Μπορεί η πλειοψηφία των ψηφοφόρων του ΚΙΝΑΛ να τάσσεται υπέρ των μεταρρυθμίσεων και των αλλαγών που θα οδηγήσουν σε μια νέα σελίδα τη χώρα εντούτοις η ηγεσίας του κόμματος, αν και εμφανίζεται να επιδιώκει να πατήσει σε δύο βάρκες ταυτόχρονα, κλίνει με εμφατικό τρόπο στη λογική του ΣΥΡΙΖΑ, με τη Φώφη Γεννηματά να ακολουθεί τους υψηλούς τόνους του Αλέξη Τσίπρα δημιουργώντας την αίσθηση μια κινηματικής τακτικής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το εργασιακό…
Η Φώφη Γεννηματά κινείται στη λογική των επιθέσεων που θυμίζουν σε μεγάλο βαθμό τη στάση του Αλέξη Τσίπρα και την επένδυση στην καταστροφολογία.
Από το ζήτημα της πανδημίας μέχρι το εργασιακό αναδεικνύει μια πορεία που έρχεται σε πλήρη αντίθεση τουλάχιστον με την τάση που καταγράφεται στο σύνολο των δημοσκοπήσεων αναφορικά με τους πολίτες που δηλώνουν πως ψήφισαν ΚΙΝΑΛ στις εκλογές του 2019.
Η αναφορά του Κυριάκου Μητσοτάκη στην Βουλή στο πλαίσιο της συζήτησης του εργασιακού ενδεικτική.
«Άκουσα κρεσέντο μηδενισμού και αφορισμού με αναμάσημα ξεπερασμένων κλισέ» είπε ο πρωθυπουργός προσθέτοντας ότι σύμφωνα με τη Φώφη Γεννηματά είναι «Όλα μαύρα στην χώρα και στο νομοσχέδιο» για να καταλήξει λέγοντας πως:
«Είχα την εντύπωση ότι δεν άκουγα εσάς αλλά τον κ. Τσίπρα» και να επισημάνει ότι «μεταξύ του πρωτότυπου και του αντιγράφου, πάντα το πρωτότυπο θα διαλέγουν οι πολίτες».
Είχε προηγηθεί η ομιλία της Φώφης Γεννηματά. Οι αναφορές στην κατάσταση της χώρας, η ταύτισή της με τον Αλέξη Τσίπρα αναφορικά με τη διαχείριση της πανδημίας κυρίως όμως οι αναφορές της στο εργασιακό όπου μεταξύ άλλων επιχείρησε, αν και το κόμμα της ψήφισε περισσότερα από τα μισά άρθρα (όπως άλλωστε και ο ΣΥΡΙΖΑ) να δημιουργήσει την εικόνα μιας καταστροφής.
Υιοθετώντας μάλιστα και τα περί «εργασιακού μεσαίωνα» και άλλων σχετικών αναφορών.
Η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ αυτή τη φορά έσπευσε να κατέβει και στις πορείες. Η επικεφαλής του κόμματος βρέθηκε στην πορεία που είχαν διοργανώσει ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ δίπλα σε συνδικαλιστές, ενδεχομένως υπό τον φόβο μην τυχόν και ενσωματωθούν, όπως και αρκετοί άλλοι, στον ΣΥΡΙΖΑ, αν και προέρχονται από το λεγόμενο βαθύ ΠΑΣΟΚ στο οποίο ανδρώθηκαν.
Παραγνωρίζοντας φυσικά την ελάχιστη επίδραση που έχουν στο ευρύ κοινό ειδικά στους εργαζόμενους που φέρονται να εκπροσωπούν.
Είναι δεδομένο ότι οι εσωκομματικές εκλογές του Νοεμβρίου προκαλούν άγχος στην ηγεσία του κόμματος. Είναι ανοιχτές και αυτό σημαίνει ότι η ανάδειξη του αρχηγού θα εξαρτηθεί και από το ποιοι θα προσέλθουν να ψηφίσουν. Και για ποιο λόγο.
Στο πλαίσιο αυτό η προσπάθεια να δημιουργηθούν συνθήκες κινηματικής δράσης από το ΚΙΝΑΛ, έχουν μια εξήγηση.
Στη μεγαλύτερη εικόνα όμως το κόμμα που θα μπορούσε να διεκδικήσει το χώρο της κεντροαριστεράς μπροστά σε έναν ΣΥΡΙΖΑ που παλινδρομεί κοιτώντας προς τα αριστερά του μέσα από την πεζοδρομιακή λογική της «αντίστασης» και της «κακιάς δεξιάς», χάνει τον ρόλο του.
Δίνει δε στον Αλέξη Τσίπρα τη δυνατότητα να διατηρεί για τον εαυτό του τον εκφραστή των κομμάτων της αντιπολίτευσης και να παίζει το χαρτί του βασικού πυλώνα μιας ενδεχόμενης συμμαχίας που όμως στην τελική βάση του απαιτεί μετακινήσεις ψηφοφόρων και όχι γνωστών στελεχών, πρώην και νυν βουλευτών και αποτυχημένων πολιτευτών…
Η ουσία είναι πως η στάση της Φώφης Γεννηματάς προβληματίζει. Μπορεί να ικανοποιεί μια μικρή τάση στο κόμμα όμως δεν εκφράζει την πλειοψηφία που θα μπορούσε να έχει ήδη μετακινηθεί προς τον ΣΥΡΙΖΑ σε προηγούμενες εκλογικές και μη φάσεις της πρόσφατης πολιτικής ιστορίας της χώρας.
Και μπορεί να φέρνει πιο κοντά την νυν πρόεδρο του ΚΙΝΑΛ με τον Γιώργο Παπανδρέου όμως κανείς ειδικά η ηγεσία του κόμματος της αντιπολίτευσης δεν μπορεί να γνωρίζει τις σκέψεις του πρώην πρωθυπουργού και τον τρόπο με τον οποίο προτίθεται να κινηθεί μελλοντικά δεδομένης και της θετικής στάσης του έναντι του Αλέξη Τσίπρα τον οποίο έχει χαρακτηρίσει και… χαρισματικό.
Η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ πρέπει να σημειωθεί πως απέφυγε να σηκώσει τους τόνους έναντι του Αλέξη Τσίπρα όταν αυτός επιχείρησε μια άνευ προηγουμένου παρέμβαση στα εσωκομματικά με τις αναφορές στον Ανδρέα Λοβέρδο και την προσπάθεια να χρεώσει τον βουλευτή του κόμματος προς την πλευρά της Ν.Δ.
Αντιθέτως, στη Βουλή για το εργασιακό περιέγραψε με διαφορετικά λόγια αυτά που και ο Αλέξης Τσίπρας ανέφερε κάνοντας λόγο για μια «προοδευτική διακυβέρνηση» που θα καταργήσει τον νέο νόμο.
Πιο συγκεκριμένα, η Φώφη Γεννηματά κλείνοντας την ομιλία της είπε: «Και αν σήμερα η Κυβερνητική πλειοψηφία ψηφίσει αυτό το τερατούργημα, αποτελεί σαφή και αδιαπραγμάτευτη δέσμευση μας η κατάργηση του αμέσως όταν οι πολιτικοί συσχετισμοί το επιτρέψουν».
Φράση που λίγο διαφέρει από αυτή:
«Αυτές οι ρυθμίσεις, απορυθμίσεις, που είναι βαθιά αντιλαϊκές και αντεργατικές -και που δεν έχουν τη στήριξη παρά μονάχα μιας μικρής μειοψηφίας όπως δείχνουν όλες οι μετρήσεις της κοινής γνώμης- θα καταργηθούν αμέσως μόλις δοθεί η δυνατότητα σε μια προοδευτική κυβέρνηση να επαναφέρει την κοινωνία και τον τόπο σε μια κατεύθυνση κοινωνικής συνοχής», δήλωση που ανήκει στον Αλέξη Τσίπρα.
Σε κάθε περίπτωση το πως θα κινηθεί το ΚΙΝΑΛ αφορά το ίδιο το κόμμα.
Εν τούτοις στην κεντρική πολιτική σκηνή το κενό που υπάρχει αφορά τη λειτουργία του συστήματος, πολύ δε περισσότερο όταν αυτοί που σήμερα μπορούν να διεκδικήσουν μια πιο εμφατική παρέμβαση στα πολιτικά δρώμενα επιλέγουν τον δρόμο των συλλαλητηρίων και των αντιδράσεων που αφορούν όλο και πιο λίγους, ειδικά στο εσωτερικό τους.
Οι εξελίξεις όπως αυτές διαμορφώνονται δείχνουν τελικά να ξεπερνούν τις ίδιες τις ηγεσίες, κυρίως όταν αδυνατούν να ακούσουν τη φωνή των ψηφοφόρων, με ότι αυτό σημαίνει για το προσεχές μέλλον
