Του Γιάννη Κ. Τρουπή
Από την μία προσπαθεί να πείσει ότι θα εξαντλήσει την τετραετία λέγοντας στο υπουργικό συμβούλιο ότι οι εκλογές θα γίνουν τον Σεπτέμβριο του 2019. Από την άλλη, στην Βουλή καταθέτει τροπολογία δια του υπουργείου Εσωτερικών που προβλέπει τη διαδικασία απευθείας ανάθεσης για την αγορά εκλογικών ειδών, όπως σφραγίδες, κάλπες και γραφική ύλη. Τροπολογία, η οποία ψηφίζεται με διαδικασίες εξπρές. Ο λόγος για τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος ξεκάθαρα πλέον προετοιμάζεται για την μεγάλη μάχη των εθνικών εκλογών.
Μπορεί η στρατηγική του επιδίωξη να είναι η παραμονή στην εξουσία μέχρι το φθινόπωρο του 2019, όμως όλες οι επιμέρους κινήσεις του μαρτυρούν ότι το σχέδιο προκήρυξης εκλογών έχει τεθεί σε εφαρμογή και υλοποιείται βήμα βήμα με απόλυτη επιμέλεια.
Στο πλαίσιο αυτό δεν υπάρχει πιο μεγάλη απόδειξη από την τροπολογία που κατατέθηκε σε «άσχετο» νομοσχέδιο και σύμφωνα με την έκθεση του γενικού λογιστηρίου του κράτους που την συνοδεύει: «Ορίζεται ότι όλες γενικά οι προμήθειες, εργασίες, μεταφορές και μισθώσεις για την προπαρασκευή και τη διεξαγωγή των εκλογών Εθνικής Αντιπροσωπείας (προμήθεια μηχανημάτων, σφραγίδων, ειδών γραφικής ύλης κα) γίνονται με απευθείας ανάθεση και έγγραφη συμφωνία κατά παρέκκλιση των περί Δημόσιου Λογιστικού και περί προμηθειών του Δημοσίου διατάξεων και σύμφωνα με τις σχετικές υπουργικές αποφάσεις».
Παρά λοιπόν την κατηγορηματική τοποθέτηση του αρμόδιου υπουργού Αλέξη Χαρίτση ότι οι κάλπες θα στηθούν στην ώρα τους, το κείμενο της τροπολογίας «μιλάει» από μόνο του, αφήνοντας ελάχιστα περιθώρια παρανόησης.
Για ποιο λόγο εφόσον οι εκλογές γίνουν τον Σεπτέμβριο ή τον Οκτώβριο του 2019 (όπως τονίζει ο κ.Τσίπρας), πρέπει η αγορά του εκλογικού υλικού να μπορεί να πραγματοποιείται από σήμερα μέσω απευθείας ανάθεσης; Οι απαντήσεις δεν είναι πολλές, αντιθέτως είναι η εξής μία: Το Μέγαρο Μαξίμου ετοιμάζεται για όλα τα ενδεχόμενα ακόμα και εκείνο που δημοσίως ο πρωθυπουργός ξορκίζει. Την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, στην περίπτωση που οι δημοσκοπήσεις αμέσως μετά τις γιορτές το επιτρέψουν, με καθοριστική περίοδο ως προς τη λήψη των σχετικών αποφάσεων τον Φεβρουάριο.
Στο πλαίσιο αυτό τρεις δείχνουν να είναι οι επιλογές του Μεγάρου Μαξίμου ως προς τον μήνα των εκλογών:
- Η πρώτη επιλογή μοιάζει να είναι ο Μάρτιος. Τους πρώτους μήνες της νέας χρονιάς, ο θετικός αντίκτυπος δε θα έχει κοπάσει ούτε από τη μη περικοπή των συντάξεων ούτε και από την απόδοση του κοινωνικού μερίσματος, με τον κ.Τσίπρα να μπορεί να καυχιέται ότι έδωσε όσα χρήματα μπορούσε στους πολίτες. Παράλληλα θα υπάρξει μία δέσμη μέτρων από το υπουργείο Εργασίας αλλά και ρυθμίσεις αναφορικά με τα χρέη σε εφορία και ασφαλιστικά ταμεία.
- Η δεύτερη επιλογή είναι η ταυτόχρονη διεξαγωγή των εθνικών εκλογών με εκείνες των ευρωπαικών και των αυτοδιοικητικών, τον Μάιο. Σε μία τέτοια περίπτωση, η οποία αυτή την στιγμή δείχνει να είναι η πιο πιθανή, ο κ.Τσίπρας θα ποντάρει από την μία στη λεγόμενη θεωρία του «χάους» με τους πολίτες να μην ξέρουν καλά καλά «ποια κάλπη θα είναι ποια» και από την άλλη θα επενδύσει στον πολιτικό συμβολισμό της μίας ήττας.
- Η τρίτη επιλογή είναι εκείνη του Οκτωβρίου, της εξάντλησης δηλαδή της κυβερνητικής θητείας. Αυτός δείχνει να είναι ο στόχος του κ.Τσίπρα, ο οποίος πάντως είναι αρκετά παρακινδυνευμένος για το πολιτικό αύριο του κ.Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ.
Σε κάθε περίπτωση, όλα μοιάζουν πλέον να είναι ανοιχτά παρά τις κυβερνητικές περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις.
