Του Γιάννη Σιδέρη
Εντάξει, όχι ότι παρέλαβαν χρυσάφι, κάθε άλλο, αλλά έχουν το πηγαίο ταλέντο να τα κάνουν όλα χειρότερα: Οι τραπεζικές καταθέσεις αφαιμάζονται (μείον 3,6 δισ. από τις αρχές του έτους) και οι τράπεζες χρειάζονται τη ζωογόνο μετάγγιση ρευστότητας (συνολικά 700 εκατ. σε 15 μέρες) από τον ELA, η ανεργία αυξάνει, το ίδιο και οι ελαστικές μορφές εργασίας, 300 χιλιάδες επιχειρήσεις χρωστάνε σε εφορία και ταμεία, με το 33%των επιχειρήσεων που χρωστάει στην εφορία να μην μπορεί να ανταπεξέλθει, το δημόσιο χρωστάει στους προμηθευτές του, ενώ αυξάνονται και τα ληξιπρόθεσμά του καθώς έχει κηρύξει άτυπη «στάση πληρωμών».
Μέχρι και ο προσφιλής τους ΠτΔ Πρ. Παυλόπουλος προσπαθεί να τους συνεφέρει, δηλώνοντας ότι «Χωρίς μεταρρύθμιση στη Δημόσια Διοίκηση δεν υπάρχει έξοδος από την κρίση», (ναι αυτός που κατηγορείται – υπερβολικά ίσως - για τους διορισμούς στο δημόσιο), ενώ ο επικεφαλής του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής Παν. Λιαργκόβας προειδοποιεί ότι «τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Δεν φαίνεται με τα σημερινά δεδομένα να βγαίνομε στις αγορές το 18» –άρα μπορεί και τέταρτο μνημόνιο!
Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιάννης Στουρνάρας, εξακολουθεί να χτυπάει τον κώδωνα «Στον αέρα όλοι οι στόχοι, λόγω καθυστερήσεων στην αξιολόγηση», αλλά… «υποψιαμένοι» στα δημοσιογραφικά πάνελ, αναρωτιούνται «γιατί αυτή η κινητικότητα Στουρνάρα και οι συνεχείς παρεμβάσεις του το τελευταίο διάστημα;»
Έλα ντε! Τα πάει καλά η λαοπρόβλητη, δεν έχει λόγο να ανησυχεί ο διοικητής της ΤτΕ, ούτε να προειδοποιεί! Άσε που «ο κ. Στουρνάρας - κατά τα πάνελ - είναι εκπρόσωπος της σχολής των εκσυγχρονιστών» (sic). Μάλλον αγρίεψε τελευταία η σχολή αυτή, πολύ περισσότερο που σήμερα ο χτυπάει και ο… μέγας Μάγιστρος της σχολής, Κώστας Σημίτης, με συνέντευξή του.
Στου Μπελογιάννη για άρωμα αριστεράς
Χθες ο πρωθυπουργός αναδύθηκε στα νάματα της αριστεράς – έκανε μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα που λέει ο λαός. Ανεξάρτητα της γνώμης που έχει κανείς για το πρόσωπο, την εποχή και τα διαδραματισθέντα, ο Μπελογιάννης ανήκει στο ΚΚΕ και μόνο.
Με την ομιλία του ο πρωθυπουργός πυροδότησε αντιδράσεις στα κοινωνικά δίκτυα, γιατί στην Ελλάδα η ιστορία είναι ζώσα, έχει μνήμες αίματος, και οι βασανιστικές δεκαετίες και οι διαχωρισμοί είναι παρόντες (άλλωστε φρόντισε επί αντιμνημονιακής πενταετίας και ΣΥΡΙΖΑ γι' αυτό). Ο Μπελογιάννης ήταν ένα άνθρωπος που στάθηκε όρθιος για τις ιδέες του, αλλά ήταν και σκληρός κομμουνιστής, και σαφώς δεν ιχνογραφεί την προσωπικότητά του το μελιστάλαχτο του κ. Τσίπρα περί συμβόλου ειρήνης και δημοκρατίας. Τον παράλλαξε, παρουσιάζοντάς τον με χαρακτηριστικά μέλους φιλειρηνικής… ΜΚΟ! (Ήταν τόσο άσχημο το κλίμα στα κοινωνικά δίκτυα από την ομιλία του πρωθυπουργού, που χιουμοριστικά κάποιος έγραψε στο facebook ότι είναι... ευκαιρία για το ΠΑΣΟΚ να κατεβεί στο λαό με το σύνθημα να ενώσει ξανά τους Έλληνες, όπως τότε με την αναγνώριση της εθνικής αντίστασης!).
ΔΕΗ, ηλεκτρικό ρεύμα πολλών Watt
Την ίδια στιγμή ηλεκτρικό ρεύμα πολλών Watt διαπερνάει την Κ.Ο. της κυβέρνησης, με τον Σκουρλέτη να αρθρογραφεί «όχι στον κανιβαλισμό της ΔΕΗ», τον αναπληρωτή υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης Γιάννη Τσιρώνη να τον επικροτεί «Καλά κάνει ο κ. Σκουρλέτης και αντιδρά αυτή τη στιγμή» και την «βουλεύτρια» Χαρά Καφαντάρη να αφήνει να εννοηθεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δε θα ψηφίσει πώληση μονάδων. Εξυπακούεται σε αναμμένα κάρβουνα από… λιγνίτη κάθονται και οι βουλευτές Δυτικής Μακεδονίας, Δημητριάδης, Μουμουλίδης, Θεοφύλακτος, Ντζιμάνης και Σέλτσας). Ο Ζουράρις από ραδιοφώνου, απειλεί να καταψηφίσει τα μέτρα «θα δω τα αντίμετρα και θα αποφασίσω», και γενικώς η όλη πολιτική ατζέντα διεξάγεται μέσω των ΜΜΕ, και δη των ηλεκτρονικών, σε ένα έντονο εκφυλισμό της συμμετοχικής πολιτικής διαδικασίας.
Ούτως ή άλλως, πριν από τη ψήφιση μέτρων πολλοί δηλώνουν πολλά, αλλά οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, μέτρο το μέτρο, τροπολογία την τροπολογία, ψήφο τη ψήφο με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, έχουν υποστεί ένα είδος μιθριδατισμού. Έφτασαν πολύ μακριά για να τα σπάσουν τώρα!
ΥΓ: Οι ανωτέρω τρεις ενότητες, δείχνουν ασύνδετες μεταξύ τους… και είναι! Απλώς καταγράφουν τα κυρίαρχα γεγονότα και ρεπορτάζ της χθεσινής ημέρας, τα οποία η κυβέρνηση απλώς παρατηρεί, εκμεταλλεύεται επικοινωνιακά, αλλά δεν παρεμβαίνει θετικά.