Αναφέρομαι βεβαίως στην Πανεπιστημιακή Αστυνομία, η οποία σύμφωνα με τις κυβερνητικές εξαγγελίες θα έκανε την εμφάνιση της τον Μάιο. Πριν από λίγες ημέρες έγινε γνωστό πως η Πανεπιστημιακή Αστυνομία έπιασε δουλειά. Η έδρα της είναι διάφορα αστυνομικά τμήματα ανά την Ελλάδα και οι αστυνομικοί περιμένουν να τους καλέσουν για να επέμβουν στους χώρους των ΑΕΙ. Με άλλα λόγια, και αν αυτό είναι το τελικό επιχειρησιακό σχέδιο, δε βλέπω καμιά διαφορά με το καθεστώς που ίσχυε πριν τη συγκρότηση της. Και πριν αν κάποιος καλούσε την ΕΛΑΣ γιατί είχε υποπέσει στην αντίληψη του κάποια αξιόποινη πράξη, αυτή όφειλε να επέμβει.
Να σημειώσω δύο γεγονότα που συνέβησαν εντός πανεπιστημιακών χώρων σε διάστημα ολίγων ημερών.
1.Αναρχικοί στην Αθήνα επέδραμαν και διέλυσαν συναυλία φοιτητών, τραυματίζοντας μερικούς και προκαλώντας ζημίες στις εγκαταστάσεις. Ενώ γινόταν τα επεισόδια κλήθηκε η ΕΛΑΣ η οποία ουδέποτε εμφανίστηκε.
2.Στη Θεσσαλονίκη στις 6 και στις 7 Ιουνίου έγιναν ομαδικές συμπλοκές μεταξύ δύο φοιτητικών παρατάξεων, στα αμφιθέατρα της Πολυτεχνικής και της Φιλοσοφικής, με εκατέρωθεν έξωθεν ενισχύσεις. Υπήρξαν καταγγελίες και για τραυματισμούς. Η Αστυνομία δεν επενέβη, γιατί είτε δεν το πληροφορήθηκε είτε γιατί έκρινε σκόπιμο να αφήσει τις δύο παρατάξεις να λύσουν μόνες τις διαφορές τους. Κάτι σαν «ξεκαθάρισμα λογαριασμών».
«Δηλαδή και τι ήθελες να γίνει;» Θα ρωτήσει ο αναγνώστης ο οποίος γνωρίζει το κλίμα στα ΑΕΙ. «Αν εμφανιζόταν η Πανεπιστημιακή Αστυνομία στο ΑΠΘ θα ομονοούσαν οι συμπλεκόμενοι και θα επιτίθεντο από κοινού στους αστυνομικούς.»
Κάνοντας τον αφελή θα ρωτήσω με τη σειρά μου. «Αν πληροφορούνταν η ΕΛΑΣ πως στην τάδε περιοχή γίνεται μια ομαδική συμπλοκή δεν θα επενέβαινε; Δεν θα έκανε συλλήψεις;» Η λογική απάντηση του αναγνώστη ακουμπά την καρδιά του προβλήματος. «Άλλο πράγμα είναι οι πανεπιστημιακοί χώροι και άλλο οι εξωπανεπιστημιακοί», θα υποστηρίξει.
Όμως ο νομοθέτης δεν κάνει αυτή τη διάκριση. Λέει πως και εντός των πανεπιστημιακών χώρων ισχύουν οι νόμοι του Ελληνικού Κράτους και όταν διαπιστώνεται παράβαση τους οφείλει η ΕΛΑΣ να παρέμβει. Το αυτονόητο δηλαδή.
Όλες αυτές οι δυσκολίες να εφαρμοστεί στην πράξη η ιδέα να ιδρυθεί Πανεπιστημιακή Αστυνομία, ήταν γνωστές ευθύς εξ αρχής και οι επιφυλάξεις είχαν διατυπωθεί και δημοσίως.
Συνεπώς, θα ήταν προτιμότερη η ξεκάθαρη κυβερνητική θέση πως τελικά το σκεφτήκαμε καλύτερα και βάζουμε στην άκρη τη δημιουργία της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας, από τη σημερινή κατάσταση. Η τελευταία θέση-πρόφαση είναι πως περιμένει η κυβέρνηση τους πρυτάνεις να τοποθετήσουν τα περίφημα τουρνικέ για να εμφανιστεί η Πανεπιστημιακή Αστυνομία στα ΑΕΙ.
Και επειδή τα τουρνικέ ποτέ δε θα τοποθετηθούν, και ας υπάρχει η σχετική ιδιωτική χορηγία, και η Πανεπιστημιακή Αστυνομία θα παραμένει εσαεί στα αστυνομικά τμήματα. Απ' όσο θυμούμαι πάντως, τον έλεγχο των φοιτητικών ταυτοτήτων στις εισόδους των πανεπιστημιακών χώρων δεν θα τον διενεργούσαν γυναίκες και άνδρες της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας, αλλά οι συμβεβλημένες με τα ΑΕΙ εταιρείες σεκιούριτι.
Αν θέλετε τη γνώμη μου η Πανεπιστημιακή Αστυνομία ποτέ δε θα κάνει την εμφάνιση της στα ΑΕΙ, αν και συμφωνεί με την ίδρυση της το 62% των πολιτών. Απλώς επιβαρύναμε τον προϋπολογισμό με τη μισθοδοσία 400 νέων δημοσίων υπαλλήλων.
«Νεοφιλελευθερισμός με ανθρώπινο πρόσωπο».
