Στο εξωτερικό αυτοί που κατεβαίνουν στους δρόμους τις δυσοίωνες ημέρες του ιού είναι κυρίως όσοι έχουν τυλιχθεί σε σύννεφα της μυθομανίας: Είναι οι αρνητές του ιού, οι συνωμοσιολόγοι, οι φοβικοί του τσιπ που θα μας εμφυτεύσει ο Μπίλ Γκέιτς, οι αντιεμβολιαστές, οι new age ακτιβιστές, νιχιλιστές, οι ακροδεξιοί, οι νεοναζί. Και η άρνηση καλλιεργείται από αντισυστημικές σέχτες, τεχνοφοβικούς κύκλους, και ακροδεξιά κόμματα όπως η AfD στη Γερμανία.
Στην Ελλάδα εκδηλώθηκαν κάποιες ξεθωριασμένες κινήσεις, σαν ξέφτια των κινημάτων του εξωτερικού, και με λούμπεν προφίλ. Η άρνηση στη χώρα μας είναι λάιτ. Απλώς ένα ποσοστό, όχι ευκαταφρόνητο αλλά ούτε και πλειοψηφικό, αποτελείται από τους φοβικούς του εμβολίου.
Ωστόσο εδώ κατέβηκε η Αριστερά. «Λογικόν»! Ο δρόμος είναι το φετίχ, το φαντασιακό εργαστήρι των «αγώνων» και των κοινωνικών αλλαγών. Δεν λογαριάζει κορονοϊό.
Η πανδημία δεν αποθάρρυνε είκοσι χιλιάδες ανθρώπους να συγκεντρωθούν στο Εφετείο για να πιέσουν (ας μην κοροϊδευόμαστε) μια δικαστική απόφαση. Δεν αποθάρρυνε την έστω τελετουργική παρουσία στην επέτειο του Πολυτεχνείου, ούτε χθες την πορεία της απεργίας, όπου πολλοί ήταν με μάσκες αλλά χωρίς αποστάσεις ασφαλείας (Και μετά θα ζητούν περισσότερες ΜΕΘ).
Χθες στη Βουλή ο Νίκος Βούτσης υπεραμύνθηκε του «συνταγματικού δικαιώματος του συνέρχεσθαι», και του δικαιώματος στη διαμαρτυρία και την άποψη (σα να λέει ότι αν ήταν κυβέρνηση δεν θα είχε απαγορεύσει τις διαδηλώσεις!). Η συζήτηση αφορούσε την σύλληψη 14 γυναικών που διαδήλωσαν στο Σύνταγμα, την ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά γυναικών. Μία εξ αυτών δήλωνε γενναία και εν πλήρει διαυγεία «δεν μας τρόμαξε η δικτατορία, θα μας τρομάξει ο Χρυσοχοΐδης;»
Στο ίδιο πνεύμα ήταν και ο αντιπρόεδρος της ΑΔΕΔΥ Γιώργος Πετρόπουλος, δηλώνοντας στο «Κόκκινο» ότι η κυβέρνηση εργαλειοποιεί την πανδημία για να στερήσει από τον λαό δικαιώματα και ελευθερίες»!
Φυσικά τσάμπα συναινεί ο ΣΥΡΙΖΑ στο δικαίωμα του συνέρχεσθαι. Όλο το χαρτί το παίρνει το ΚΚΕ… γιατί μπορεί. Έχει τις οργανωμένες δυνάμεις, είναι διακλαδωμένο στα συνδικάτα, και εξ αυτού πρωτοστατεί στις πορείες και τις απεργίες έναντι του ανύπαρκτου ΣΥΡΙΖΑ. Το κόμμα δηλώνει ότι ο αγώνας των εργαζομένων δεν αναβάλλεται, δεν μπαίνει σε καραντίνα, τώρα είναι η ώρα να ενισχυθεί η πάλη (τώρα είναι η ώρα να ενισχυθεί η πάλη με 600 διασωληνωμένους!).
Δείχνει παράλογο γιατί επί δεκαετίες το ΚΚΕ ήταν σοβαρό κοινοβουλευτικό κόμμα, στην γραμμή που το είχε τροχοδρομήσει ο Χαρίλαος Φλωράκης μετά τη νομιμοποίησή του. Κάποιες ακτιβίστικες ενέργειες νεαρών του ΠΑΜΕ κατά καιρούς, δεν αλλοίωναν τη γενική εικόνα. Γιατί τώρα άρχισε την παράλογη ανυπακοή σε ημέρες πανδημίας;
Προφανώς γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αξιωματική αντιπολίτευση. Προσπαθεί να διακλαδωθεί στα εργατικά συνδικάτα και την Τοπική Αυτοδιοίκηση, ανεπιτυχώς όμως, αφού στα πρώτα κυριαρχεί στο ΚΚΕ στη δεύτερη υπάρχει συσπείρωση του ΠΑΣΟΚ ( δεν γράψαμε λάθος κόμμα).
Το ΚΚΕ σκοπεύει να του ανακόψει τη διείσδυση και ο ασφαλέστερος τρόπος είναι η αγωνιστική κινητοποίηση. Αυτή εξαφανίζει τον ΣΥΡΙΖΑ από τους δρόμους και τον αφήνει να αγορεύει εγκυκλοπαιδικά στη Βουλή περί του δικαιώματος του συνέρχεσθαι. Στον δρόμο του αποκόπτει τις διόδους απορρόφησης της κοινωνικής δυσαρέσκειας, και ένταξής της στις οργανωτικές του δομές και την εκλογική του επιρροή.
Με δεδομένη και την «πόρτα» που έφαγε από το ΚΙΝΑΛ, το οποίο δεν υπέγραψε το κείμενο για το Πολυτεχνείο, ναυαγεί η προσπάθεια της αξιωματικής αντιπολίτευσης να εμφανισθεί ως ο «μπροστάρης» ( για να θυμηθούμε μια παλιά αριστερή έκφραση), σε ένα σύνολο αντιπολιτευτικών δυνάμεων, στο οποίο θα κατοχυρωνόταν ως ηγετική δύναμη.
Απορεί βέβαια κανείς με την πρόθεση της ηγεσίας ΣΥΡΙΖΑ που δείχνει οίηση και έλλειψη αυτογνωσίας. Το ΚΚΕ έχει βαριά ιστορία πίσω του (καλή, κακή, δεν αφορά το κείμενο). Δεν θα εντασσόταν στους εξουσιαστικούς σχεδιασμούς αυτών που το εγκατέλειψαν για να πάνε στον ΣΥΡΙΖΑ, ή σε ένα μπουκέτο άψητων νεαρών, που άλλοι έχουν μπερδέψει την αριστερά με την ίντριγκα και άλλοι με τον απολίτικο δικαιωματισμό .
Όσο για το ΚΙΝΑΛ γνωρίζει ότι μια τέτοια εξουσιοδότηση θα σήμαινε την εξάχνωσή του μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι πολύ παλιοί όπως το ΚΚΕ αλλά είναι χρόνια στο κουρμπέτι για να πιαστούν κορόιδα.
