Λυγμικές οι ημέρες, δύσθυμες. Ο υπουργός Κ. Καραμανλής σωστά ανέλαβε την πολιτική ευθύνη και παραιτήθηκε, ως ελάχιστη ένδειξη σεβασμού στη μνήμη των ανθρώπων που έφυγαν τόσο άδικα, αναλαμβάνοντας παράλληλα την ευθύνη για τα διαχρονικά λάθη του ελληνικού κράτους και του πολιτικού συστήματος. Τουλάχιστον δεν ισχυρίστηκε ότι ήταν μια στραβή στη βάρδιά του.
Είναι θετική η εξαγγελία του Πρωθυπουργού για σύσταση ανεξάρτητης και υπερκομματικής Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων, που θα εξετάσει πλήρως τα αίτια του δυστυχήματος. Όπως και ότι θα εξετάσει τις διαχρονικές καθυστερήσεις στην υλοποίηση των σιδηροδρομικών έργων.
Δεν γνωρίζαμε, καθότι δεν έχουμε εξειδίκευση επί του θέματος, τα προβλήματα του ΟΣΕ. Το φρικτό δυστύχημα λειτούργησε σαν άνοιγμα μιας κουρτίνας στο χρόνο, και μάθαμε ενεοί ότι στον 21ο αιώνα ο ΟΣΕ λειτουργεί με όρους δεκαετιών ‘70 και ‘80! Ηλεκτρονικά συστήματα ασφάλειας που παραγγέλθησαν και ελήφθησαν το… 2000, ακόμη δεν λειτουργούν, ενώ θα έπρεπε να έχουν τεθεί σε λειτουργία από τους Ολυμπιακούς αγώνες του 2004!
Η κήρυξη εκλογών μοιάζει παράταιρη σε αυτή την ατμόσφαιρα, αλλά το δυστύχημα των Τεμπών θα ενταχθεί στην προεκλογική ατζέντα. Ήδη ο ΣΥΡΙΖΑ τέτοια αποφράδα ημέρα χθες, δήλωσε πως ο Μητσοτάκης γνωρίζει ότι η συζήτηση για τα αίτια της τραγωδίας δεν θα αποφευχθεί με την παραίτηση του υπουργού (σωστό αυτό). Αλλά έβγαλε και… πόρισμα, καταγγέλλοντας τον Μητσοτάκη επειδή αναφέρθηκε σε ανθρώπινο λάθος. Ανθρώπινο λάθος που έχει παραδεχθεί ο ίδιος ο σταθμάρχης.
Η Γραμματέας Ράνια Σβίγκου θυμίζει ότι η τραγωδία είχε προαναγγελθεί εδώ καιρό (ναι, από το 2000, και στα 4,5 της δικής τους διακυβέρνησης), ενώ τα τρολ τους στο διαδίκτυο εν χορώ υπενθύμιζαν το Μάτι σε μια προσπάθεια συμψηφισμού. Οπότε η συζήτηση του θανατερού δυστυχήματος για τον ΣΥΡΙΖΑ θα είναι στην προεκλογική περίοδο.
Παρενθετικά να θυμίσουμε ότι την προηγούμενη φορά που παραιτήθηκαν υπουργοί, ήταν ο Βασίλης Κοντογιαννόπουλος, υπουργός Παιδείας στις καταλήψεις του 1991 και τα επεισόδια που οδήγησαν στη δολοφονία του καθηγητή Νίκου Τεμπονέρα, και ο Τσιτουρίδης για τη μεταγραφή του γιου του. Και του Γερουλάνου μετά την κλοπή στο μουσείο Ολυμπίας. Ενδεχομένως να υπήρξε και άλλος και να λανθάνει η μνήμη.
Η πολιτική ευθύνη αναλαμβάνεται μόνο δια της κυρώσεως και η παραίτηση αποτελεί κύρωση. Πολιτική ευθύνη άνευ κυρώσεως δεν υφίσταται, γιατί δεν υπάρχει ουσιαστική ανάληψη ευθύνης. Αποβαίνει θεατρική κοροϊδία όπως αυτή που έκανε ο Τσίπρας για τους νεκρούς στο Μάτι, εκείνη τη φρικτή βραδιά που έκανε τον ανήξερο και ανενημέρωτο. Και στη συνέχεια έκανε δέκα ημέρες να εμφανιστεί, και εμφανίστηκε αχάραγα για να τον πάρουν οι κάμερες, αλλά να μην τον «πάρουν μάτι» οι κάτοικοι του Ματιού.
Και πέραν του ανήξερου Τσίπρα, πολιτική ευαισθησία δεν επέδειξαν και οι υπουργοί του ή η περιφερειάρχης του της στραβής στη βάρδιά της. Έχει μείνει επική η συνέντευξη των υπουργών που μετά τη φωτιά στο Μάτι παρουσίασαν δορυφορικούς χάρτες για να πείσουν ότι αυτή ήταν αποτέλεσμα σχεδιασμένου εμπρησμού. Και σε εκείνη τη συνέντευξη ήταν μνημειώδης ο ισχυρισμός Τόσκα, ότι όσο και να έψαξε, δεν βρήκε κανένα λάθος στην αντιμετώπιση της πυρκαγιάς.
Και εδώ αξίζουν τα εύσημα στον Νίκο Ανδρουλάκη, που χωρίς καμία διάθεση πολιτικής εκμετάλλευσης στάθηκε στην ανθρώπινη διάσταση με μια λιτή ανακοίνωση: «Πρόκειται για μια ανείπωτη τραγωδία. Η σκέψη μου είναι στις οικογένειες των θυμάτων και των τραυματιών».
Αντιθέτως, το Γραφείο Τύπου του ΠΑΣΟΚ, που από το 2000 που η κυβέρνησή του το παρήγγειλε, κυβέρνησε έξι χρόνια ως σήμερα και δεν το εγκατέστησε, δηλώνει ότι οι ευθύνες θα αποδοθούν στο ακέραιο την στιγμή που πρέπει (και για τα έξι δικά του χρόνια φανταζόμαστε).
Δεν κάνουνε κανένα συμψηφισμό. Ο συμψηφισμός γίνεται από μόνος του και περιλαμβάνει όλους. Από το 2000 πέρασαν κυβερνήσεις όλων των κομμάτων, αλλά τα συστήματα τηλεδιοίκησης και φωτοσήμανσης του ΟΣΕ αραχνιάζουν επί 23 χρόνια, και ήδη με την εξέλιξη της τεχνολογίας έχουν ξεπεραστεί.
Ένα κράτος περασμένης εποχής, τραγικό στη γραφικότητά του, σχεδόν εποχής Τρικούπη σε κάποιους τομείς. Με αυτό ζούμε. Αν βγει ο Μητσοτάκης πρέπει να είναι το στοίχημά του ο εκσυγχρονισμός του. Γιατί σαφώς είναι αναγκαία και σωτήρια τα ψηφιακά του Πιερρακάκη, αλλά αυτό είναι η βιτρίνα. Οι δομές του βαθέως καθυστερημένου κράτους παραμένουν ασάλευτες. Γιατί αυτή είναι η Ελλάδα που είχε πει και ο Σημίτης…
