Του Γιάννη Σιδέρη
Δεν εννοούν να καταλάβουν! Ο αρμόδιος για τη Διεύρυνση της ΕΕ Επίτροπος Γιοχάνες Χαν έγραψε στο twitter ότι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος δείχνει την «ευρεία στήριξη» προς την αλλαγή της ονομασίας και προς την ευρωατλαντική πορεία της χώρας. Έτσι κρίνει την συμμετοχή του 36,91% του λαού στην ψηφοφορία. Εξέφρασε δε την προσμονή «Αναμένω από όλους τους πολιτικούς ηγέτες να σεβαστούν την απόφαση και να την προωθήσουν, επιδεικνύοντας τη μέγιστη υπευθυνότητα και ενότητα, υπηρετώντας το συμφέρον της χώρας»!
Από κοινού δε με την αρμόδια εκπρόσωπο της Κομισιόν για την εξωτερική πολιτική Φεντερίκα Μογκερίνι, τόνισαν ότι «το Κοινοβούλιο θα κληθεί τώρα να προβεί στις επόμενες ενέργειες για την εφαρμογή της συμφωνίας. Αυτή - είπαν - είναι μια ιστορική ευκαιρία όχι μόνο για την συμφιλίωση στην περιοχή, αλλά και για το αποφασιστικό βήμα στην πορεία προς την ΕΕ».
Δηλώσεις που αποτελούν την αποθέωση της δυτικής αποικιοκρατικής νοοτροπίας που φέρει η ευρωπαϊκή γραφειοκρατία, υπεράνω των θελήσεων των λαών. Δεν τους προβλημάτισε η μέγιστη αποχή, αλλά κατά το δοκούν, ερμηνεύουν αυθαίρετα το 37% ως ποσοστό που εκφράζει την συνταγματική νομιμότητα, ενώ νομιμοποιεί και τον Ζάεφ να υπερκεράσει την πλειοψηφία και να πράξει κατά πως η Δύση επιθυμεί!
Και όμως! Το σύνταγμα της ΠΓΔΜ ορίζει ότι αν η συμμετοχή σε ένα δημοψήφισμα είναι κάτω από 50% αυτό ακυρώνεται. Αντί να εφαρμοστεί το σύνταγμα και να σταματήσει κάθε συζήτηση, επιχειρούν να το ερμηνεύσουν. Μια φταίνε οι παλιοί κατάλογοι, μια ότι αυτό ήταν συμβουλευτικό, μετά κρίνουν ότι υπερίσχυσε το «ναι» κλπ. Αν επρόκειτο βέβαια για τις χώρες τους δεν θα τολμούσαν να προβούν σε ερμηνείες. Απλώς θα το εφάρμοζαν
Παράλληλα εν τη ματαιόδοξη αυτάρκειά τους, δεν θέλουν να παραδεχθούν ότι οι πυλώνες της δύσης, η ΕΕ και το ΝΑΤΟ, δεν είναι το ίδιο ελκυστικοί και δημοφιλείς για όλους τους λαούς. Τους διαφεύγει ότι οι λαοί έχουν ιστορική μνήμη, και ότι η οικονομική προοπτική δεν είναι χρυσόμαλλο δέρας για όλους.
Οι Σλαβομακεδόνες των Σκοπίων π.χ. έχουν πρόσφατες μνήμες. Είδαν το δυτικό στρατόπεδο, σιδηρόφρακτο να επιτίθεται θανατηφόρα στους ομοεθνείς τους της Σερβίας. Είδαν τη Δύση να αναβαθμίζει τις σχέσεις της με το αλβανικό στοιχείο ενάντια στους σλαβικούς πληθυσμούς, αποδεχόμενη παράλληλα την αυτονομία του Κοσόβου. Τώρα το Κόσοβο αναπτύσσει δυναμική για κατάργηση των συνόρων του με τη Αλβανία. Αυτά έχουν απομυθοποιήσει στα μάτια τους τη Δύση. Προφανώς δεν είναι οι Σλαβομακεδόνες όπως οι υπόλοιποι λαοί του πρώην ανατολικού μπλοκ που έτρεξαν πρόθυμοι να ενταχθούν στους δυτικούς θεσμούς. Μάλλον δεν έχουν και την ίδια εχθρική στάση απέναντι στους Ρώσους.
Για αυτό κάποιο ποσοστό τους είναι προσηνές απέναντι στη ρωσική παρεμβατικότητα, η οποία έχει δαιμονοποιηθεί από τη Δύση, καθώς αναβιώνει την άποψη περί «αυτοκρατορίας του κακού». Από την πλευρά τους οι Ρώσοι λογικό είναι να επιχειρούν να δημιουργήσουν ρωγμές για να εμποδίσουν να καταστούν τα Βαλκάνια μια ενιαία συμπαγής Νατοϊκή βάση, η οποία θα έχει επιθετικούς προσανατολισμούς εναντίον της χώρα τους.
Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος ήταν μάθημα για τους Πρωθυπουργούς της «νέας εποχής», και δη τον έλληνα, ο οποίος διαβουλεύτηκε εν κρυπτώ και χρησιμοποίησε διχαστικά το Σκοπιανό προκειμένου να επιφέρει προβλήματα στην αντιπολίτευση.
Ο γέγονε γέγονε. Η ελληνική κυβέρνηση θα μπορούσε να δηλώσει ότι αν ο Ζάεφ δεν κυρώσει την συμφωνία στη Βουλή και χάσει τις εκλογές, οι επόμενες διαπραγματεύσεις θα γίνουν από μηδενική βάση – αφού στην εξουσία ανέλθουν οι εθνικιστές. Παράλληλα να αρνηθεί και τον όρο Μακεδονία για να μην παγιδευτεί η Ελλάδα σε επαναδιαπραγμάτευση με κεκτημένο τους όρους των εθνικιστών των Σκοπίων.
Επίσης νουνεχές θα ήταν να ωριμάσει και να αποδεσμεύσει τον χρόνο των εκλογών από το μακεδονικό. Οσο το διατηρεί συνδεδεμένο, ναι μεν περιχαράσσει το δικό της ακροατήριο, αλλά συμβάλει στην ανάπτυξη μιας εθνικιστικού τύπου πόλωσης που δεν συμφέρει το πολιτικό σύστημα και τη δημοκρατία.
