Είναι τόσο μεγάλη η ανθρώπινη τραγωδία με το ναυάγιο που θεωρητικά η άθλια «παράσταση» που έστησε σε βάρος της Προέδρου της Δημοκρατίας ομάδα αλληλέγγυων με εμφανή σφραγίδα κομματικής προέλευσης ΣΥΡΙΖΑ και αβασάνιστη έπαρση, είναι μικρή.
Όμως ακριβώς εξαιτίας της ύπαρξης δεκάδων αθώων θυμάτων γίνεται ασυγχώρητη και ασήκωτη. Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας που έφτασε στην Καλαμάτα για να δηλώσει εμπράκτως το συλλογικό «παρών» των πολιτών αυτής της χώρας σε μια ανείπωτη τραγωδία, που αφήνει βουβούς τους ανθρώπους, προκλήθηκε να μπει στο «δυναμόμετρο» της αλληλεγγύης.
Ο νεαρός κύριος και η νεαρή κυρία, που αποδοκίμασαν και ύψωσαν το δάχτυλο, ζητώντας από την ΠτΔ -που μόλις είχε επισκεφτεί τους διασωθέντες από το ναυάγιο στο νοσοκομείο της πόλης- διαπιστευτήρια ανθρωπιάς και αλληλεγγύης, είναι από το γνωστό είδος, που εν αφθονία περιφερόταν στην επικράτεια όταν η Ελλάδα άρχισε να έρχεται αντιμέτωπη με όλες τις πτυχές του παγκόσμιου αυτού προβλήματος.
Τους είδαμε στα νησιά του βορειοανατολικού Αιγαίου να προσφέρουν… αλληλεγγύη σε πλείστες περιπτώσεις με το αζημίωτο και με σύντομη ημερομηνία λήξεως. Τους είδαμε στην Ειδομένη, όπου δίπλα στους χιλιάδες εγκλωβισμένους έστηναν κανονικές μπίζνες.
Επίσης, ήταν παρόντες στη χαβούζα της Μόριας, που έφτιαξε και ανέχτηκε η ευαίσθητη αλληλέγγυα αριστερή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, όταν έψαχνε να βρει εάν η θάλασσα έχει σύνορα.
Ήταν οι ίδιοι στις καταλήψεις στα Εξάρχεια όπου συγκέντρωναν τις… προσφύγισσες μωρομάνες ως εμπόρευμα και προκάλυμμα. Ακόμη και στα πρόσφατα επεισόδια στον Έβρο, ήταν εκεί ως συμπληρωματικά εξαρτήματα της υβριδικής μηχανής για την αποσταθεροποίηση της χώρας.
Τον Δεκαπενταύγουστο πέρυσι ζητούσαν να ανοίξουν τα σύνορα για τη νεκρή Μαρία που δάγκωσε ο σκορπιός, παίζοντας ποιος ξέρει ποιανού παιχνίδι και εξυπηρετώντας ποιες σκοπιμότητες.
Κατ΄ επάγγελμα ανθρωπιστές, πολέμιοι και απηνείς ρατσιστές προς όσους δεν αποδέχονται το τσιτάτο πως «τα σύνορα είναι χαρακιές στο σώμα του πλανήτη». Φτωχοί άνθρωποι, νέοι άνθρωποι, γυναίκες και παιδιά χάνονται στα νερά της Μεσογείου, με ευθύνη των άθλιων κυκλωμάτων διακινητών και οι ντόπιοι αλληλέγγυοι, δικαιωματιστές το μόνο που έχουν να καταγγείλουν είναι ότι τους δολοφονεί η Ευρώπη - Φρούριο.
Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας διαχειρίστηκε υποδειγματικά την προβοκατόρικη πρόκληση σε βάρος της. Έκανε σε μικρή κλίμακα, αυτό που επιχειρεί να κάνει η Ελλάδα στη μεγάλη κλίμακα, αντιμέτωπη με ένα παγκόσμιο πολύσυνθετο πρόβλημα όπως το μεταναστευτικό - προσφυγικό. Παρούσα και αλληλέγγυα, και ως πρώτη πολίτης της χώρας πιστή στα «σύνορα» εθνικού συμφέροντος.
Η ομαδούλα κομματικών αλληλέγγυων που την προβόκαρε αμφισβητώντας τη δημοκρατικότητα και την αυτονομία της, έλαβε μια απάντησή που απηχεί τη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας:
«Ο φράχτης είναι η προστασία των συνόρων της χώρας μου».
Όσοι, στην κορύφωση της τραγωδίας με τους δεκάδες νεκρούς πουλάνε θεατράλε απόγνωση δηλώνοντας πως δεν μπορούν να αναπνεύσουν μέσα στην Ευρώπη – Φρούριο και στα φυλασσόμενα ελληνικά σύνορα, μπορούν να επιλέξουν το δρόμο της φυγής τους.
Οι υπόλοιποι μπορούμε να συγκλονιζόμαστε για τις αθώες ψυχές που χάνονται, χωρίς να αισθανόμαστε απάνθρωποι και δολοφόνοι όταν μιλάμε για την πατρίδα, την ασφάλεια και την ελευθερία.
