Του Γιάννη Κ. Τρουπή
Αίφνης τα σενάρια περί αλλαγών στο κυβερνητικό σχήμα άρχισαν να έρχονται στο προσκήνιο δημιουργώντας ένα κλίμα επερχόμενου ανασχηματισμού και αντικαταστάσεων μελών του υπουργικού συμβουλίου.
Αν και είναι δεδομένο ότι κανείς δεν είναι μόνιμος στην υπουργική καρέκλα, καθώς και ότι ο ανασχηματισμός είναι ένα χαρτί ανανέωσης του κυβερνητικού σχήματος τη δεδομένη χρονική στιγμή δεν υπάρχει κάποιο στοιχείο που να οδηγεί στο ασφαλές συμπέρασμα ότι ο πρωθυπουργός έχει βάλει μπροστά κάποιο σχετικό σχέδιο.
Αρρυθμίες στη λειτουργία της κυβέρνησης ασφαλώς και υπάρχουν. Και όπως αναφέρει καλά πληροφορημένη πηγή, έχουν εντοπιστεί, είναι σε γνώση του Κυριάκου Μητσοτάκη και έχουν και ονοματεπώνυμα.
Όμως η αντίστροφη μέτρηση που θα καταλήξει στην αλλαγή σκυτάλης δεν δείχνει να έχει ξεκινήσει. Υπάρχουν άλλωστε δύο στοιχεία που συνηγορούν στο συμπέρασμα ότι οι όποιες αλλαγές στο υπουργικό συμβούλιο υπάρχουν μόνο ως θεωρία στους κυβερνητικούς σχεδιασμούς του επόμενου διαστήματος.
Το πρώτο είναι ότι ο κύκλος των αξιολογήσεων των υπουργείων με τις συναντήσεις στο Μέγαρο Μαξίμου βρίσκεται ακόμα στην αρχή. Θα ήταν παράδοξο λοιπόν το γεγονός να προχωρήσουν οι όποιες αλλαγές χωρίς να έχουν έστω ολοκληρωθεί τα τετ α τετ του πρωθυπουργού με τους υπουργούς.
Το δεύτερο είναι ότι ο κ.Μητσοτάκης δεν αποφασίζει, όπως έχει αποδειχθεί και στο πρόσφατο παρελθόν, εν θερμώ. Αντιθέτως παίρνει τον χρόνο του και λαμβάνει τις όποιες αποφάσεις σε δεύτερο χρόνο. Και μόνο με γνώμονα την καλύτερη δυνατή λειτουργία.
Κίτρινες κάρτες θα υπάρξουν. Οι αρρυθμίες επισημαίνονται και χρόνος θα δοθεί. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως μεμονωμένες περιπτώσεις δεν θα αντιμετωπιστούν ανάλογα με το μέγεθος του προβλήματος που θα δημιουργήσουν ή έχουν δημιουργήσει. Στην αλυσίδα της ομαλής λειτουργίας του κυβερνητικού σχήματος ένας σπασμένος κρίκος μπορεί να δημιουργήσει σημαντικές καθυστερήσεις
Είναι άλλωστε δεδομένα ότι η μάχη που καλείται να δώσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης τόσο στην οικονομία με την προσέλκυση επενδύσεων και την αλλαγή σελίδας στη χώρας σε συνδυασμό με την αντιμετώπιση των προβλημάτων της καθημερινότητας μόνο εύκολη δεν είναι
Ο ίδιος τονίζει πως ο δρόμος είναι δύσκολος και ανηφορικός. Εν τούτοις υπάρχουν απτά αποτελέσματα που δεν μπορεί να παραγνωρίσει κανείς. Το ενδεχόμενο της μείωσης των πλεονασμάτων, οι δηλώσεις όλων των ξένων και κυρίως ευρωπαίων για την πορεία της οικονομίας σε συνδυασμό με την δημιουργία κλίματος στο εσωτερικό πιστώνεται στον ιδιο και την κυβέρνηση και από τους πολίτες, όπως προκύπτει και από το σύνολο των δημοσκοπήσεων
Το δύσκολο στοίχημα
Στην παρούσα φάση το δύσκολο στοίχημα για τον πρωθυπουργό είναι ένα:
Η διαχείριση του μεταναστευτικού-προσφυγικού ζητήματος. Χωρίς αμφιβολία αναδεικνύεται ως το νούμερο ένα πρόβλημα της κυβέρνησης και από την έκβαση του οποίου θα κριθούν πολλά ως προς την λειτουργία της ίδιας της κυβέρνησης.
Ο μεγάλος αριθμός αφίξεων ήδη από τους πρώτους μήνες της νέας διακυβέρνησης, σε συνδυασμό με τον πολύ μικρότερες μετεγκαταστάσεις στην ενδοχώρα από τα νησιά υποδοχής δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα. Κομβική παράμετρος σε αυτή την δύσκολη εξίσωση είναι οι αντιδράσεις πολλών τοπικών κοινωνιών , οι οποίες ακόμα δεν έχουν καμφθεί.
Η επανασύσταση του υπουργείου μεταναστευτικής πολιτικής και ασύλου αποτελεί την απόδειξη μιας διαφορετικής προσέγγισης που επικρατεί πλέον για το θέμα στην κυβέρνηση και μένει να αποδειχθεί εάν θα λυθεί ο “γόρδιος δεσμός”. Μπορεί η γερμανική πρόταση να είναι μία κάποια διέξοδος για την Ελλάδα όμως όταν τεθεί σε ισχύ, εφόσον εγκριθεί, θα έχει περάσει πολύτιμος χρόνος.
