Ο ΣΥΡΙΖΑ καλείται να διασχίσει την πολιτική έρημο - μπροστά στην οποία τον έφεραν οι δυο απανωτές συντριπτικές ήττες - χωρίς τον Αλέξη Τσίπρα, που επί 15ετία ηγείτο του κομματικού καραβανιού, διαμορφώνοντας καθοριστικά τη φυσιογνωμία, την πολιτική και την ανθρωπογεωγραφία του.
Η απόφαση του κ.Τσίπρα να παραμερίσει οριστικά, όπως είπε, μπροστά στο κύμα του νέου ΣΥΡΙΖΑ, να μην είναι εκ νέου υποψήφιος για την προεδρία, αλλά ταυτόχρονα, να είναι παρών «πριν και μετά», προκαλεί μεγάλες αβεβαιότητες για την πορεία των πραγμάτων και το εάν θα γίνει γρήγορα και ομαλά, η μετάβαση στη μετά Τσίπρα (;) περίοδο.
Οι σύντροφοι όλων των τάσεων και των συνιστωστών πρέπει να συνεννοηθούν, να πάρουν γρήγορα αποφάσεις για πιεστικά και πρακτικά ζητήματα, όπως πχ ποιος θα είναι ο αντ' αυτού στη Βουλή κατά την κορυφαία κοινοβουλευτική διαδικασία ανάγνωσης των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης, την προσεχή εβδομάδα.
Την Κυριακή, το πρώτο όργανο που θα συνεδριάσει είναι η Πολιτική Γραμματεία, η οποία πρέπει να θέσει τον μπούσουλα για το αμέσως προσεχές διάστημα.
Αμέσως μετά θα συνεδριάσει η νέα, ισχνή, Κοινοβουλευτική Ομάδα, που θα πρέπει αν εκλέξει τον επικεφαλής της, ο οποίος θα λειτουργεί και ως μεταβατικός πρόεδρος έως την εκλογή του νέου αρχηγού από τη βάση. Το πρόσωπο που συγκεντρώνει τις περισσότερες πιθανότητες για το ρόλο μεταβατικού προέδρου είναι η κ. Γεροβασίλη, η οποία έχει υπάρξει γραμματέας της Κ.Ο. και διατηρεί αρμονικές σχέσεις εμπιστοσύνης και εκτίμησης με όλες τις φυλές της Κουμουνδούρου.
Η αναγκαστική - και ως εκ τούτου βεβιασμένη - διαχείριση της εκλογής αρχηγού από τη βάση μέσα στο καλοκαίρι, υπό το βάρος της οδυνηρής ήττας και της απογοήτευσης του στελεχιακού κορμού του ΣΥΡΙΖΑ, είναι πολύ πιθανό να οδηγήσει το νέο πρόεδρο πολύ κάτω από τον πήχη των περίπου 150 χιλιάδων που ψήφισαν τον Αλέξη Τσίπρα την άνοιξη του ’22 δίνοντάς του ποσοστό σοβιετικού τύπου (99,05%.)
Τα πρόσωπα, τα οποία αναμένεται να κάνουν το βήμα μπροστά, διεκδικώντας την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, είχαν ήδη προκριθεί από τον ίδιο τον κ. Τσίπρα και όσους τον συμβούλευαν το τελευταίο διάστημα.
Η κ. Έφη Αχτσιόγλου με θέσεις και προφίλ πιο κοντά στην «αριστερή ψυχή» του ΣΥΡΙΖΑ αν και ως υπουργός Εργασίας, στην εποχή του τρίτου μνημονίου, «ελέγχεται» από τους αριστερότερα του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Αλέξης Χαρίτσης διαθέτει τεχνοκρατικότερο προφίλ, εγγύτερα στους προεδρικούς, συνθετικός αλλά χωρίς τόσο διακριτό στίγμα.
Η Ρένα Δούρου, εκ των πρώτων συνοδοιπόρων του Τσίπρα, θεωρείται από αρκετούς ως μια δυνατή εφεδρεία. Προσφάτως εξαγριώθηκε με τις υποδείξεις του Δημήτρη Παπαδημούλη, με τις οποίες την εξαιρούσε από την ομάδα των νέων στελεχών, που όφειλε το κόμμα και ο πρόεδρος, να σπρώξουν μπροστά.
Ορισμένοι βάζουν στη χορεία των υποψηφίων και τον Ευκλείδη Τσακαλώτο. Όσα χρόνια ο κ. Τσίπρας ήταν πρόεδρος, ο κ. Τσακαλώτος έφερε τον τίτλο του αρχηγού της εσωκομματικής αντιπολίτευσης, χωρίς όμως η βελούδινη σύνυπαρξή τους να δικαιολογεί τον τίτλο και τα «στρατόπεδα».
Η αναφορά του ως πιθανού υποψηφίου μάλλον γίνεται για τιμητικούς λόγους και λιγότερο επειδή υπάρχουν τόσο πολλές πιθανότητες.
Τα ονόματα του Διονύση Τεμπονέρα και του εσχάτως επανεμφανιζόμενου, μετά από χρόνια απόσυρσης Γαβριήλ Σακελλαρίδη, μπαίνουν στην παράμετρο εφόσον υπάρχει απόφαση για κάποιου είδους διαρχία. Κι αυτό, καθώς κανείς από τους δυο δεν είναι εκλεγμένος.
Ο δε κ. Σακελλαρίδης δεν είναι εδώ και χρόνια ούτε μέλος του ΣΥΡΙΖΑ. Εκτιμάται ως πολιτικά απίθανο και εντελώς αυτοκτονικό, να επαναλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ - που θυμίζουμε ότι παραμένει αξιωματική αντιπολίτευση - το πρόσκαιρο μοντέλο ΠΑΣΟΚ με την εκλογή προέδρου, που δεν θα έχει παρουσία στη Βουλή.
Τέλος, χωρίς να είναι το επικρατέστερο αν και κυκλοφορεί ως σενάριο, είναι να αποφασίσουν τα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ μια βραχύβια μεταβατική προεδρία με κάποιο πρόσωπο «εγγυητή», που θα απορροφήσει και την ήττα στις αυτοδιοικητικές εκλογές του Φθινοπώρου, ώστε η νέα ηγεσία να παραλάβει τη σκυτάλη άφθαρτη για τη μάχη των ευρωεκλογών.
Όσον αφορά στο δρόμο που θα ακολουθήσει ο κ. Τσίπρας από δω και στο εξής, δεν συμμερίζονται όλοι την άποψη ότι έκανε μια γενναία προσωπική και πολιτική πράξη αναδοχής της ήττας και αληθινής προστασίας του ΣΥΡΙΖΑ. Αρκετοί περιμένουν πότε θα αποδειχθεί η πραγματική μπλόφα και τι κρύβει το παραμέρισμα του στο κύμα.
Περιμένει να σαρωθεί ο παλιός ΣΥΡΙΖΑ από την απουσία της στιβαρής ηγεσίας του και να στήσει ένα νέο κόμμα με όσους διασωθούν και τον αναζητήσουν ξανά ως αρχηγό;
Η ζωή θα δείξει.
