Του Γιάννη Σιδέρη
Τι να πρωτοσυλλέξεις…
Η κα Άννα Βαγενά, από… γνήσια απόγονος του Κολοκοτρώνη προεκλογικά, τότε που με όλους τους συντρόφους της, απειλούσαν με φωτιά και τσεκούρι τους προσκυνημένους μνημονιακούς κιοτήδες, μετεβλήθη ξάφνου σε στωικό Δαλάι Λάμα. Δεν την τρομάζουν τα 99 χρόνια παράδοσης της περιουσίας του ελληνικού κράτους στους δανειστές, μέσω του Υπερταμείου, αφού «Εδώ η Ελλάδα ήταν υπό την τουρκική σκλαβιά 400 χρόνια και άντεξε»! (οπότε η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ εν τη ρητορεία της, αναγνωρίζει… κατοχή της χώρας, διάρκειας 99 χρόνων - αλλά μάλλον αυτό θα είναι ένα μικρό διάλειμμα στη ένδοξη πορεία του ανθεκτικού λαού).
Ο κ. Κυρίτσης, μέλος εκ νέου του Κοινοβουλίου, ανακάλυψε τον ταξικό εχθρό στους «Μενουμeευρωπαίους», στους οποίους η κυβέρνηση μετακυλύει τα βάρη, αίροντάς τα από τα λαϊκότερα στρώματα (νέος κοινωνιολογικός όρος ταξικού διαχωρισμού της ελληνικής κοινωνίας, άγνωστος έως τώρα στους κοινωνιολόγους).
Ο υπουργός Άμυνας Πάνος Καμμένος, κλαίγεται στους νησιώτες ότι ψήφισε μια αντισυνταγματική και εγκληματική (!) αύξηση του ΦΠΑ στα νησιά. Έφτασε μάλιστα μέχρι παραιτήσεως - για πολλοστή φορά - αλλά προφανώς αναλογιζόμενος την πατρίδα και την ανάγκη που έχει της προσφοράς του, παρέμεινε και ας έκανε ολοκαύτωμα το σύνταγμα – μαζί και εκείνο το μπλουζάκι που έγραφε «Greece is not for sale»!
Ο πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης, θεωρεί μεν αντισυνταγματική την αύξηση του ΦΠΑ αλλά κρατώντας τις ισορροπίες για να καλύψει και τον υπουργό Άμυνας, δήλωσε ότι η διάταξη της αύξησης στα νησιά, «κινείται στα όρια της συνταγματικότητας». Δεδομένου ότι η δήλωση έγινε σε κρατικό μέσο, καταδεικνύει ότι προγραμματισμένα θέλησε να γεφυρώσει το χάσμα που άνοιξε η ακραία τοποθέτηση Καμμένου. Παράλληλα, έδωσε και τη συνήθη υπόσχεση «από τα πρώτες ενέργειες που θα πρέπει να κάνει η κυβέρνηση με τη βελτίωση των οικονομικών όρων, είναι η άρση του μέτρου».
Ήταν το πρώτο σήμα ότι το «αντισυνταγματικό μέτρο» παραμένει. Το επιβεβαίωσε το απόγευμα το οικονομικό επιτελείο στην συνέντευξη που έδωσε, ενώ και το Μαξίμου παρέπεμπε τους ερωτώντες σε αυτή.
Ο Βουλευτής της κυβερνώσας πλειοψηφίας ο κ. Ηλ. Καματερός, νησιώτης ων, μη θέλοντας να χάσει την εύνοια των ψηφοφόρων του, προστέθηκε στην παρέα, σιγοντάροντας τον υπουργό Εθνικής Άμυνας περί αντισυνταγματικότητας.
Όλες αυτές οι αλλοπρόσαλλες δηλώσεις και απόψεις σε μιάμιση μέρα μόνο!
Οι προαναφερθέντες, παραδέχονται ότι με την ψήφο τους τσαλαπάτησαν το Σύνταγμα, αυτοί που είναι η κάθε του λέξη, όπως είχε πει ο Πρωθυπουργός, αυτό το οποίο έχουν ορκισθεί να διαφυλάττουν!
Τα περί της αντισυνταγματικότητας του ΦΠΑ στα νησιά θα μας τα εξηγήσουν οι συνταγματολόγοι, καθώς είναι αρκετά γενικό το σχετικό άρθρο 101 § 4, και ξεπερνάει τις γνωστικές δυνατότητες του γράφοντος. Αναφέρει ότι «ο κοινός νομοθέτης και η Διοίκηση, όταν δρουν κανονιστικά, υποχρεούνται να λαμβάνουν υπόψη τις ιδιαίτερες συνθήκες των νησιωτικών και ορεινών περιοχών, μεριμνώντας για την ανάπτυξή τους».
Ο προβληματισμός που εγείρουν οι σωρευτικές δηλώσεις, είναι διττός:
α) Παραδέχονται ότι είμαστε σε καθεστώς, όχι απλώς περιορισμένης κυριαρχίας, αλλά σε καθεστώς κατοχής! Σαφώς με την ένταξη σε έναν διεθνικό οργανισμό όπως η Ε.Ε. και σε ένα κοινό νόμισμα, παραχωρείς μέρος της κυριαρχίας σου. Ωστόσο δεν απεμπολείς τον καταστατικό σου χάρτη, εφόσον δεν έχεις γίνει προτεκτοράτο – που μάλλον γίναμε (η περίφημη αποικία χρέους που έλεγε ο κ. Τσίπρας, και επικυρώθηκε δια της δικής του υπογραφής…).
β) Όταν διαφωνείς σε κάτι τόσο σημαντικό, όπως η κατάργηση του Συντάγματος, απλώς ανθίστασαι, δεν ψηφίζεις και παραιτείσαι. Αυτό αναμένει ο λαός από τους ταγούς του. Έτσι διασώζεις την προσωπική σου τιμή, και την τιμή της πολιτικής.
Έτσι διέσωσαν την δική τους ο κ. Σακελλαρίδης και η κ. Κατριβάνου. (Έτσι έχουν διασώσει και άγνωστοι στο πλατύ κοινό, δημοσιογράφοι, που κατά καιρούς δεν δίστασαν να παραιτηθούν προκειμένου να διαφυλάξουν την δεοντολογία και τις ιδέες τους –από τους συστημικούς που θα έλεγε ο εξεγερσιακός κ. Κυρίτσης).
Τα υπόλοιπα είναι φτηνές δικαιολογίες, πολιτικαντισμός, καριερισμός, προδοσία ιδεών, διακηρύξεων και ψηφοφόρων. Είναι εκπεσμός της πολιτικής σε καριέρα – αυτή που ο πρωθυπουργικός σύμβουλος τη θεωρεί χολέρα.
