Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν ευτύχησε στην δίχρονη διαδρομή της. Στο εξάμηνο της έτυχε ο 'Εβρος, και την συνέχεια μια πανδημία πλανητικών διαστάσεων. Και πριν αυτή λήξει ως αποτέλεσμά της όμως έρχεται διεθνής ακρίβεια!
Και η ακρίβεια θα είναι άμεση, ενώ οι επιπτώσεις μιας επιτυχούς πολιτικής μέτρων και επενδύσεων που θα ανατάξουν την οικονομία ώστε να αποδώσει καρπούς, είναι μακροπρόθεσμη.
Στην κυβέρνηση βέβαια πιστεύουν ότι οι εξαγγελίες του πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη, η υπέρ προσδοκιών άνοδος του τουρισμού, καθώς και οι αναμενόμενες επενδύσεις, θα συμβάλλουν στη διατήρηση της δημοσκοπικής υπεροχής.
Δεν αποκλείεται γιατί στη θητεία της, μέσα στις ατυχίες, έχει και την ευτυχία να έχει ως αξιωματική αντιπολίτευση τον ΣΥΡΙΖΑ, και ελάσσονα το ΚΙΝΑΛ, που δεν έχουν κατορθώσει να πείσουν ότι αποτελούν εναλλακτική λύση. Ότι αποτελούν δηλαδή τη λελογισμένη κεντροαριστερά η οποία διαθέτει την αρμόζουσα σοβαρότητα και την υπευθυνότητα να αναλάβει τις τύχες της χώρας.
Δε είναι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ. Και η ελάσσων αντιπολίτευση βρίσκεται αλλού. Χθες ο εκπρόσωπος του ΚΙΝΑΛ, αφού κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι «δεν μπορεί να προστατεύσει τους πολίτες από την αισχροκέρδεια», μας ενημέρωσε με αφορμή τα 47 χρόνια ΠΑΣΟΚ, ότι η διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη, είναι «ένα κείμενο τόσο επίκαιρο, και τόσο δυνατό, συμπυκνώνει τόσα όνειρα, σαν να είχε γραφτεί χθες»!
Μόνο η που η συγκεκριμένη διακήρυξη, όπως είπε, γράφτηκε πριν 47 χρόνια. Υπήρχε τότε ακόμη το δίπολο Δύσης - Σοβιετικού κόσμου, υπήρχε το «Κίνημα των Αδεσμεύτων» στο οποίο μετείχε ο Αντρέας, υπήρχε η ανάγνωση ότι η Ελλάδα είναι χώρα της «καπιταλιστικής περιφέρειας», και θα έπρεπε να κάνει… εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα (όχι με όπλα).
Ηταν τότε που ακόμη οι ΗΠΑ εγκαθίδρυαν δικτατορίες ενώ τώρα φεύγουν κυνηγημένες από τα άτακτα μπουλούκια των αρματολών του Αφγανιστάν! Τώρα η χώρα μας είναι στην ΕΕ. Αν σε αυτά ομνύει ακόμη το ΚΙΝΑΛ, είναι ευνόητο γιατί ο Μητσοτάκης δεν έχει να φοβάται ότι θα χάσει το τμήμα εκείνο των εκσυγχρονιστών του κεντρώου χώρου.
Φυσικά αναφερόμενοι στο ΚΙΝΑΛ, αναφερόμαστε σε κάποια ποσοστά, που στις εκλογές του 2019 δεν χρειάστηκε καν να γείρουν την πλάστιγγα της νίκης.
Τα μεγάλα ποσοστά αφορούν την αξιωματική αντιπολίτευση. Και ο ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να μην φιλοτεχνεί την εικόνα σοβαρού κόμματος που θα μπορούσε να διοικήσει τη χώρα.
Και δεν είναι μόνο τα «μεγάλα» σχέδια, προγράμματα και εξαγγελίες. Είναι και τα μικρά της καθημερινότητας, οι αντιδράσεις σε γεγονότα. Η νεολαία ΣΥΡΙΖΑ π.χ. με αφορμή την πανευρωπαϊκή βόλτα που κάνουν κάποιες ΜΚΟ στην κούκλα «Αμάλ», σε αφίσα της σημειώνει ότι «πατρίδα μας είναι η Γη» - άρα οι μετανάστες μπορούν να πάνε όπου γουστάρουν.
Φυσικά τέτοιες θέσεις ξυπνούν μνήμες 2015, όπου τα σύνορα έγιναν σουρωτήρι, και τα διαπέρασαν άνω του εκατομμυρίου πρόσφυγες και μετανάστες. Και ενόψει του αναμενόμενου κύματος από το Αφγανιστάν, ο πολίτης διερωτάται: Αν ξανάρθουν στη ν εξουσία θα ξαναζήσουμε τα ίδια;
Το ουσιαστικότερο πάντως είναι η εσωτερική διαμάχη στον ΣΥΡΙΖΑ, όπου το νέο σόου Πολάκη έδειξε ότι υπάρχουν δυο ψυχές εν… ενί κόμματι ενοικουμένοις.
Η εφημερίδα «Εποχή» που εκφράζει τις απόψεις της «Ομπρέλας» (53+ οι κομματικοί όπως Βούτσης, Φίλης, Σκουρλέτης) με άρθρο της χαρακτηρίζει «λάθος σήμα προς την κοινωνία» την συμμετοχή βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ στην συγκέντρωση της ΠΟΕΔΗΝ για την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού, επειδή «θολώνει την καμπάνια του κόμματος υπέρ του εμβολιασμού» .
Άστραψε και βρόντηξε ο Πολάκης, ο οποίος τους κάλεσε να… σοβαρευτούν γιατί «και η υπομονή έχει τα όριά της». Στη συνέχεια για να αποτάξει τον τίτλο του «ανορθολογιστή» επικαλείται διάφορες ιατρικές θέσεις τις οποίες δεν θα σχολιάσουμε. Ο σχολιασμός και η αντίκρουση των απόψεων Πολάκη είναι δουλειά των ιατρών.
Ωστόσο, το πολιτικό πρόβλημα παραμένει έντονο εντός του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι ο Πολάκης το θέμα. Θα μπορούσαν να το ξεπεράσουν καταλογίζοντας ελευθερία έκφρασης στην «ιδιαιτερότητα» των απόψεών του. Έτσι όμως θα τον «άδειαζαν» στους οπαδούς του.
Το θέμα είναι ότι ο Τσίπρας επενδύει για ψηφαλάκια στον στρατό των αρνητών του εμβολιασμού, οι οποίοι συνωστίζονται υπό τον Πολάκη. Πώς να αποδοκιμάσεις τον «αρχηγό» που φέρνει ψήφους;
Άλλωστε την επένδυση στους αρνητές την έκανε και ο επίσημος ΣΥΡΙΖΑ, με τη δήθεν θέση υπέρ υποχρεωτικότητας των υγειονομικών, που όμως δεν έπρεπε να είναι υποχρεωτικότητα, αλλά… υποχρεωτική προαιρετικότητα!
Από αυτή την αντιπολίτευση, που δεν εκπέμπει εικόνα κυβερνησιμότητας, δεν έχει να φοβάται η κυβέρνηση. Από τον εαυτό της όμως έχει! Ξαφνικά απώλεσε το ψυχρό και προγραμματισμένο που την διέκρινε και φέρεται σαν να κατελήφθη υπό πανικό, ενώ οι δημοσκοπήσεις (προσώρας τουλάχιστον) δεν το δικαιολογούν.
