Η μομφή του επίδοξου «διαχειριστή» Αλέξη Τσίπρα περί του εκβιαζόμενου «ενοίκου» Νίκου Ανδρουλάκη, δίνει τον τόνο στον καβγά που μονοπωλεί το ενδιαφέρον στην κεντροαριστερή «πολυκατοικία».
Ένα μπρα-ντε-φερ το οποίο προσώρας αποσπάει την προσοχή από το ενδεχόμενο μιας μετεκλογικής συγκατοίκησης και ενδεχομένως αυτή να είναι και η σκοπιμότητα που υποκρύπτεται έντεχνα κάτω από την επικοινωνιακή αχλή που δημιουργεί η τροφοδοσία της.
Για τον «γάμο» Τσίπρα και Ανδρουλάκη άλλωστε, οι εμπνευστές της προοδευτικής διακυβέρνησης έχουν τυπώσει εδώ και καιρό τα «προσκλητήρια» ενώ οι θιασώτες του δεν φείδονται παρεμβάσεων για την αναγκαιότητα της. Οι παλινδρομήσεις βέβαια του προέδρου του ΠΑΣΟΚ είναι σαφές, ότι δεν αφήνουν περιθώρια για μια ασφαλή διερμηνεία των πολιτικών στοχεύσεων του Νίκου Ανδρουλάκη, στο τελευταίο μίλι πριν από τις εκλογές της ερχόμενης άνοιξης.
Το «δεν θα αφήσουμε τη χώρα ακυβέρνητη» του Νίκου Ανδρουλάκη ήρθε ως ετεροχρονισμένη προειδοποίηση στο «δεν θέλουμε κυβέρνηση των ηττημένων» του Αλέξη Τσίπρα. Όμως η επιμονή Τσίπρα στον υπαινιγμό για τη σύνδεση του πολιτικού σχεδιασμού του ΠΑΣΟΚ με την υπόθεση των υποκλοπών έχει ξεκάθαρα κίνητρα και ακόμη πιο προφανείς επιδιώξεις.
Εάν συνυπολογιστεί και η εμμονή στην πολιτική πρόζα αλά Ανδρέας Παπανδρέου, είναι σαφές ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αναζητά συστατικά που θα ανεβάσουν την κομματική συσπείρωση.
Ο Αλέξης Τσίπρας θέλει να δρέψει τους πολιτικούς καρπούς από το πολύμηνο καπέλωμα των πολιτικών πρωτοβουλιών στην αντιπαράθεση για τις υποκλοπές και την εκμετάλλευση της απουσίας Ανδρουλάκη από την Εθνική Αντιπροσωπεία. Να προσθέσει στο πολιτικό του ταμείο πριν από τις εκλογές την αποδοκιμασία στον Νίκο Ανδρουλάκη για την ευθυγραμμισμένη τακτική την οποία τήρησε η Χαριλάου Τρικούπη στις ψηφοφορίες των νομοσχεδίων καθώς επίσης των τροπολογιών.
Αποκορύφωμα της η σύμπλευση στις συνεδριάσεις της εξεταστικής επιτροπής που συμπλήρωσε τον κοινό βηματισμό και εκτός Βουλής όπως για παράδειγμα στην τοπική αυτοδιοίκηση, με χαρακτηριστική περίπτωση εκείνη του Δήμου Αθηναίων.
Είναι ευκρινές ότι ο κ. Τσίπρας θέλει να «κοντύνει» εκλογικά τον Νίκο Ανδρουλάκη με απώτερο στόχο όχι τη διάλυση του «γάμου». Άλλωστε η συμμετοχή Ανδρουλάκη είναι το κλειδί, στο σχέδιο για την «πολιτική τερατογένεση», για την οποία ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει προειδοποιήσει από νωρίς τους πολίτες, ότι έχουν στα σκαριά οι «συγκάτοικοι» της κεντροαριστερής πολυκατοικίας.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δείχνει να ποντάρει πολιτικά στη συντήρηση της προεκλογικής φθοράς του Νίκου Ανδρουλάκη για να διατηρήσει από τη μια αλώβητη την εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ ως του κεντρικού πόλου της κεντροαριστεράς. Από την άλλη συμπιέζοντας τις εκλογικές επιδόσεις του ΠΑΣΟΚ, θα ενισχύσει και το «πάνω χέρι» του ΣΥΡΙΖΑ στις μετεκλογικές συζητήσεις για την προοδευτική διακυβέρνηση.
Επί της ουσίας ο Αλέξης Τσίπρας αναζητά έναν αδύναμο εταίρο με βάση τη λαϊκή εντολή, ο οποίος απλώς θα διευκολύνει τη παλινόρθωση του καθεστώτος ΣΥΡΙΖΑ και της επαναφοράς της δημοκρατίας με το άγριο. Έναν Ανδρουλάκη δηλαδή σε ρόλο σοσιάλ-Καμμένου όπως είχε προβλέψει ο Κυριάκος Μητσοτάκης ακτινογραφώντας τις κινήσεις Τσίπρα και Ανδρουλάκη στην πολιτική σκακιέρα.
