Στα θέματα ενίσχυσης της αστυνόμευσης στην Αθήνα αναφέρθηκε ο Δήμαρχος Αθηναίων Κώστας Μπακογιάννης, λέγοντας πως από 1200 που ήταν πριν από δέκα περίπου χρόνια έχουν μείνει 400 και πως δεν επαρκούν για αυτό και έχει ζητήσει από το υπουργείο Εσωτερικών να προχωρήσουν όσο γίνεται πιο γρήγορα οι αναγκαίες προσλήψεις.
Σε ό,τι αφορά το θέμα της πρώην ΠΥΡΚΑΛ και της μεταφοράς εννέα υπουργείων στις εγκαταστάσεις της, ο κ. Μπακογιάννης επανέλαβε στη συνέντευξη του στην ΕΡΤ την αντίθεσή του με το σχέδιο λέγοντας πως για το ζήτημα αυτό πρέπει να γίνει ένας ευρύς διάλογος επισημαίνοντας πως «κάποια κτίρια μπορούν να αξιοποιηθούν για κοινωνική κατοικία, για νέα ζευγάρια κυρίως, γιατί έχουν ανέβει και πάρα πολύ τα ενοίκια. Κάποια κτίρια μπορούν να χρησιμοποιηθούν για πολιτισμό. Πάντα έχουμε δόξα τω Θεώ, πάντα το έχουμε αυτό ανάγκη στην Αθήνα. Κάποια κτίρια μπορούν να έχουν εμπορική αξιοποίηση και κάποια που δεν έχουν αρχιτεκτονική αξία, μπορούμε να τα γκρεμίσουμε και να καταστήσουμε αυτό το χώρο ελεύθερους χώρους γιατί είμαστε μια πόλη πάρα πολύ στριμωγμένη».
Σε ό,τι αφορά στις αντιδράσεις για τον Μεγάλο Περίπατο και τις αλλαγές στο Κέντρο της Αθήνας ο κ. Μπακογιάννης δήλωσε πως συνολικά η παρέμβαση θα έχει ολοκληρωθεί το καλοκαίρι και πως «αυτού του είδους οι παρεμβάσεις και αυτού του είδους τα έργα κρίνονται όταν θα έχουν ολοκληρωθεί». Σε ό,τι αφορά τις πλατφόρμες βραχυχρόνιας μίσθωσης ο κ. Μπακογιάννης δήλωσε πως ο ίδιος έχει ζητήσει από την Κεντρική κυβέρνηση να δώσει στους δήμους τη δυνατότητα να ορίζουν το πλαίσιο λειτουργίας τους.
Σημεία της συνέντευξης του κ. Μπακογιάννη:
Για το θέμα της ΠΥΡΚΑΛ
«Κάντε μου μια χάρη γιατί μπορεί κάποιος που μας βλέπει σήμερα να μην καταλαβαίνει για τι συζητάμε. Σκεφτείτε λίγο την Αθήνα το 2030, όχι το 2040 ή το 2050. Το 2030 που είναι σε 6-7 χρόνια θα έχουμε μια εξαιρετική εκρηκτική ανάπτυξη στο παραλιακό μέτωπο. Άρα λοιπόν, μια πόλη η οποία έχει χτιστεί από το 1830, με την πλάτη της στραμμένη προς τη θάλασσα, γυρίζει και αγκαλιάζει τη θάλασσα. Αυτό είναι πάρα πολύ καλό. Ταυτόχρονα έχουμε την ΠΥΡΚΑΛ που σημαίνει ότι 129 τσιμεντένια κουφάρια στο κέντρο της πόλης, διότι 129 κτίρια αδειάζουν και όλα αυτά όταν έχουμε να αντιμετωπίσουμε και με κάτι που με τα ευρωπαϊκά δεδομένα είναι μια πρωτοτυπία. Ότι δηλαδή ο πληθυσμός, ότι ο πληθυσμός μας συρρικνώνεται, είμαστε όλο και λιγότεροι. Εμείς λοιπόν τι ερχόμαστε και λέμε; Λέμε το εξής πάρα πολύ λογικό και νομίζω πάρα πολύ απλό, ότι παιδιά να το συζητήσουμε. Μην παίρνουμε αποφάσεις για την Αθήνα χωρίς την Αθήνα. Χρειάζεται διαβούλευση γιατί δεν μπορεί 200 χρόνια ιστορίας να τα αλλάξεις σε 20 λεπτά. Και λέμε επίσης ότι ναι, χρειάζεται να γίνουν οι αναγκαίες μελέτες, διότι καταλαβαίνετε ότι αυτό είναι ένα ζήτημα το οποίο έχει χωροταξικές, πολεοδομικές διαστάσεις, έχει οικονομικές διαστάσεις, έχει κοινωνικές διαστάσεις και η αλήθεια είναι πια ότι όλοι εμείς δίνουμε τη μάχη για τις λεγόμενες μεικτές χρήσεις. Δηλαδή το πολύ απλό ότι συνυπάρχουμε. Ότι δεν θα γίνει η Αθήνα μια τουριστική Ντίσνεϊλαντ και αυτές τις μεικτές χρήσεις πρέπει να τις προστατεύσουμε.»
Για τον Μεγάλο Περιπάτο
«Αναφέρεστε σε αντιδράσεις, θα το δούμε στο τέλος, έτσι; Διότι μην ξεχνάτε ότι αυτού του είδους οι παρεμβάσεις και αυτού του είδους τα έργα κρίνονται όταν θα έχουν ολοκληρωθεί. Θυμάστε τι είχε γίνει με τη Διονυσίου Αρεοπαγίτου; Η Διονυσίου Αρεοποαγίτου για να προχωρήσει έπρεπε να πάνε τα ΜΑΤ. Το ίδιο είχε γίνει και με την Ερμού και εκεί είχανε πάει τα ΜΑΤ. Τι είναι ο Μεγάλος Περίπατος; Είναι πρακτικά, το Σύνταγμα, ολοκληρώθηκε, είναι ζωντανό εκεί που παλιά είχε άσφαλτο, τώρα έχει ζωή. Είναι η Βασιλίσσης Όλγας, η οποία λειτουργεί πάρα πολύ ωραία και είναι θέμα χρόνου να αρχίσει το έργο. Είναι η Ομόνοια για να μην ξεχνάμε την Ομόνοια που ήταν εκεί το πρώτο μας βήμα, πλατεία ξανά, έχει ξαναβρεί την παλιά της δόξα και είναι και η Πανεπιστημίου, που διαπλατύνουμε τα πεζοδρόμια, βάζουμε πάνω από 80 δέντρα, ψηλά πλατάνια όμορφα, η οποία θα έχει ολοκληρωθεί μέχρι το καλοκαίρι. Δεν νομίζω ότι έχουν αντιδράσει οι αρχιτέκτονες για το Σύνταγμα. Μην ξεχνάτε ότι μιλάμε για έναν αρχιτεκτονικό διαγωνισμό, ο οποίος ήταν ένας διεθνής ανοικτός αρχιτεκτονικός διαγωνισμός. Τον κέρδισαν ο κ. Μανίκας και η Κ. Παπαδημητρίου, δύο εξαιρετικοί επιστήμονες, οι οποίοι και σχεδίασαν και το πάνω κομμάτι της πλατείας Συντάγματος και το κομμάτι το κάτω της πλατείας Συντάγματος. Η λογική ποια ήταν; Να είναι ένα ενιαίο σύνολο και νομίζω ότι άμα κάνετε μια βόλτα από το Σύνταγμα θα δείτε ότι λειτουργεί πάρα πολύ καλά. Παιδάκια, νέοι και νέες κάθονται στην πλατεία. Έχει κάτι το διαφορετικό πια. Δεν είναι όπως παλιά που έβγαινες από την Ερμού και έπεφτες μέσα σε μια χαράδρα αυτοκινήτων».
Για τις πλατφόρμες βραχυχρόνιας μίσθωσης
«Εμείς λοιπόν τι λέμε; Λέμε το εξής ότι δεν πρέπει να έχουμε μια οριζόντια ρύθμιση για όλους. Αυτό δεν είναι λογικό. Πρέπει να έχουμε τη δυνατότητα να δουλέψουμε από κάτω προς τα πάνω και εξηγούμαι. Σε κάποιες γειτονιές, δεν θα πω τα ονόματα γιατί δεν μου επιτρέπεται, σε κάποιες γειτονιές έχουμε φτάσει, μην σας πω, ξεπεράσει το σημείο του κορεσμού. Σε κάποιες άλλες γειτονιές θα θέλαμε παραπάνω Airbnb για μία σειρά από λόγους. Άρα λοιπόν να είναι σε θέση ο Δήμος να ορίσει το πλαίσιο, το θεσμικό πλαίσιο, το οποίο προφανώς θα είναι δυναμικό και θα αλλάζει χρόνο με το χρόνο και με αυτό τον τρόπο να λειτουργήσει προστατεύοντας τα δικαιώματα των Αθηναίων».
Για το εάν είναι ευχαριστημένος με την αστυνόμευση στο κέντρο της Αθήνας
«Όχι, γιατί είναι κανένας Αθηναίος ευχαριστημένος, γιατί το ρωτάτε εμένα; Λοιπόν κοιτάξτε. Ποια είναι η πραγματικότητα; Η πραγματικότητα είναι ότι έχει γίνει μια πάρα πολύ σημαντική πρόοδος τα τελευταία τρία χρόνια. Αυτό νομίζω είναι αδιαμφισβήτητο. Μια βόλτα να κάνετε στα Εξάρχεια για παράδειγμα, θα σας πείσει ή άμα κάτσετε και δείτε πόσα κτίρια τα οποία ήταν υπό κατάληψη και έχουν απελευθερωθεί, θα δείτε ότι πραγματικά έχουμε κάνει τη διαφορά. Όμως εξίσου αλήθεια είναι πως έχουμε ακόμα πολύ δρόμο μπροστά μας. Δεν θέλω σε καμία περίπτωση ούτε να υποτιμήσω ούτε να απαξιώσω τις προσπάθειες των Ελλήνων αστυνομικών. Τους οφείλουμε ένα πάρα πολύ μεγάλο ευχαριστώ. Αλλά ταυτόχρονα άμα μιλήσετε με έναν κάτοικο στην πλατεία Αμερικής, με έναν επαγγελματία στη Βικτώρια, με μία μαμά στα Θυμαράκια, θα διαπιστώσετε ότι η ανάγκη για συστηματική προληπτική κοινοτική αστυνόμευση είναι υπαρκτή όσο είναι και μεγάλη».