Η πρώτη ημέρα συζήτησης του εργασιακού νομοσχεδίου στη Βουλή αναδεικνύει την ένδεια αντίλογου από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ με χαρακτηριστικότερη την αδυναμία των βουλευτών του να απαντήσουν σχετικά με τους λόγους για τους οποίους ένας συνδικαλιστής πρέπει να προστατεύεται ακόμη και σε περίπτωση που εμπλακούν σε βιαιοπραγία κατά συναδέλφου ή χειρότερα, σε σεξουαλική παρενόχληση.
Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκαν σε αδυναμία να απαντήσουν στα στοιχεία και τους αριθμούς που παρέθεσε ο υπουργός Εργασίας και ταυτόχρονα, με τις θέσεις τους ταυτίστηκαν με το βαθύ συνδικαλιστικό κατεστημένο που ταλαιπωρεί και ζημιώνει την ελληνική κοινωνία.
Ενδεικτική η αντίθεση του ΣΥΡΙΖΑ προς τις ρυθμίσεις που εξισώσουν την προστασία των συνδικαλιστών με εκείνη των εγκύων. Η επισήμανση του Κωστή Χατζηδάκη ότι με το σημερινό καθεστώς οι συνδικαλιστές προστατεύονται ακόμη και αν έχουν εμπλακεί σε βιαιοπραγία εναντίον συναδέλφου τους, ή ακόμη και σε σεξουαλική παρενόχληση έμεινε αναπάντητη.
Η τοποθέτηση του ΣΥΡΙΖΑ προκαλεί εύλογα ερωτήματα. Η αξιωματική αντιπολίτευση ταυτίζεται πλήρως με τους εργατοπατέρες σε όλα ακόμη και στην προστασία για το αδίκημα της σεξουαλικής παρενόχλησης που ισχύει σήμερα. Προστασία που θα έπρεπε να θεωρείται αυτονόητο πως πρέπει να καταργηθεί.
Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και η τοποθέτηση των βουλευτών της αντιπολίτευσης για την ελάχιστη εγγυημένη υπηρεσία κατά τη διάρκεια απεργιών στην κοινή ωφέλεια, η οποία σύμφωνα με το νομοσχέδιο ορίζεται στο ένα τρίτο της συνήθως παρεχόμενης. «Θα περιμέναμε», τόνισε ο κ. Χατζηδάκης, «με όσα έχουν γίνει σε απεργίες όπως στην ακτοπλοΐα και στο μετρό να έχετε πάρει το μάθημα και να θέλετε να ακολουθήσουμε το δρόμο των ευρωπαϊκών χωρών. Όμως εσείς επαναλαμβάνετε το γνωστό μότο ότι νόμος είναι το δίκιο του εργάτη. Να το δεχθούμε! Αλλά πρέπει και εσείς να δεχθείτε ότι νόμος είναι το δίκιο του φοιτητή που θέλει να δώσει εξετάσεις και να λειτουργεί το μετρό. Νόμος είναι και το δίκιο του αρρώστου που θέλει να αγοράσει φάρμακα! Νόμος είναι το δίκιο του ανάπηρου που θέλει να εξυπηρετηθεί!»
Η φράση του «Εσείς είστε με τους εργατοπατέρες, εμείς είμαστε με την κοινωνία!» αποτυπώνει ουσιαστικά και συνολικά το ζήτημα που έχει ανακύψει με τις αντιδράσεις της αντιπολίτευσης και την υποστήριξη της στις κινητοποιήσεις που προκαλούνται από τους συνδικαλιστές. Άλλωστε και μόνο το γεγονός πως εξαγγέλλουν απεργίες οι συνδικαλιστές του δημοσίου δείχνει τον λόγο και τη βασική αιτία των αντιδράσεων στο εργασιακό που αφορά στις αλλαγές για τους συνδικαλιστές.
Αξίζει τέλος να σημειωθεί ότι – ανεξάρτητα από τις διαφορετικές απόψεις σε επιμέρους θέματα – ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αναγνώρισε καν ότι με το νομοσχέδιο προστίθενται έξι νέες περιπτώσεις απολύσεων που χαρακτηρίζονται ξεκάθαρα ως άκυρες. Μεταξύ αυτών η απόλυση του νέου πατέρα όπως και η απόλυση κάθε εργαζόμενου για ενάσκηση δικαιώματος. Και αυτό είναι επίσης ενδεικτικό της ποιότητας της αντιπολίτευσης αλλά και της ένδειας επιχειρημάτων ειδικά την πρώτην ημέρα της συζήτησης στην ολομέλεια.
