συνοδεύονται από σημαντικές παραχωρήσεις προς την αντιπολίτευση.
Η Νέα Δημοκρατία και προσωπικά ο πρωθυπουργός εισέρχονται στην διακεκαυμένη ζώνη των μεταρρυθμίσεων με ανέγγιχτες τις δυνάμεις τους και με υψηλά ποσοστά δημοτικότητας, πρωτόγνωρα για κόμμα που κυβερνά δύο χρόνια. Συγχρόνως διαθέτουν και εφεδρείες για ώρα ανάγκης. Αυτό που μένει είναι να τολμήσουν να προχωρήσουν, συγκρουόμενοι με τις δυνάμεις της οπισθοδρόμησης και του παρασιτισμού, με τα λαθρόβια του συνδικαλισμού και τους τραμπούκους των πανεπιστημίων.
