Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, εδώ και χρόνια, αποτελεί μόνιμο «κάτοικο» του…πολιτικού κέντρου. Από την αφετηρία του εσωκομματικού μαραθωνίου για την ανάδειξή του στον προεδρικό θώκο της Νέας Δημοκρατίας έως και στην 1228η ημέρα της γαλάζιας διακυβέρνησης, ο κ. Μητσοτάκης, με ευλάβεια – λόγω και έργω- επιδίδει διαπιστευτήρια της στρατηγικής του προσήλωσης στον διάλογο με βασικό συνομιλητή τον κόσμο που προσδιορίζεται πολιτικά στον μεσαίο χώρο.
Η αναγνώριση αυτής της συνέπειας και η υιοθέτηση της συγκεκριμένης προσέγγισης που έδωσαν στη Νέα Δημοκρατία την εκλογική ώθηση για να προσπεράσει τον ΣΥΡΙΖΑ στις κάλπες του 2019, αλλά και κατέστησαν εφικτή την υπέρβαση του πήχη της αυτοδυναμίας, για πρώτη φορά μετά το 2007. Ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, λόγω και έργω, προστατεύει αυτήν την κατάκτηση, για την οποία περιγράφοντας στο συνέδριο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στη Βαλένθια πριν από έναν χρόνο, αποκάλυπτε και τα «κλειδιά» που την πραγματοποίησαν. Ο κ. Μητσοτάκης εξηγούσε ότι η «πραγματική αλλαγή την οποία κατέθεσε ως προεκλογική πρόταση στον ελληνικό λαό, χάρισε στον ίδιο και στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας την αυτοδυναμία, «αλλά και την κυριαρχία στον πολιτικό χώρο από τη Δεξιά έως το προοδευτικό Κέντρο».
Τεκμήριο της ουσιαστικής διεύρυνσης αποτέλεσε η επίμονη προώθηση της μεταρρυθμιστικής ατζέντας, που είχε παρουσιάσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης πριν από τις εκλογές του Ιουλίου του 2019. Η δε, προστιθέμενη αξία, προσδόθηκε, γιατί η υλοποίησή της πραγματοποιήθηκε, παρά το γεγονός ότι ενέσκηψαν οι επάλληλες κρίσεις, της πανδημίας, του μεταναστευτικού, καθώς επίσης τις σοβαρές προκλήσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.
Αυτή η ευθυγράμμιση συμπληρώθηκε και από το ουσιαστικό «ρετούς» στο νέο-δημοκρατικό προφίλ, το οποίο αντανακλούσε η ταύτιση της κυβερνώσας παράταξης με μεταρρυθμιστικές πρωτοβουλίες και ενέργειες οι οποίες αποδεδειγμένα προσέθεταν προοδευτικά χαρακτηριστικά. Η γραμμική μεγέθυνση μάλιστα της γαλάζιας απήχησης στον χώρο τον οποίο άλωνε πολιτικά το ΠΑΣΟΚ διέλαβε πιο επιθετική μορφή τη στιγμή που η νέα ηγεσία της Χαριλάου Τρικούπη έβαζε στην «πυξίδα» της, τις συντεταγμένες της συριζοποίησης. Επιλογή που αποτυπώθηκε στα ευρήματα περισσότερων, της μιας, μετρήσεις γνώμης για τις διαρροές των κεντρώων ψηφοφόρων προς τη Νέα Δημοκρατία.
«Επαναλαμβάνω, πολλές από τις δικές μας πολιτικές σίγουρα έχουν προοδευτικό πρόσημο. Άρα τι σημαίνει προοδευτικό; Αριστερό; Δεξιό; Κεντρώο; Έχει σημασία τελικά; Είναι πολιτικές σε αντιστοιχία με τις ανάγκες της κοινωνίας. Αν η κοινωνία αλλάζει πιο γρήγορα από ότι η πολιτική, τότε υπάρχει πρόβλημα. Η πολιτική πρέπει να είναι τουλάχιστον ευθυγραμμισμένη με τις ανάγκες της κοινωνίας και ενίοτε να έχει το θάρρος να την οδηγεί σε μια κατεύθυνση που εκείνη τη στιγμή ενδεχομένως να μη θέλει να πάει. Γιατί μπορεί να υπάρχουν αλήθειες τις οποίες να μη θέλει να ακούσει. Λοιπόν, σε αυτό το πλαίσιο νομίζω ότι προσαρμόζεται η ελληνική κοινωνία», έχει αναφέρει με καθαρό τρόπο σε συνέντευξή του, ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Ο κ. Μητσοτάκης δεν εκπέμπει μόνο το μήνυμα ότι οι εκλογές κερδίζονται στο κέντρο, αλλά και ότι η χώρα πρέπει να κυβερνιέται από το Κέντρο. Γιατί τελικά κοντά στο κέντρο γίνεται ο συγκερασμός των πλειοψηφικών δυνάμεων. Όπως έχει επισημάνει ο κ. Μητσοτάκης, ο αυτοπροσδιορισμός πέντε εκ των δέκα πολιτών, δεν γίνεται κατ’ ανάγκη με όρους της δεκαετίας του 20ού αιώνα. Σημαίνει ένα Κέντρο το οποίο έχει λιγότερα ιδεολογικά χαρακτηριστικά, πιστεύει στην αποτελεσματικότητα της πολιτικής, έχει ορισμένες βασικές αρχές. Τη λειτουργία της ιδιωτικής οικονομίας.
Ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας έχει μιλήσει για ένα κράτος το οποίο να είναι παρεμβατικό εκεί που χρειάζεται, αλλά να λειτουργεί ως καταλύτης, προκειμένου ο κάθε πολίτης να εκφράζει τη δημιουργικότητά του. Πάγια υπογράμμιση αποτελεί η θέληση του πολίτη για μια ανάπτυξη με λιγότερες κοινωνικές ανισότητες που δίνει έμφαση στον τομέα της ασφάλειας και προστατεύει και παραδοσιακές αξίες όπως η οικογένεια και οι παραδόσεις.
«Με αυτό λοιπόν το πλαίσιο φαίνεται ότι συμφωνεί η σιωπηλή πλειοψηφία των πολιτών και μπορεί μάλιστα να είναι πιο σημαντικό από τις παραδοσιακές ταμπέλες, ''Δεξιά ή Αριστερά''», έχει επισημάνει σε παρέμβαση του ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Υπό αυτό το πρίσμα ίσως να εξηγείται ότι στο ερώτημα «ποιος εκφράζει καλύτερα τον μεσαίο χώρο», ο πρωθυπουργός ανεβαίνει με βάση μία σειρά δημοσκοπήσεων που έχουν γίνει τον τελευταίο χρόνο, στο 28% μετά την 86η ΔΕΘ, από 27% πριν από αυτήν. Αντίθετα, ως μειωμένης απήχησης, αξιολογείται το άνοιγμα του κ. Τσίπρα προς την μεσαία τάξη, αφού το δικό του ποσοστό αποδοχής πέφτει στο 22%, από 23% που κατέγραφε πριν,, σύμφωνα με τα ίδια δημοσκοπικά ευρήματα.
Από την άλλη υπάρχουν και τα πρόσωπα. Οι καιροσκοπικές «µεταγραφές» του ΣΥΡΙΖΑ δεν µπορούν σε καµία περίπτωση να του χαρίσουν πιστοποιητικά προσήλωσης στον μεσαίο χώρο.
Είναι γνωστό, άλλωστε, ότι οι ιδεολογικές καταβολές του Αλέξη Τσίπρα τον τοποθετούν στον χώρο της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, ο οποίος ουδεµία σχέση έχει µε τον Φιλελευθερισµό και τη Σοσιαλδηµοκρατία. Πειστήριο αποτελεί και η πολιτική της κυβέρνησης του κ. Τσίπρα η οποία καθιερώθηκε στο συλλογικό υποσυνείδητο των μεσαίων ψηφοφόρων για την προσκόλλησή της στις ιδεοληψίες της και την εχθρότητα προς τις παραγωγικές δυνάµεις της χώρας».
Στον αντίποδα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δηλώνει αταλάντευτα ότι «δεν μπαίνω ποτέ σε συζητήσεις προσώπων, διότι για εμένα το ζήτημα δεν είναι μόνο τα πρόσωπα, είναι και οι πολιτικές. “Μπολιάσαμε” τη ΝΔ με πολιτικές, οι οποίες δεν ήταν στην πρώτη γραμμή προτεραιοτήτων μιας κεντροδεξιάς παράταξης. Αρα για εμένα η διεύρυνση αφορά και τις αντιλήψεις ως προς το τι σημαίνει να λειτουργεί ένα κόμμα ανοιχτά και δημοκρατικά».
Περαιτέρω, ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιδιώκει σταθερά να αναδείξει τη σύνδεση του με τις σύγχρονες ιδέες, στις οποίες μπορούν να βρουν έκφραση από τον ευρύτερο µεσαίο χώρο. Μια πτέρυγα η οποία, ως γνωστόν, δεν έχει ως όραµά της, τη Βενεζουέλα του Μαδούρο.
Ως επιβράβευση αυτής της πολιτικής σταθεράς μπορεί να ερμηνευθεί και η στάση των πολιτών στο ζήτημα των υποκλοπών, που σύμφωνα με πρόσφατες δημοσκοπήσεις απαντά σε ποσοστό 54% ότι η συγκεκριμένη υπόθεση δεν επηρεάσει καθόλου την τελική επιλογή για το κόμμα που θα ψηφίσει.
