Και ξάφνου φούντωσε το «κίνημα της πετσέτας», όπου συμμετέχουν χιλιάδες άνθρωποι διεκδικώντας ελεύθερες παραλίες. Λογικό, καθώς κάθε δράση φέρνει αντίδραση. Και η δράση αφορά την διαχρονική κατάφορη παρανομία που μένοντας ατιμώρητη παράγει μιμητισμό και γιγαντώνεται.
Όπως καταγγέλλουν εκπρόσωποί του, οι προσβάσιμες παραλίες καταλαμβάνονται εξ ολοκλήρου από ξαπλώστρες σε σημείο να μην υπάρχει διαθέσιμος χώρος για τους υπόλοιπους λουόμενους. Επαγγελματίες που έχουν νοικιάσει 20 τετραγωνικά τα επεκτείνουν αυθαίρετα στα 200 ή 300! Και beach bar που είχαν επεκταθεί παρανόμως από 100% έως και 1000%!
Η ανομία έφτασε σε σημείο να καταλαμβάνονται παραλίες άνευ ουδεμίας αδείας (και αόρατοι από την εφορία) ή να υπάρχουν μισθωμένοι μπράβοι που διώχνουν τους λουόμενους που δεν θέλουν να χρυσοπληρώσουν μια ξαπλώστρα που στις πρώτες σειρές φτάνει και τα …120 ευρώ - και δεν αφορά τη Μύκονο. Αλλού περιχαρακώνουν την παραλία με συρματόπλεγμα για να μην εισχωρήσουν παρείσακτοι «τζαμπατζήδες» και ενοχλήσουν τους πελάτες τους.
Οι πολίτες αντικατέστησαν τις ελεγκτικές αρχές που απουσιάζουν από το πρόβλημα παραδομένες συνήθως στη νιρβάνα της δημοσιοϋπαλληλίας, αν ενίοτε δεν απολαμβάνουν και διαμεσολαβήσεις.
Στο θέμα παρενέβη η νέα εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γεωργία Αδειλίνη, ενώ ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών Κωστής Χατζηδάκης έδωσε εντολή να ενταθούν οι έλεγχοι στις παραλίες για τη διασφάλιση της τήρησης των όρων που προβλέπονται στις συμβάσεις παραχώρησης, και την επιβολή κυρώσεων στους παραβάτες.
Η πρώτη νίκη ήταν η απελευθέρωση της μισής παραλίας της Σάντα Μαρία στην Πάρο.
Το αυθόρμητο κίνημα των πολιτών έσπευσαν αυθωρεί να καπελώσουν τα κόμματα και κάποια δημόσια πρόσωπα. Γνωστός χρυσοκάνθαρος διασκεδαστής, προπαγανδιστής κάποτε του ΣΥΡΙΖΑ, που έβγαλε εκατομμύρια εκτός χώρας την εποχή των μνημονίων με την αιτιολογία της επένδυσης, δήλωσε «πάνε να μυκονιάσουν την Πάρο», για την οποία Μύκονο ουδέν ξέρει.
Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος αφού χαρακτήρισε το κίνημα της πετσέτας ως νίκη που καταγράφηκε στο πεδίο της διεκδίκησης των δικαιωμάτων των πολιτών, υποστήριξε ψευδώς «Στον ΣΥΡΙΖΑ διαχρονικά δίνουμε μάχες για την προστασία του δημοσίου χώρου και την ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών».
Όμως ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνησε, ο ίδιος ήταν υπουργός Οικονομικών και επί των ημερών του η παρανομία στην εξάπλωση της ξαπλώστρας συνεχιζόταν. Δεν θυμόμαστε καμία μάχη.
Το ΠΑΣΟΚ δια του εκπροσώπου κ. Γκλαβίνα χαιρετά την κοινωνία των πολιτών για το κίνημα απελευθέρωσης των παραλιών, ενώ το ΚΚΕ τα «δίνει όλα»: Όχι μόνο κυρώσεις τους παρανομούντες, και ελεύθερη πρόσβαση του λαού στις παραλίες, αλλά και κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας, παροχή δωρεάν εξοπλισμού - ομπρέλες, σκίαση, ξαπλώστρες, ντους, αποδυτήρια, καθαριότητα (άλλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι ελεύθερες παραλίες). Προσθέτει το σωστό, να εγκατασταθούν κατάλληλες υποδομές για πρόσβαση των ΑΜΕΑ.
Φυσικά στην Ελλάδα κάθε θαύμα τρεις ημέρες. Το κίνημα είναι αυθόρμητο, ακαθοδήγητο όσο και αν προσπαθούν τα κόμματα να το οικειοποιηθούν. Θα σβήσει με τις πρώτες αύρες του Σεπτεμβρίου και εξαρτάται από την κυβέρνηση εάν θα ξαναφουντώσει του χρόνου. Γιατί εκείνο που λείπει στη χώρα είναι η συνέχεια. Στην Μύκονο π.χ. έγιναν κάποιες δράσεις προεκλογικά μετά τον ξυλοδαρμό ενός ευσυνείδητου αρχαιολόγου και έκτοτε τίποτα. Λες και λύθηκαν τα προβλήματα στο νησί.
Βέβαια το κίνημα της πετσέτας παρότι αυθόρμητο λειτούργησε θεσμικά και συγκροτημένα - σπάνιο για την Ελλάδα. Έψαξε τη Διαύγεια, διαπίστωσε τις παραβάσεις στις παραχωρήσεις προς εκμετάλλευση, ενημέρωσε δημάρχους, και εντεταλμένες αρχές της Πολιτείας. Η μεγάλη του νίκη θα είναι να επανέλθει η νομιμότητα.
Ωστόσο δεν μπορεί να το αφορά πόσο τιμάται η ξαπλώστρα, εφόσον αυτή είναι στον νομίμως παραχωρημένο χώρο. Για να υπάρχουν τιμές των 120 ευρώ σημαίνει ότι υπάρχουν καταναλωτές που δέχονται να τα πληρώσουν. Και εφόσον λιγοστέψουν οι ξαπλώστρες ενδεχομένως η τιμή να αυξηθεί. Στον καιρό του μαζικού τουρισμού, που τον χρειαζόμαστε, δεν τους υποχρέωσε κανείς να τη νοικιάσουν. Προσφορά και ζήτηση είναι. Η τιμή αφορά μόνο την εφορία για να εισπράξει τον αναλογούντα φόρο.
Παράλληλα μη φτάσουμε στο άλλο άκρο και γίνουμε όλοι… χίπις που μόνο η αγνή - αδιαμεσολάβητη από ξαπλώστρες - επαφή με τη φύση μας ικανοποιεί. Χαλάλι σε όσους το μπορούν, αλλά η παραλία είναι ειδυλλιακή μόνο το πρωί και την ώρα του δειλινού. Ο ανελέητος ήλιος του ελληνικού μεσημεριού, χωρίς σκιά γίνεται μαρτύριο και επικίνδυνος για τους λουόμενους. Γι’ αυτό δεν γίνεται να εξαφανιστούν εντελώς οι ξαπλώστρες.
Γιατί δεν έχει ο κάθε τουρίστας, Έλληνας και ξένος, τη δυνατότητα ή και τη διάθεση, να μεταφέρει μαζί του ομπρέλες, ξαπλώστρες και τα συνήθη… ψυγειάκια της παραδοσιακής ελληνικής οικογένειας αλλοτινών καιρών. Όποιος θέλει και μπορεί να πληρώσει ξαπλώστρα, δικαιούται να το κάνει και να απολαύσει την άνεσή της.
Πάντως για πρώτη φορά ένα κίνημα έρχεται από τα κάτω, δεν είναι έργο των επαγγελματιών διαμαρτυρόμενων, μοιάζει να μην ξεκίνησε υπογείως από κόμματα αλλά από τη λαϊκή αγανάκτηση, και βρίσκει απήχηση. Ελλείψει αντιπολίτευσης να κάνει τη δουλειά της. Να το έχει υπόψιν της η κυβέρνηση.
