Του Γιάννη Σιδέρη
Μεγάλη Δευτέρα, «Ιδού ο Νυμφίος έρχεται» στις εκκλησίες, αλλά η χαρμολύπη της Μεγάλης Εβδομάδας που αγγίζει πιστούς και απίστους, δεν αφορά την πολιτική ζωή.
Ενόψει ευρωεκλογών και αυτοδιοικητικών το κλίμα μεταξύ των δύο κομμάτων φορτίζεται με τροφοδότη της έντασης την κυβέρνηση, η οποία δείχνει να φοβάται. Το αποπνέει ο λόγος του Πρωθυπουργού στην Πάτρα.
Μας είναι αδιάφορος ο πόλεμος που έχει με τον Μαρινάκη αλλά καταδεικνύει πως αντιλαμβάνεται τη Δικαιοσύνη: «ΝΔ και ΚΙΝΑΛ» είπε «Ζητάνε την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ, για να αθωώσουν τον κ. Μαρινάκη από τις δεκάδες υποθέσεις που έχει ανοιχτές στη δικαιοσύνη». Δηλαδή έτσι αντιλαμβάνεται τη Δικαιοσύνη; Δεν την εξυγίανε τόσα χρόνια, αν την παρέλαβε έτσι; Εχουν τέτοιες δυνατότητες οι κυβερνήσεις; Αρα και η δική του τώρα;
Είπε επίσης «Ζητάνε την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ για να αθωώσουν όσους εμπλέκονται στο άθλιο σκάνδαλο της Νοβάρτις» !
Μα ήδη η υπόθεση για τέσσερις έχει αρχειοθετηθεί, αναμένεται το ίδιο για άλλους τέσσερις, ο Λοβέρδος προς το παρόν έχει κληθεί μόνο για εξηγήσεις, αλλά ο Πρωθυπουργός της χώρας κάνει «διάτρητη» (που θα έλεγε και ο ίδιος) τη Δικαιοσύνη και μιλάει γι αυτούς που εμπλέκονται στο άθλιο σκάνδαλο Νοβάρτις, και που ΝΔ και ΚΙΝΑΛ θέλουν να έρθουν για να τους αθωώσουν!
Όχι, το ανωτέρω δεν είναι φόβος. Είναι μια αντιθεσμική στάση ενός Πρωθυπουργού που μιλάει σαν αρχηγός αριστερού γκρουπούσκουλου και συμβάλει στην περαιτέρω απαξίωση της Δικαιοσύνης, ενώ ήταν ευθύνη του να την εξυγιάνει αν χώλαινε.
Ο φόβος απορρέει από αυτό που προβλέπει: «Ζητάνε» είπε «την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ, για να αθωώσουν τους ενόχους και να δικάσουν τους εντίμους, για να αθωώσουν τους βρώμικους και να καταδικάσουν τους καθαρούς».
Μα όλες οι δίκες γίνονται ενώπιον ακροατηρίου. Ειδικά αυτές που αφορούν πολιτικά πρόσωπα ή δημόσιους λειτουργούς, διεξάγονται και υπό το φως των προβολέων της δημοσιότητας. Ακόμη και στο πρώιμο - τηλεοπτικώς - «βρώμικο 89», και με ελλείποντα τα social media, η πολιτική δίκη των «πάμπερς» γνώρισε τη μέγιστη δυνατή δημοσιότητα.
Άρα πως συνάγεται ότι θα αθωώσουν τους ενόχους και θα δικάσουν τους εντίμους; Ποιους εντίμους; Πότε κατηγορήθηκαν; Θα αθωώσουν τους βρώμικους και θα καταδικάσουν τους καθαρούς; Ποιοι καθαροί κατηγορήθηκαν για βρωμιά;
Και γιατί να μην υποψιαστεί ο πολίτης ότι αυτό θα είναι το νέο πολιτικό αφήγημα που προετοιμάζει η κυβέρνηση εάν στελέχη της βρεθούν ενώπιον της Δικαιοσύνης; (λέμε και το εννοούμε «εάν». Δεν είμαστε Πρωθυπουργοί να προδικάσουμε!).
Παράλληλα ο Πρωθυπουργός , για μια ακόμη φορά επιτέθηκε στα Μέσα Ενημέρωσης. Τους αφήνουμε, είπε, να γεμίζουν τα δεκάδες πρωτοσέλιδα των εφημερίδων τους με κηλίδες και με λάσπη. Τα τηλεοπτικά τους στούντιο με σκουπίδια και με ψεύτικες ειδήσεις. Εμάς μας αρκεί που γεμίζουμε στάδια, γεμίζουμε γήπεδα, στο Γαλάτσι, στην Καλαμάτα, στον Πειραιά, στην Πάτρα, αλλά πιο πολύ που γεμίζουμε ξανά τις καρδιές των ανθρώπων με ελπίδα και αισιοδοξία.
Εντάξει γεμίζει στάδια των 5.000 θέσεων και με μεταφερόμενους, αλλά αυτό δεν μας αφορά. Αφού νομίζουν ότι επαναλαμβάνουν τις συγκεντρώσεις του Αντρέα που τόσο ηγάπησαν σφόδρα, δικό τους θέμα. Μας αφορά ωστόσο η μεθοδευμένη και μεθοδική απαξίωση του δημοσιογραφικού επαγγέλματος. Ουδέποτε Πρωθυπουργός της χώρας επιτέθηκε με τόση δριμύτητα στα Μέσα Ενημέρωσης, ουδέποτε τα στοχοποίησε και τα ευτέλισε.
Από τον Πρωθυπουργό αυτή η επίθεση κατεβαίνει στα κυβερνητικά και κομματικά στελέχη, στους οπαδούς και τα troll διαδικτύου. Ο στόχος είναι ένας. Δια της απαξιώσεως των δημοσιογράφων απαξιώνεται και η κριτική τους. Άρα ο ΣΥΡΙΖΑ καθίσταται «αδιάτρητος» την κριτική αφού αυτή «δεν είναι» δίκαιη και αιτιολογημένη, αλλά αποτέλεσμα συμφερόντων (ζηλεύουν ο Τραμπ και ο Όρμπαν).
Και η ΕΣΗΕΑ ακούει τον Πρωθυπουργό και τα κυβερνητικά στελέχη να επιτίθενται στα Μέσα Ενημέρωσης και τους δημοσιογράφους (π.χ. Πολάκης), να απαξιώνουν το επάγγελμα που εκπροσωπεί, και αγρόν αγοράζει. Δεν προβαίνει στο παραμικρό διάβημα διαμαρτυρίας! Άξιοι!
Τέλος ο Πρωθυπουργός στην Πάτρα υιοθέτησε λογική - και - εθνικιστικού γκρουπούσκουλου. Αυτό συμβαίνει όταν ο Πρωθυπουργός ευρωπαϊκής χώρας αναφέρεται στον υποψήφιο του μεγαλύτερου ευρωπαϊκού κόμματος Μαξ Βέμπερ, και να τον χαρακτηρίζει «ανθέλληνα». Η συμπεριφορά του όποιου Βέμπερ προς την Ελλάδα της χρεοκοπίας, απορρέει από τις απόψεις του, καλές ή κακές, πάντως πολιτικές και τεχνοκρατικές. Αφορούν τις αιτίες και τον τρόπο εξόδου της χώρας από την κρίση.
Έως τώρα είχαμε τους ψεκασμένους δεξιούς να κυκλοφορούν τον μυθικό… ανθελληνισμό του Κίσινγκερ, με ψευδείς δηλώσεις του δήθεν κατά της Ελλάδας ως έθνος (ούτε καν ως χώρας). Τώρα ο «αριστερός» Πρωθυπουργός ανακάλυψε ανθελληνισμό στο πρόσωπο Ευρωπαίου πολιτικού. Ο,τι πιο εθνικιστικό και ρατσιστικό δηλαδή να αποδίδεις την κριτική ενός ξένου Πολιτικού σε… ανθελληνισμό (ούτε για τον Ερντογάν δεν το είπε)!
Η προεκλογική περίοδος εγκαινιάστηκε με τον πρωθυπουργό να τορπιλίζει όχι μόνο τις θέσεις της αντιπολίτευσης, αλλά τα Μέσα Ενημέρωσης και τη Δικαιοσύνη, ενώ (αριστερός ων) ανακάλυψε και μισέλληνες. Εκτός αν το τελευταίο είναι επίδειξη υπερβάλλοντος εθνοπατριωτισμού για συμψηφισμό και ισοσκελισμό των Πρεσπών – κάτι που σίγουρα δεν θα επιτευχθεί.
