Του Τάσου Ευαγγελίου
Η κατάσταση τείνει να καταστεί μη αναστρέψιμη με την κυβέρνηση να βουλιάζει σε μια ανεξέλεγκτη δίνη καταγγελιών, εκβιασμών, και αλληλοκατηγοριών, συμπαρασύροντας τη χώρα στην προσπάθειά της να παραμείνει στην εξουσία. Ο πολιτικός κόσμος παρακολουθεί και θεσμικοί παράγοντες αντί υψώσουν τη φωνή τους σιωπούν.
Οι ώρες είναι κρίσιμες και αυτό επιβεβαιώνεται από όσα έγιναν τις τελευταίες ημέρες και όσα εξακολουθούν να γίνονται και να λέγονται. Και δεν αφορά μόνο τη σχέση μεταξύ των στελεχών της κυβέρνησης και τις εκατέρωθεν κατηγορίες ακόμη και για μίζες.
Αφορά όλους του τομείς με πρώτον αυτόν της δικαιοσύνης, οι καταγγελίες για παρεμβάσεις πολιτικές πιέσεις, ακόμη και εκβιασμούς πληθαίνουν και υπερβαίνουν πλέον τις ανακοινώσεις των ενώσεων των δικαστικών λειτουργών.
Ουδείς όμως εμφανίζεται να βγει μπροστά. Και αυτό δεν αφορά τα κόμματα τις αντιπολίτευσης. Σε αυτή τη χώρα υπάρχουν θεσμοί. Θεσμοί που δεν έχουν ως ρόλο τις δεξιώσεις, τα εγκαίνια και τις δηλώσεις – μηνύματα προς κάποιους «εχθρούς» που δεν τους δίνουν σημασία.
Και τώρα, μπροστά σε αυτή την κατάσταση ήρθε η ώρα να μιλήσουν και να λάβουν θέση. Δεν μπορούν να κρύβονται πίσω από έωλες αναφορές περί του θεσμικού τους ρόλου.
Όπως δεν μπορούν να κρύβονται και όλοι όσοι, για τον δικό τους λόγο ο καθένας, στήριξαν όλα αυτά το χρόνια τον Αλέξη Τσίπρα και την παρέα που βρέθηκε να κυβερνά τη χώρα.
Ο καθένας πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του Και οι έχοντες θεσμικό ρόλο και άρα τη δυνατότητα ευθείας και ξεκάθαρης τοποθέτησης αλλά και αυτοί, του παλαιού πολιτικού συστήματος που έχουν επιλέξει την διά της σιωπής στήριξης άνευ λόγου και αιτίας.
Εκτός των επιχειρηματικών δυνάμεων σε αυτή τη χώρα πρέπει να απελευθερωθούν και υγιείς πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις. Να βγουν μπροστά και να συστρατευθούν με την Αξιωματική Αντιπολίτευση για αλλαγή του πολιτικού σκηνικού, στήριξη των θεσμών και των πυλών της Δημοκρατίας.
Και όσοι δεν θέλουν δεν πρέπει να μετατρέπονται σε αναχώματα ποδηγετώντας όλους όσοι τους έχουν ακολουθήσει πιστεύοντας σε αυτούς
Η επόμενη ημέρα είναι τώρα. Στα συντρίμμια κανείς δεν μπορεί να εμφανιστεί ως ηγέτης όσο και αν το επιθυμεί ενδόμυχα. Η στάση όλων κρίνεται και κρίνεται από τον πιο αμείλικτο κριτή. Την ίδια την ιστορία.
Λίγοι κατάφεραν να δοξασθούν κρυπτόμενοι και όσοι το κατάφεραν «κατεποντίσθηκαν εμφανιζόμενοι». Η ιστορία γράφεται από όσους ανέλαβαν την ευθύνη που τους αναλογεί την ώρα που πρέπει…
Αν ο χρόνος κυλήσει για να μείνουν οι Αλέξης Τσίπρας και Πάνος Καμμένος στις καρέκλες της εξουσίας, αν κάποιοι μήνες περάσουν για να ικανοποιηθεί το εγώ ορισμένων η χώρα θα έχει βουλιάξει θα έχει βρεθεί σε καταστάσεις πρωτόγνωρες ίσως χειρότερες από αυτές της πρώτης περιόδου της κρίσης.
