Η φωτιά αγγίζει το Μαξίμου

Η φωτιά αγγίζει το Μαξίμου

Η φωτιά με τα φρικτά αποτελέσματά της έχει φτάσει στο πρωθυπουργικό μέγαρο, αποσταθεροποιώντας την εμπιστοσύνη του κομματικού μηχανισμού και της Κοινοβουλευτικης Ομάδας στο πρόσωπο του αρχηγού.

Ήδη στελέχη της Κεντρικής Επιτροπής και βουλευτές έχουν αρχίσει σε κατ'' ιδίαν συνομιλίες τους, αλλά και με αδιόρατες αιχμές προς τους δημοσιογράφους, να αμφισβητούν τις ικανότητες του Πρωθυπουργού και του επιτελείου του, όσον αφορά στην αποτελεσματική διοίκηση της χώρας. Στο ίδιο μοτίβο εμφανίζονται και επικριτικά άρθρα σε εφημερίδες που έχουν δώσει εμφανώς αγώνα υπέρ της επικράτησης του ΣΥΡΙΖΑ.

Φυσικά λόγω της δεδομένης διοικητικής απειρίας που διατρέχει όλο το πολιτικό προσωπικό του ΣΥΡΙΖΑ, ουδείς έχει επεξεργασμένη άποψη για το τι θα έπρεπε να γίνει και δεν έγινε. Η κριτική τους έχει στοιχεία «καφενόβιου» χαρακτήρα, με την έννοια της γενικόλογης έκφρασης εντόνου δυσαρέσκειας για τα κυβερνητικά πεπραγμένα.

Στόχος εντόνων επικρίσεων έχει καταστεί κ. Τόσκας. Το γεγονός ότι είναι υπεύθυνος Προστασίας του Πολίτη, από μόνο του αρκεί για να έλξει έντονες κατηγορίες. Οι κατηγορίες ωστόσο κατά του υπουργού είναι εντονότερες του συνήθους, καθώς ως προερχόμενος από το ΠΑΣΟΚ αποτελεί «ξένο» στοιχείο στον παραδοσιακό μηχανισμό του ΣΥΡΙΖΑ. Εξ αυτού οι γλώσσες είναι πιο απελευθερωμένες από ό, τι η κριτική προς τον Πάνο Σκουρλέτη που αποτελεί σάρκα εκ της σαρκός του κομματικού μηχανισμού, και όλοι αναμένουν την αναδόμησή του στον ανασχηματισμό.

Επίσης έντονη είναι η δυσαρέσκεια γα τον Πάνο Καμμένο, αν και δεν θεωρούν ότι υφίσταται θέμα αναδόμησης άνευ δικής του συγκατάθεσης. Ποτέ οι Συριζαίοι δεν μιλούσαν... μελιστάλακτα για τον υπουργό Άμυνας, ωστόσο παρέβλεπαν τα καπρίτσια του, καθώς η δική του ύπαρξη στο υπουργικό πόστο, διατηρούσε την κυβέρνηση στην εξουσία.

Όμως η επιχειρησιακή δυσχέρεια που έδειξε το υπουργείο στην περισυλλογή πληγέντων από τη θάλασσα και ο «τραμπούκικος», όπως τον χαρακτήρισε βουλευτής, τρόπος που αντιμετώπισε ανθρώπους «που είχαν χάσει τα πάντα» κατά την έκφραση του ίδιου, λειτούργησε ως συνειδητοποίηση πως τα δύο κόμματα «δεν έχουν την ίδια συναισθηματική νοημοσύνη» - δική του έκφραση. Θεωρούν ότι διαφοροποιούνται από τον αρχηγό των ΑΝΕΛ σε θέματα λεπτότητας στη συμπεριφορά και ανθρωπισμού.

Φυσικά το πρωθυπουργικό επιτελείο, στα ερωτήματα δημοσιογράφων για το εάν υφίσταται αμφισβήτηση του κ. Τσίπρα, επιδίδεται σε ασκήσεις αυτοπεποίθησης, ισχυριζόμενο ότι ο Πρωθυπουργός είναι και θα είναι ο αδιαφιλονίκητος ηγέτης. Ωστόσο, από την πτέρυγα των 53 υπάρχει δυσθυμία, ενώ δεν είναι πλέον φετίχ η φράση ότι ο Πρόεδρος θα αξιολογηθεί μετά το πέρας της κυβερνητικής θητείας.

Αυτή την ώρα στο κυβερνητικό κόμμα υπάρχουν συγκροτημένες πηγές δύναμης που θα μπορούσαν, και έχουν τη διάθεση, να αμφισβητήσουν την κομματική πρωτοκαθεδρία του κ. Τσίπρα, αλλά δεν υπάρχει το κατάλληλο πρόσωπο να σταθεί απέναντί του ως επίφοβος αντίπαλός του. Αυτή η πιθανότητα ως τώρα φωτογραφιζόταν στο πρόσωπο της κας Ρένας Δούρου, αλλά βουλευτές θεωρούν ότι πυρκαγιά και οι περιπέτειες που θα ακολουθήσουν σε δικαστικό επίπεδο, ανεξαρτήτως αποτελέσματος, της έχουν στερήσει για την αμέσως επόμενη φάση, τη δυνατότητα να σταθεί ως επάξιος διεκδικητής της κομματικής αρχηγίας.

Η σιγή ασυρμάτου που ακολουθεί ο Νίκος Φίλης, και δευτερευόντως στελέχη των 53 είναι εύγλωττη και προμηνύει επικριτική στάση στην ηγεσία όταν καταλαγιάσουν τα πράγματα και πολύ περισσότερο μετά τις εκλογές, εφόσον ΣΡΙΖΑ βρεθεί εκτός κυβερνητικού θώκου.

Αρκετά στελέχη των 53 δεν συμφωνούν επίσης με την «αγέρωχη» στάση του πρωθυπουργού, ο οποίος δεν απηύθυνε ένα συγγνώμη στους πληγέντες.

Κατηγορούν ως προς αυτό τους κύκλους του Μαξίμου που «το παίζουν Ηρακλείς του, τον απομονώνουν με σκοπό αν τον προφυλάξουν, αλλά συνάμα του δίδουν ψευδή εικόνα για την απήχηση της κυβέρνησης στην κοινωνία. «Ο κόσμος είχε συνηθίσει τον Αλέξη όχι τον Τσίπρα», μας έλεγε χαρακτηριστικά βουλευτής.

Να σημειωθεί ότι είναι η πρώτη φορά που βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ αποδέχονται ως συνομιλητές δημοσιογράφους, τους οποίους ως τώρα απέφευγαν. Είναι και αυτό μία ένδειξη της απώλειας κομματικής και κυβερνητικής αυτοπεποίθησης που διατρέχει όλο τον μηχανισμό.

Σίγουρα οι καπνοί της φωτιάς έχουν καταστήσει θολό το πρόσωπο του Πρωθυπουργού. Και είναι ακόμη η αρχή, με την έννοια ότι τώρα άρχισαν να βιώνουν τα δύσκολα. 

Γ.Σ.