Στην προχθεσινή δημοσκόπηση της Pulse για τον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΙ, η κυβέρνηση φαίνεται πως χάνει 2.5 μονάδες σε σχέση με την δημοσκόπηση του προηγούμενου μήνα. Μπορεί αυτό να μην σημαίνει τίποτα. Να είναι απλώς μια διόρθωση, όπως επεσήμανε ο υπεύθυνος της Pulse. Βέβαια τίθεται το ερώτημα, τι σημαίνει διόρθωση. Και γιατί η διόρθωση έγινε στο 45% και όχι, π.χ., στο 48%; Γιατί μια ανοδική τάση να ανακοπεί;
Νομίζω πως εισερχόμαστε σε μιαν άλλη πολιτική φάση. Η μάχη κατά της επιδημίας συνεχίζεται, αλλά πλέον αναδεικνύεται η μάχη στον χώρο της οικονομίας. Εκεί όπου μετρά η τσέπη των πολιτών.
Αν κάτι δεν πάει καλά για την κυβέρνηση, σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, θα έχει ξεχαστεί και η επιτυχής αντιμετώπιση της κρίσης των συνόρων και η αποτελεσματική αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης.
Και αν στο μέτωπο του κορονοϊού η κυβέρνηση βρήκε δύο εξαιρετικούς ανθρώπους που διαχειρίστηκαν άψογα σε όλα τα επίπεδα την υγειονομική κρίση, στην μάχη της οικονομίας η κυβέρνηση είναι μόνη της.
Θα πρέπει να δουλέψει και να προλάβει καταστάσεις. Μπορεί να αντιμετωπίσει αυτόν τον τεράστιο όγκο των προβλημάτων;
Στην υγειονομική κρίση υπήρχε λίγο-πολύ μια διακριτική συναίνεση. Η αξιωματική αντιπολίτευση, βρισκόταν σε αμηχανία και απλώς προσπαθούσε να υποσκάψει το κύρος του κ.Τσιόδρα. Κάτι το αυτοκτονικό. Δεν επιτίθεσαι σε κάποιον που έχει δημοτικότητα 90%.
Τώρα στην νέα φάση, ο ΣΥΡΙΖΑ θα προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί, με κάθε τρόπο, την οικονομική δυσπραγία εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών. Ήδη δείχνει δείγματα γραφής.
Αν στην φάση της υγειονομικής κρίσης δεν υπήρχαν κινητοποιήσεις, από εδώ και μπρος θα γίνονται και διαδηλώσεις και θα υπάρξουν και άλλες μορφές αντίδρασης, καθώς σε αυτές θα εκφράζονται κυρίως όλοι όσοι θα έχουν χάσει τις δουλειές τους. Πάντα τέτοιες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας φθείρουν τις κυβερνήσεις.
Και τώρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν θα έχει ούτε Τσιόδρα ούτε Χαρδαλιά. Όπως αυτός εισέπραξε την επιδοκιμασία για το πώς αντιμετώπισε τις δύο κρίσεις, έτσι αυτός θα εισπράξει και τον θυμό και την απογοήτευση των πολιτών, αν δεν δράσει άμεσα, αποτελεσματικά, ριζοσπαστικά.
Έχω την εντύπωση πως οι διοικήσεις των τραπεζών είναι απρόθυμες να βοηθήσουν τις ελληνικές επιχειρήσεις. Δεν γνωρίζω αν δεν μπορούν ή αν δεν θέλουν. Τείνω να πιστεύω το δεύτερο. Το αποτέλεσμα - αν δεν παρέμβει άμεσα ο πρωθυπουργός - θα είναι καταστροφικό για την οικονομία της πατρίδος μας.
Το ζήτημα είναι τι εργαλεία έχει στα χέρια της η κυβέρνηση για να τα χρησιμοποιήσει για, την όσο το δυνατόν, μεγαλύτερη άμβλυνση των συνεπειών της οικονομικής κρίσης. Ο πολίτης, μετά από δέκα πολύ δύσκολα χρόνια, δεν έχει άλλες αντοχές. Απαιτεί λύσεις εδώ και τώρα. Και νομίζω πως αν η κυβέρνηση δεν τα καταφέρει τελικά, οι πολίτες δεν θα αποδώσουν τις ευθύνες στον κορονοϊό.
Βοηθούσης και της αντιπολίτευσης—που κάνει την δουλειά της—θα ρίξουν όλο το κρίμα στην κυβέρνηση.
Συνεπώς, αυτές οι θηριώδεις δημοσκοπικές διαφορές πολύ σύντομα υπάρχει η πιθανότητα να εξαφανιστούν. Για να μην συμβεί το απευκταίο σενάριο ο πρωθυπουργός θα πρέπει να συγκροτήσει μιαν ομάδα υπουργών και τεχνοκρατών—μιαν ομάδα κρούσης-- που θα δράσουν συντονισμένα και κυρίως έξω από τους πεπατημένους δρόμους.
Γιατί, ας μην το ξεχνάμε. Δεν μιλούμε για επανεκκίνηση της οικονομίας, αλλά ουσιαστικά για ένα νέο ξεκίνημα.
