ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ κινούνται εδώ και μήνες πάνω στις ίδιες ράγες. Από την ημέρα της ανάληψης της ηγεσίας από τον Νίκο Ανδρουλάκη, ακόμη και η στρατηγική των αντιδράσεων σε μείζονα θέματα που έχουν γίνει σημαία από τα στρατηγεία της Κουμουνδούρου και της Χαριλάου Τρικούπη είναι πανομοιότυπη.
Δεν έχει διαγραφεί άλλωστε από το συλλογικό υποσυνείδητο η πολιτική σκόνη που επιχειρήθηκε να δημιουργηθεί από αμφότερα τα επιτελεία ενόψει της άφιξης της εξεταστικής επιτροπής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Ελλάδα.
Τότε «κόκκινο πανί» αποτέλεσε η υποτιθέμενη απροθυμία της κυβέρνησης να συμπληρώσει το πλαίσιο επαφών των χαμηλόβαθμων ευρωπαίων αξιωματούχων και μελών της Pega, με τον Έλληνα πρωθυπουργό. Εντάχθηκε και αυτή, από ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ στη δήθεν προσπάθεια της κυβέρνησης να υποσκάψει την έρευνα των ευρωπαϊκών θεσμών για την υπόθεση των παρακολουθήσεων. Όσο συντονισμένη ήταν αυτή η παντιέρα άλλο τόσο ήταν και η βαθιά σιωπή για τη στάση άλλων μελών της ευρωπαϊκής οικογένειας των δυο κόμματων.
Διότι όταν η επιτροπή Pega άνοιξε το πεδίο των ερευνών της στην Ισπανία, οι λαλίστατοι «ομογάλακτοι» στην Ελλάδα, δεν ψέλλισαν ούτε λέξη για το γεγονός ότι δεν συναντήθηκε ούτε με τον πρωθυπουργό Πέδρο Σάντσεθ αλλά ούτε και κανένα από τα μέλη της συμμαχικής κυβέρνησης των Σοσιαλιστών και της αποκαλούμενης ευρωπαϊκής ελπίδας από την Ιβηρική, τους Podemos.
Ο Αλέξης Τσίπρας προτίμησε το ρόλο του παρατηρητή στους σοσιαλιστές για να μην πει κουβέντα για την κατάμουτρη απόρριψη ενώ και το μόνιμο μέλος της ίδιας… «οικογένειας», ο Νίκος Ανδρουλάκης κατελήφθη από μια απρόσμενη εγκράτεια να καταγγείλει το μπλόκο των ομοϊδεατών του.
Εγκράτεια που δεν επέδειξε ούτε ο κ. Ανδρουλάκης αλλά ούτε και ο συνοδοιπόρος κ. Τσίπρας στην υιοθέτηση των βολικών για το αφήγημα τους, αλλά συκοφαντικών για τη χώρα, καταγγελιών που διατυπώνονται από την ύποπτη για τον ρόλο που πραγματικά διαδραματίζει, εισηγήτρια της Επιτροπής, Σοφί Ιντβέλτ. Αμφότεροι ακολούθησαν το παράδειγμα του Πάμπλο Ιγκλέσιας, ο οποίος δεν προέβη στην παραμικρή νύξη για την στάση της κυβέρνησης Σάντσεθ, στην οποία κατέχει το αξίωμα του δεύτερου αντιπροέδρου, αλλά κυρίως ως επικεφαλής της επιτροπής εποπτείας των ισπανικών μυστικών υπηρεσιών.
Την ίδια ένοχη σιωπή επιλέγουν Αλέξης Τσίπρας και Νίκος Ανδρουλάκης στην κριτική που ασκούν στην κυβέρνηση για την εθνική τραγωδία των Τεμπών. Η δικαιολογημένη βάση που δημιουργείται εκ του θεσμικού τους ρόλου, είναι κολοβή. Παρότι η δράση των ανεξάρτητων αρχών σε άλλες υποθέσεις έγινε σύνθημα στα αφηγήματα της Κουμουνδούρου και της Χαριλάου Τρικούπη, επί 22 ημέρες, από δεκάδες ανακοινώσεις και εκατοντάδες δημόσιες παρεμβάσεις, των αρχηγών του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, καθώς επίσης των στελεχών των δυο κομμάτων, απουσιάζει η οποιαδήποτε αναφορά στη Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμων.
Εάν δηλαδή η διοίκηση της ανεξάρτητης αρχής επιτέλεσε πλημμελώς τον ρόλο της ή εάν άσκησε με ευδόκιμο τρόπο τα καθήκοντα της εποπτεύοντας με επάρκεια όλες τις πτυχές που αφορούν στην ασφαλή λειτουργία του ελληνικού σιδηρόδρομου.
Το κοινό μυστικό όμως είναι ότι η ΡΑΣ μπαίνει στο μικροσκόπιο για τον ρόλο που ασκεί εδώ και χρόνια. Το τιμόνι της αρχής έχει δοθεί ένα πρόσωπο που συνδέεται ευθέως με τα κομματικά σπλάχνα του ΣΥΡΙΖΑ και διορίστηκε από τον πρώην υπουργό Υποδομών, Χρήστο Σπίρτζη, ενώ η ανάληψη της ηγεσίας της συμπληρώθηκε επίσης από ένα στέλεχος αλλά του τότε κυβερνητικού εταίρου των ΑΝΕΛ.
Η δε διαμαρτυρία της Προέδρου της ΡΑΣ, για την υποστελέχωση στον οργανισμό που διοικεί, αποσαθρώθηκε ραγδαία, μετά την αποκάλυψη ότι στελέχη της αρχής ήταν αποσπασμένα σε βουλευτές και στο κομματικά πόστα στον ΣΥΡΙΖΑ. Όλα αυτά βέβαια διέλαθαν της προσοχής του Νίκου Ανδρουλάκη, που ευαγγελίζεται στις παρεμβάσεις του ένα νέο ήθος. Αυτό άλλωστε δείχνει να είναι υπό την αίρεση άλλων προτεραιοτήτων που συνδέονται με την επόμενη ημέρα των εκλογών.
