Του Γιάννη Κ. Τρουπή
Και όμως ο Αλέξης Τσίπρας βρίσκεται ενώπιον μιας πολιτικής ήττας που θα ήθελε αναμφίβολα να αποφύγει.
Μπορεί λοιπόν το Μέγαρο Μαξίμου να διατρανώνει τη βεβαιότητα του ότι η συμφωνία των Πρεσπών θα κυρωθεί με τουλάχιστον 151 ψήφους, κάτι που πιθανότητα την Πέμπτη θα γίνει πραγματικότητα παράλληλα όμως, όπως όλα δείχνουν, η κυβερνητική πλειοψηφία που σχηματίστηκε υπέρ του κ.Τσίπρα σχεδόν μία εβδομάδα νωρίτερα, αναμένεται να παρουσιάσει τις πρώτες ρωγμές, στοιχείο μάλλον ασυνήθιστο για μια τόσο φρέσκια πλειοψηφία.
Κοινοβουλευτικά και συνταγματικά η εξέλιξη αυτή μπορεί να μην έχει κάποιο αντίκρυσμα ή ευθεία συνέπεια για τον πρωθυπουργό, όμως σε καθαρά πολιτικό επίπεδο το σήμα που θα σταλεί δε θα είναι ευχάριστο για το Μέγαρο Μαξίμου. Οι 151 βουλευτές που τον στήριξαν και τον κράτησαν στη θέση του πρωθυπουργού, αποφεύγοντας την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες δε θα λειτουργήσουν στη ψηφοφορία για την κύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών ως ενιαία και ομοιογενής ομάδα. Πιο συγκεκριμένα την κυβέρνηση την περασμένη εβδομάδα υπερψήφισαν:
- Η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία αριθμεί 145 βουλευτές.
- Οι τέσσερις βουλευτές που προέρχονται από τους ΑΝΕΛ, οι δύο εκ των οποίων διαγράφηκαν από τον Πάνο Καμμένο. Πρόκειται για τους Θανάση Παπαχριστόπουλο, την Έλενα Κουντουρά, τον Βασίλη ΚόκΚαλη και τον Κώστα Ζουράρι.
- Η ανεξάρτητη βουλευτής Κατερίνα Παπακώστα, η οποία ήδη αποτελούσε μέλος του υπουργικού συμβουλίου.
- Ο ανεξάρτητος πλέον βουλευτής, προερχόμενος από το Ποτάμι Σπύρο Δανέλλη.
Σύμφωνα με τα όσα γνωρίζουμε από τους παραπάνω θα υπάρξουν στη ψηφοφορία της Πέμπτης δύο ή ακόμα και τρεις διαρροές. Σίγουροι μέχρι στιγμής ότι θα καταψηφίσουν εμφανίζονται με δημόσιες τοποθετήσεις τους ο Κώστας Ζουράρις και ο Βασίλης Κόκκαλης. Ταυτόχρονα μυστήριο καλύπτει την επιλογή της Κατερίνας Παπακώστα, η οποία αφήνει να εννοηθεί ότι μπορεί και να μην στηρίξει την συμφωνία, παρά το γεγονός ότι είναι μέλος του υπουργικού συμβουλίου.
Παρότι λοιπόν κανείς δε δικαιούται να είναι σίγουρος για τίποτα, ειδικά σε μία περίοδο που η «κωλοτούμπα» τείνει να γίνει αγαπημένη συνήθεια για πολλούς από τους 300 του κοινοβουλίου, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα οι 151 βουλευτές που έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης τελικά να γίνουν 148.
Θα μου πείτε, αφού υπάρχουν τόσες εφεδρείες εκτός κυβερνητικής πλειοψηφίας προς τι το θέμα; Δε θα ψηφίσουν οι τρεις του ποταμιού και ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος υπέρ της συμφωνίας;
Η απάντηση είναι απλή και απολύτως ενδεικτική όχι τόσο για το παρόν αλλά για το άμεσο μέλλον.
Εφόσον δηλαδή ο κ.Τσίπρας δε λάβει το βράδυ της Πέμπτης όσες ψήφους πήρε στη ψηφοφορία για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης, τότε θα γίνει αντιληπτό ότι θα πρόκειται και στην πράξη πλέον για μία ad hoc πλειοψηφία, η οποία αναφίβολα η σταθερότητά της δε θα είναι το δυνατό της σημείο. Θα εγκυμονεί κινδύνους για μελλοντικές πολιτικές επιλογές, οι οποίες θα βρεθούν μπροστά στο Μέγαρο Μαξίμου στο πλαίσιο της καθημερινής διακυβέρνησης.
Με άλλα λόγια ο πρωθυπουργός θα καταστεί «όμηρος» των πολιτικών ορέξεων της συγκεκριμένης πλειοψηφίας, η οποία ούτε συμπαγής είναι, ούτε ομοιογενής.
Πόσο μακριά λοιπόν μπορεί να φτάσει μία τέτοια κυβέρνηση; Σε ποιο βαθμό θα είναι επιρρεπής στο απρόσμενο και απρόοπτο πολιτικό γεγονός;
Είναι μερικά μόνο από τα ερωτήματα που θα βρίσκουμε συνεχώς μπροστά μας, μετά την κύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών και μέχρι ο κ.Τσίπρας να αποφασίσει την προσφυγή στις κάλπες...
