Η δεύτερη γραμμή άμυνας του Τσίπρα

Η δεύτερη γραμμή άμυνας του Τσίπρα

Του Σάκη Μουμτζή

Τα χρονικά περιθώρια για την κυβέρνηση έχουν στενέψει, καθώς έχουν μείνει λιγότερο από 30 ημέρες για τις κρίσιμες ευρωεκλογές και τις περιφερειακές εκλογές.

Οι παροχές που πρόκειται να εξαγγείλει ο Α. Τσίπρας, θα μείνουν στο χώρο των υποσχέσεων, κάτι που δεν μπορεί να αλλάξει την φορά των πραγμάτων. Οι πολίτες, έχει αποδειχθεί, δεν καθορίζουν την ψήφο τους από τις υποσχέσεις των πολιτικών.

Συγχρόνως, τα οχυρωματικά έργα πρώτης γραμμής της κυβέρνησης έχουν καταρρεύσει. Το τελευταίο χτύπημα το έδωσε η υπόθεση Πολάκη καθώς, πέραν όλων των άλλων, αποκάλυψε πως ο πρωθυπουργός δεν έχει πλέον καθαρή σκέψη.

Το μυαλό του έχει θολώσει.

Και αυτό είναι ό,τι χειρότερο για το κυβερνών κόμμα, γιατί, καλώς ή κακώς, ο Τσίπρας θεωρείται το «βαρύ» χαρτί του.

Όπως φανερώνει η δημοσκόπηση για την Αττική, που είδε το φως της δημοσιότητος το Σάββατο, η πτώση του ΣΥΡΙΖΑ είναι συντριπτική και σχεδόν ομοιόμορφη σε όλες τις περιοχές της πρωτεύουσας.

Αν συνυπολογίσουμε και την χαλαρή ψήφο λόγω του χαρακτήρα των ευρωεκλογών, τότε το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ πιθανόν να κινηθεί και κάτω του 20%.

Συνεπώς, η ηγετική ομάδα του οφείλει να υψώσει την δεύτερη γραμμή άμυνας της. Και αυτή βέβαια αφορά την Νέα Δημοκρατία.

Υπολογίζουν πως πιθανόν η χαλαρή ψήφος λειτουργήσει και σε βάρος της. Δηλαδή το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης να λάβει ποσοστό κάτω του 30%. Σε αυτήν την περίπτωση, η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, ελπίζει στις αντιδράσεις που μπορεί να προκληθούν στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας, από τους σεσημασμένους «καλοθελητές».

Βέβαια, ανεξαρτήτως του ποσοστού της Νέας Δημοκρατίας, ο βασικότερος παράγοντας που θα διαμορφώσει το πολιτικό κλίμα θα είναι η διαφορά μεταξύ των δύο κομμάτων. Από αυτήν θα φανεί αν οι εθνικές εκλογές θα είναι ένας περίπατος για της Νέα Δημοκρατία ή αν θα είναι ένα ντέρμπι.

Όλα δείχνουν, πως θα συμβεί το πρώτο, κάτι που εκ των πραγμάτων, λειτουργεί συσπειρωτικά για την Νέα Δημοκρατία. Οι παράταιρες φωνές είναι ελάχιστες και ακούγονται από αυτούς που ήταν απόντες από την πρώτη γραμμή αυτά τα δύσκολα τέσσερα χρόνια.

Και το κυριότερο, δεν αγγίζουν όλους αυτούς που έχουν πάρει την απόφαση να ψηφίσουν την Νέα Δημοκρατία για πρώτη φορά, για να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ από την εξουσία.

Και αυτοί είναι πάρα πολλοί και προέρχονται από όλους τους πολιτικούς χώρους. Αυτοί είναι οι κήρυκες του «φύγετε».

Συνεπώς, οι ενδονεοδημοκρατικές ίντριγκες ουδένα ενδιαφέρουν, πέραν από τον κομματικό μικρόκοσμο.

Αυτό διαφεύγει από την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ. Οι ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας είναι μπετόν –αρμέ, γιατί δεν τους ωθεί να ψηφίσουν αυτό το κόμμα, κυρίως, το πρόγραμμα του ή η ηγεσία του, αλλά το πάθος τους να ηττηθεί συντριπτικά ο ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτό πολύ απλά σημαίνει πως τελικά το πολιτικό κλίμα θα το διαμορφώσει η διαφορά των δύο κομμάτων στις ευρωεκλογές, που θα είναι και το πρόκριμα για τις εθνικές εκλογές.

Και αυτή φαίνεται πως θα προσεγγίσει ή και θα υπερβεί τις 10 μονάδες.