Με φθηνά επιχειρήματα και μερικά κάλπικα αργύρια, ο Αλέξης Τσίπρας αποδύεται στην προεκλογική σαγήνη της μεσαίας τάξης. Την κοινωνική ομάδα που ξεζούμισε η ιδεοληπτική εμμονή της διακυβέρνησης του, δήθεν στον βωμό του εθνικού στόχου: «έπρεπε η χώρα να βγει από τη χρεοκοπία, να βγει από τα μνημόνια, να ρυθμίσει το χρέος, η οικονομία της να γίνει βιώσιμη», ήταν η δικαιολογία που επιστράτευσε στο Οικονομικό Forum των Δελφών ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.
Ένας ελιγμός που αλλοιώνει την ιστορική αλήθεια, διότι η έξοδος από τα μνημόνια δεν θα απαιτούσε την «αφαίμαξη» της μεσαίας τάξης, εάν ο Αλέξης Τσίπρας σε συνεργασία με τη Χρυσή Αυγή δεν έριχνε την κυβέρνηση Σαμαρά, και με την καλή διάθεση των πιστωτών θα μπορούσε να είχε κλείσει η περιβόητη 5η αξιολόγηση και να προχωρήσουμε, χωρίς σε καμία περίπτωση να χρειαστεί τρίτο μνημόνιο.
Το επώδυνο τρίτο μνημόνιο που έκοψε μισθούς, τσάκισε τις συντάξεις, επέβαλε φόρους, ήταν αποκλειστικό δημιούργημα της συγκυβέρνησης Τσίπρα - Καμμένου και της καταστροφικής διαπραγμάτευσης, η οποία έγινε το πρώτο εξάμηνο του 2015.
Η επιλογή όμως του «θύματος» ήταν συνειδητή από τον «θύτη» Αλέξη Τσίπρα. Υπάρχει άλλωστε η ομολογία του «εγκλήματος» στα πρακτικά του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Μια ομολογία υπογεγραμμένη ομολογία, όχι από το asset της διακυβέρνησης του, τον Γιάνη Βαρουφάκη, αλλά από τους διαδόχους του στην οδό Νίκης, Ευκλείδη Τσακαλώτο και Γιώργο Χουλιαράκη.
«Είναι μια συνειδητή επιλογή, που μεταβατικά πήρε η κυβέρνηση ώστε να καταφέρει να ενισχύσει οικονομικά τα πιο αδύναμα, τα πιο ευάλωτα στρώματα της κοινωνίας, οικογένειες με δύο ανέργους και παιδιά και οικογένειες με εισοδήματα κάτω των 4.800 ευρώ τον χρόνο», παραδεχόταν κυνικά τον Νοέμβριο του 2017 ο κ. Χουλιαράκης.
Ως αυθεντία στην παραχάραξη της ιστορίας ο κ. Τσίπρας θέλησε να κατασκευάσει μια πραγματικότητα για το σχέδιο εξόντωσης της μεσαίας τάξης, που ο ίδιος είχε χαρακτηρίσει εθνική ανάγκη. Με μια παρομοίωση που προσβάλλει τις χιλιάδες των φορολογούμενων, οι οποίοι «αιμοδότησαν» οικονομικά την ταξική επιλογή της πρώτης φοράς να μοιράσει επιδόματα με τις τσέπες τους. «17% της επιπρόσθετης φορολογίας στα χρόνια των μνημονίων ήταν το 2015-19. Θα μου πείτε, όταν ένα ποτήρι -παίρνω το δικό σας, γιατί το δικό μου είναι άδειο- είναι γεμάτο μέχρι πάνω, αυτό το 17% το ξεχειλίζει».
Η ιστορική απογραφή έχει καταγράψει ότι στα τέσσερα χρόνια διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, η ελληνική μεσαία τάξη σχεδόν αποδεκατίστηκε από τους φόρους που επιβλήθηκαν στο πλαίσιο εφαρμογής ενός προγράμματος το οποίο ο Τσίπρας διαπραγματεύθηκε το 2015, υπογράφοντας πρωτοφανή δημοσιονομικά πλεονάσματα ύψους 3,5%. Το μέγεθος της λυσσαλέας φορολόγησης είχε ακτινογραφηθεί και από τα διεθνή μέσα ενημέρωσης.
Η δε …«σταγόνα» των δισεκατομμυρίων ευρώ στην οποία με ωμότητα αναφέρεται ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, είχε προέλθει κατά ένα σημαντικό μέρος από το φόρο εισοδήματος φυσικών και νομικών προσώπων. Υπήρχαν μάλιστα μελέτες του ΟΟΣΑ και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου που αναδείκνυαν την έκταση της επίθεσης που είχαν δεχτεί τα χαμηλά οικονομικά στρώματα και τον τρόπο με τον οποίο η «πρώτη φορά» «έσφιξε» τη φορολογική «θηλιά», και μέσω της ασφυξίας να επιτύχει τους δημοσιονομικούς στόχους του μνημονίου που φόρτωσε στη χώρα. Η «συνταγή» Τσίπρα κατάργησε την έκπτωση 1,5% στην παρακράτηση του φόρου εισοδήματος και ταυτόχρονα αύξησε τους συντελεστές της εισφοράς αλληλεγγύης με τον ανώτατο συντελεστή να πηγαίνει από το 2,8% στο 10%.
Οι «τσάροι» της ελληνικής οικονομίας επί διακυβέρνησης Τσίπρα – Καμμένου μείωσαν την έκπτωση φόρου που οδηγεί σε αφορολόγητο όριο για μισθωτούς και συνταξιούχους από τα 2.100 ευρώ στα 1.900 ευρώ και ταυτόχρονα αύξησαν τους συντελεστές της φορολογικής κλίμακας για όλους τους φορολογούμενους με τον ανώτατο συντελεστή να ανεβαίνει από το 42% στο 45%. Η φορομπηχτική πολιτική που έβαλε αποκλειστικά στο στόχαστρο τη μεσαία τάξη, είχε ως αποτέλεσμα τη μαζική μετάταξη προϊόντων και υπηρεσιών ευρείας κατανάλωσης από το μειωμένο συντελεστή 13% στον κανονικό 24%.
Η κυβέρνηση Τσίπρα αύξησε τον ΕΝΦΙΑ αλλά και κατά 3 λεπτά ανά λίτρο τον φόρος στην αμόλυβδη, κατά 8 λεπτά στο ντίζελ κίνησης, κατά 10 λεπτά στο υγραέριο κίνησης και κατά 5 λεπτά ανά λίτρο στο πετρέλαιο θέρμανσης. Οι 15 αναφορές στη μεσαία τάξη αλλά και τα συνθήματα γι’αυτήν δεν είναι αρκετά για να παραγραφεί το έγκλημα που έχει διαπράξει σε βάρος της ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Τα επικοινωνιακά φληναφήματα ότι προέρχεται από αυτήν, δεν είναι επαρκείς.
