Dead End Photo (without speedometer) by Spencer Platt / Staff / Getty Images / Ideal Image
Του Γιάννη Σιδέρη
Η κυβερνητική εκπρόσωπος, Όλγα Γεροβασίλη, δήλωσε ότι το κίνημα «Παραιτηθείτε»… «κινείται εχθρικά στη χώρα». Ήταν η κορύφωση μετά τα γνωστά θυελλώδη του Φίλη περί ορίων συνταγματικότητας, τον ναρκισσευόμενο «αγωνιστικό» ακτιβισμό του Κυρίτση (που ως μπαρουτοκαπνισμένος βετεράνος συνιστούσε ειρωνικά στους «Παραιτηθείτε» να πάρουν καπελάκι και νερό, για να μην τους κάψει ο ήλιος και να μην διψάσουν), την εμβριθή ανάλυση του Σκουρλέτη ότι το κίνημα αυτό έχει το σπέρμα μιας αντιδημοκρατικής και ακροδεξιάς λογικής και τον όψιμο αριστερό ριζοσπαστισμό του Κουρουμπλή, ότι οι «παραιτηθείτε» του θυμίζουν κυρίες με τα γουνάκια και τα βραχιόλια του 1983, ενάντια στον Αντρέα. Ένα «βιτρό» δηλώσεων, με χρώματα από τις σκιάσεις του γκρίζου...
Κατελήφθησαν εξαπίνης
Η στήλη εξακολουθεί να θεωρεί –καθώς δεν συνάγεται από το ρεπορτάζ– ότι δεν υπήρξε κεντρικός σχεδιασμός, να πλασαριστούν στην κοινωνία οι «παραιτηθείτε» ως ευρισκόμενοι στα όρια της συνταγματικής νομιμότητας. Απλώς το κυβερνητικό επιτελείο κατελήφθη εξαπίνης! Πριν καν φουντώσει η πρωτοβουλία και κατακτήσει τα social media, τα πρωτοσέλιδα και τα δελτία ειδήσεων, ξαφνιάστηκε και μόνο με την ύπαρξή της!
Λογικό! Κάθε εξουσία, κάθε αρχηγός, με το που θα κατακτήσει την αρχή, απομονώνεται σε ένα αποστειρωμένο περιβάλλον που συντίθεται από ένα σύνολο συμβούλων, πρωτοκόλλων και λειτουργιών, το οποίο λειτουργεί ως φίλτρο και απορροφά τους κραδασμούς και τα δυσάρεστα μηνύματα που εκπέμπει η κοινωνία.
Αυτό έγινε και με τους νυν, πολύ περισσότερο που είχαν στο πολιτικό τους DNA την αυταρέσκεια του δικαιωμένου αριστερού –αυταρέσκεια δικαίωσης που δεν δικαιολογείται από την ιστορία της κυβερνώσας αριστεράς όπου γης, αλλά αυτό δεν τους πτοούσε. Τους αρκούσε η υποκειμενική τους άποψη περί ευρωπαϊκής και παγκόσμιας πρωτοπορίας.
Ήταν επαναπαυμένοι, στις δάφνες των τριών νικηφόρων αναμετρήσεων –γι' αυτό το ανέφερε κάθε λίγο και λιγάκι ο πρωθυπουργός. Και επειδή οι ίδιοι θεωρούσαν εξ ορισμού κάθε άλλο κόμμα –εκτός του ΚΚΕ– ως αντιλαϊκό, νόμιζαν ότι είχαν μεταγγίσει την ιδεοληψία τους και στο σύνολο της κοινωνίας.
Δεν είχαν ακούσει τον υπόκοφο αχό της, που δεν εκπέμπεται μόνο από την οικονομική στενότητα ή τη φορολογική επιβάρυνση. Τροφοδοτείται και από τα καμώματά τους, από την έκδηλη αλαζονεία της εξουσίας, από την καταστρεπτική καθυστέρηση της παραγωγικής ανάκαμψης (εμβληματικά τα παραδείγματα της Ελντοράντο και των αεροδρομίων, που, αφού καθυστέρησαν θεατρικά, τελικώς παραδόθηκαν σε όλα), από τους απίθανους συμβούλους που τους πλαισίωσαν, από τις μεταξύ τους εξυπηρετήσεις συγγενικών προσώπων, από την έλλειψη παντελούς σχεδίου για την ανάκαμψη της χώρας.
Με τον διχασμό υπάρχουν
Δεν έφτασε στις κεραίες τους ο κοινωνικός αχός που τροφοδοτείται και θα τροφοδοτείται αενάως από τη μνήμη της ρητορικής του μίσους που εξέπεμπαν αδιακρίτως. Από τη λογική του διχασμού, του όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας, του όποιος δεν συμφωνεί με μας είναι φασίστας, που μετεξελίχτηκε σε όποιος (καλώς ή κακώς) ήταν υπέρ των μνημονίων ήταν γερμανοτσολιάς, Τσολάκογλου, προδότης. Δεν κατάλαβαν ότι τόσα χρόνια τροφοδοτούσαν εναντίον τους μίσος!
Ίσως γιατί ο διχασμός ήταν και είναι υπαρξιακή τους ανάγκη. Μόνο μέσω αυτού επιζούσαν, αναπτύσσονταν, επιβάλλονταν, υπερείχαν. Δεν είναι τυχαίο που ο κ. Τσίπρας στο υπουργικό συμβούλιο αλλά και σε ομιλίες πρωτοκόλλου, όπως ας πούμε σε παραγωγικές τάξεις, όπου δεν υπάρχει ο υπολανθάνων εχθρός, είναι αρκετό υποτονικός έως και αδιάφορος. Αντιθέτως στη Βουλή και σε κομματικές ομιλίες λάμπει. Εκεί έχει εχθρούς να καταγγείλει και να «πολεμήσει».
Βοήθησε… και η Νέα Δημοκρατία!
Η βασική τους γραμμή, όταν συνήλθαν από το πρώτο ξάφνιασμα, ήταν να αποδώσουν τη συγκέντρωση στη Νέα Δημοκρατία. Βοήθησαν βέβαια σε αυτό ο Άδωνις και κάποιοι άλλοι σταρ των social media και των τηλεπαραθύρων, που δεν έκρυβαν τη χαρά τους. Αντί να μείνουν στη γωνιά τους και να αφήσουν την κοινωνία να δράσει όπως νομίζει, ή έστω να υποβοηθήσουν κρυφίως, έσπευσαν να προβάλουν το κίνημα και να δηλώσουν παρόντες. Η ταυτόχρονη δήλωσή τους, ότι δεν μιλούν ως αντιπρόεδρος ο ένας, ως βουλευτές οι άλλοι, δεν μετρίαζε τις κάκιστες εντυπώσεις και έκανε ευκολότερη τη δουλειά της κυβέρνησης να αποδώσει το κίνημα στη Ν.Δ.
Έτσι και χθες, σε non paper, το Μαξίμου κατηγορεί τη Ν.Δ. ότι έχει υιοθετήσει ένα πολιτικό σχέδιο βασικός άξονας του οποίου είναι το σχήμα: «Οικονομική δυσκολία + αντιδημοκρατική εκτροπή = κοινωνική ένταση»!
Όμως με τέτοιες μηχανιστικές ερμηνείες, που πόρω απέχουν από τις κοινωνικές διεργασίες, με το να αποδίδουν τη σκληρή κοινωνική διαμαρτυρία ενάντια σε κάθε Πολάκη (τυχαίο το όνομα ως πρόσφατο) σε ακροδεξιούς, με το να αποδίδουν στην Αντίδραση κάθε κίνημα που αμφισβητεί την αυθεντία τους, την ικανότητα τους στη διαχείριση της χώρας, την απουσία ορθολογικού κυβερνητισμού που τους διέπει, δεν θα πάνε μακριά.
Και η σημερινή συγκέντρωση να είναι λειψή –αφού είναι άμαθοι, κατά Κυρίτση, οι φιλελέδες–, θα έρθουν τα προβλήματα του Φθινοπώρου, και πάλι θα βρουν μπροστά τους όσους σήμερα χαρακτηρίζουν εχθρικούς προς τη χώρα ή ως πλούσιους που άμα τους γυρίσεις ανάποδα θα φύγει από τις τσέπες τους το μισό χρέος της χώρας, όπως είπε ο Νεφελούδης –ή όσο τα trolls τους στο διαδίκτυο θα αναρωτιούνται πού θα παρκάρουν τα Καγιέν τους οι «παραιτηθείτε».
Ο κοινωνικός διχασμός που έσπειραν επί πέντε χρόνια και –ανοήτως συνεχίζουν να σπέρνουν απτόητοι– είναι εδώ, και αποδίδει τους δηλητηριασμένους καρπούς του. Αλλά εναντίον τους...
