«Πρώτη φορά βλέπω αντιπολίτευση να πέφτει σαν ώριμο φρούτο», έλεγε σαρκαστικά στο Τwitter ένα troll που παριστάνει συγγενικό πρόσωπο του Αλέξη, και έπεσε διάνα!
Την ημέρα που το ΚΙΝΑΛ ξεκινάει, με τις όποιες μικρές δυνάμεις του, καμπάνια υπέρ των εμβολιασμών, ο Αλέξης κάνει δήλωση στην οποία καλεί τους πολίτες να απορρίψουν τον διχασμό που προωθεί η κυβέρνηση!
Είναι προκλητικά αστείο ο αρχηγός του «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν» να κατηγορεί οποιονδήποτε άλλον για προσπάθεια διχασμού, και να προσπαθεί να εμφανίσει εαυτόν ενωτικό, αντιστρέφοντας την πραγματικότητα και κάνοντας το άσπρο μαύρο.
«Από την πρώτη στιγμή» λέει «βάλαμε πλάτη προτάσσοντας την ανθρώπινη ζωή έναντι του κομματικού συμφέροντος. Ζητήσαμε συνεννόηση, ακόμη και να μοιραστούμε την ευθύνη με κοινής αποδοχής υπουργό υγείας»!
Δεν θα επαναλάβουμε λεπτομερώς τα γνωστά, ότι «έβαζε πλάτη» την στιγμή που η χώρα ήταν σε καραντίνα και το κόμμα του συμμετείχε σε πάνω από 600 πορείες για τα ναζάκια Κουφοντίνα, ενώ ο ίδιος δεχόταν το ρίσκο, και οι βουλευτές του κατήγγειλαν στοχοποίηση και μίσος κατά της νεολαίας όταν διαλυόταν κάνα κορονοπάρτι.
Στεκόμαστε στον ισχυρισμό του ότι έβαλε λέει πλάτη, για να μοιραστεί, λέει, την ευθύνη προτείνοντας υπουργό Υγείας κοινής αποδοχής! Ομολογεί μόνος του ότι ήταν διατεθειμένος να βάλει πλάτη μόνο εφόσον υπήρχε ανταπόδοση εξουσίας.
Αυτό με την κοινή λογική δεν ερμηνεύεται ως «βάλσιμο πλάτης». Αντιθέτως ερμηνεύεται ως προσπάθεια υφαρπαγής μέρους της εξουσίας από την όποια εκλεγμένη κυβέρνηση.
Υπουργοί κοινής αποδοχής μπαίνουν όταν το πολιτικό σύστημα βρίσκεται σε κρίση, πολιτική ή θεσμική αστάθεια, όταν υπάρχει κρίση εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, και εφόσον αυτή εκφράζεται εντόνως δια της λαϊκής δυσαρέσκειας. Τι από αυτά υπήρχε όταν ζητούσε υπουργό κοινής αποδοχής;
Φυσικά γνώριζε ότι δεν θα εισακουστεί. Απλώς εργαλειοποιούσε την πανδημία σε μια εκ του πονηρού, όσο και απέλπιδα, προσπάθεια να φιλοτεχνήσει τεχνητά την εικόνα κυβερνητικής αδυναμίας και αναξιοπιστίας.
Ήταν μια από τις λαμπρές τακτικιστικές κινήσεις Τσίπρα που δεν εδραζόταν σε καμία πολιτική αναγκαιότητα, σε καμία θεσμική επιταγή και σε κανένα εθιμικό προηγούμενο. Το πόσο οι προτάσεις του ήταν αξιόλογες, σοβαρές, αλτρουιστικές και διεξοδικές, αποτυπώθηκε στις μετέπειτα δημοσκοπήσεις, όπου η διαφορά με το κυβερνόν κόμμα αυξήθηκε.
Και αν οι δημοσκοπήσεις είναι πληρωμένες και δεν αποτυπώνουν τον αληθινό συσχετισμό δυνάμεων των κομμάτων, δεν έχει παρά να δημοσιεύσει την πρόθεση ψήφου η «Αυγή», στις δημοσκοπήσεις που πραγματοποιεί η ίδια.
Υπάρχει ένα αυτονόητο αξίωμα. Όσο συνεχίζει κάποιος τις ίδιες κινήσεις, δεν μπορεί να φτάσει σε διαφορετικά αποτελέσματα. Τόσο στοιχειώδες αλλά και τόσο δυσανάγνωστο από τον κ. Τσίπρα. Προβάλει επιχειρήματα που όταν διατυπώθηκαν δεν έτυχαν της λαϊκής επιδοκιμασίας. Παρόλα αυτά τα επαναλαμβάνει ευελπιστώντας σε διαφορετική λαϊκή ανάγνωση και ανταπόκριση!
Όσο για τον διχασμό που καταγγέλλει, αυτός συνίσταται στην εκπεφρασμένη ιδέα, αλλά όχι απόφαση ακόμη, να υπάρξουν χωριστοί χώροι εστίασης και διασκέδασης για εμβολιασμένους ή μη.
Αυτό είναι το νέο πεδίο του καταγγελτικού δικαιωματισμού: «Χωρίζουν τους ανθρώπους όπως οι ναζί χώριζαν τους Εβραίους. Σε λίγο θα τους βάλουν και κίτρινο αστέρι».
Άλλος «διχασμός» δεν υπάρχει στην επικαιρότητα (ο διχαστικός λόγος του Πολάκη αφορά τους φαν του και τον Τσίπρα ως πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν έχει την επιδραστικότητα και το βάρος διχασμού).
Οπότε με αυτούς συντάσσεται εμμέσως, κλείνοντας το μάτι στους αντιεμβολιαστές. Θέλει να δείξει ότι «κατανοεί» τη δυσαρέσκειά τους. Ο λαός είναι ενιαίος και η κυβέρνηση θέλει να τον διαχωρίσει και να τον διχάσει.
Όσο για τις προτροπές του να εμβολιαστεί ο κόσμος και να φορέσει μάσκα, θετική κίνηση είναι, αν και αντιφάσκουσα με την υπόλοιπη επιχειρηματολογία του. Και δεν είναι τυχαίο που ειπώθηκε με ένταση την ημέρα που άρχισε την οργανωμένη καμπάνια του το ΚΙΝΑΛ.
