Του Γιάννη Σιδέρη
Όταν η απογοήτευση από την προσμονή κάποιας θετικής επίδοσης έχει πλέον εκλείψει, κινδυνεύει μια κυβέρνηση να περιπέσει εις την χλεύην.
Έχει στοιχεία περιφρονητικού χιούμορ, αλλά και δόση αλήθειας, η ανακοίνωση του Ποταμιού, για τις κορδέλες που έκοψε χθες ο πρωθυπουργός: «Έφτασε στο σημείο να κάνει τα εγκαίνια στο ίδιο έργο δυο φορές, γράφει. Μία λίγες μέρες πριν από το Πάσχα και μια τώρα. Κορδέλες δώστου να κόβει. Με τη φόρα που έχει πάρει είναι ικανός να κάνει εγκαίνια με το χιλιόμετρο».
Το ίδιο ανταποκρίνεται στην αλήθεια το ΚΚΕ που μιλάει για «μπαγιάτικη και χρεοκοπημένη προπαγάνδα, όσο και ο Γιάννης Μανιάτης, υπεύθύνος της ΔΗΣΥ, που υπενθυμίζει ότι όχι μόνο την περίοδο 2010 -14 το έργο είχε ωριμάσει κατά 75%, αλλά και ότι η κυβέρνηση με τη «διαπραγμάτευσή» της χάρισε στους εργολάβους 500 εκ. Ευρώ!
Το χειρότερο είναι βέβαια είναι η αναβίωση του εκφυλισμένου παλαιοκομματισμού περασμένων εποχών. Κόβει κορδέλες προβάλλοντας μόνο την κυβέρνησή του και μηδενίζοντας ολοσχερώς το έργο των προηγούμενων. Τέτοια μαυρογιαλούρικη αριστερά, όντως πρώτη φορά!
Στην «ομιλία της κορδέλας», ο κ. Τσίπρας αναφέρθηκε εκ νέου στο σήριαλ της δίκαιης ανάπτυξης. Επειδή λέει θέλει να καταμερίζει με δικαιοσύνη τα ωφελήματά της (αυτής που ακόμα δεν την είδαμε, αλλά θα τρίβουμε τα μάτια μας οψέποτε τη δούμε) σε όλη την κοινωνία και ιδιαίτερα στους πιο αδύναμους.
Μα ήδη… το επιτυγχάνει! Η έρευνα της Nielsen που δημοσιεύτηκε χθες, κατέδειξε ότι τα νοικοκυριά κόβουν την κατανάλωση βασικών αγαθών. Και δεν είναι πρόβλημα φυσικά αν η κατανάλωση στο ουίσκι μειώθηκε κατά 6,8, αλλά είναι τεράστιο πρόβλημα το γεγονός ότι η πτώση του γάλακτος έφτασε το πρώτο εξάμηνο στο 8,6%, και του συσκευασμένου ψωμιού στο 5,3%. Είναι μια πρώτη έκπαγλη απεικόνιση της δίκαιης ανάπτυξης, που οραματίζεται το κυβερνών κόμμα, αφού η συρρίκνωση της κατανάλωσης γάλακτος και ψωμιού θα σημειώθηκε μάλλον… στα νοικοκυριά της πλουτοκρατίας.
Οι αριθμοί διαψεύδουν την κυβερνητική φιλολογία, η οποία μη έχοντας κάτι πρόσκαιρα ευοίωνο, παραπέμπει στον Αύγουστο του ''18, που θα μας βγάλει από τα μνημόνια και θα ανοίξουν οι κάνουλες, όπως είπε ο κ. Φλαμπουράρης – μέχρι τότε ίσως θα έχουν καταφέρει να ετοιμάσουν και business plan.
Μια και περί ου ο λόγος, στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει κάποια δυσαρέσκεια για τις άστοχες παρεμβάσεις του, όπως δυσαρέσκεια υπάρχει και για το άρθρο Τσίπρα για τον Αντρέα. Αλλά όλα αυτά εντάσσονται στο καθημερινό πολιτικό «κους κους», χωρίς καμία επίπτωση, και χωρίς να προεικάζουν κάτι αξιοσημείωτο σε επίπεδο διαφοροποιήσεων. Απλώς κάποιοι, όπως οι «53», πετάνε και καμιά κουβέντα για το προσχηματικό θεαθήναι, την ώρα που ψηφίζουν ό,τι δει.
Η μεγάλη δοκιμασία για τον ΣΥΡΙΖΑ και του αρχηγού του θα έρθει μετά τις επόμενες εκλογές και αναλόγως του ποσοστού που θα λάβει. Ως τότε, αφενός η συγκολλητική ουσία της εξουσίας, αφετέρου ο «δημοκρατικός συγκεντρωτισμός» που διέπει τις εσωκομματικές σχέσεις τη Αριστεράς πασών των αποχρώσεων, δεν προεικάζει για σοβαρές διαφοροποιήσεις, τέτοιες που θα είχαν αποτέλεσμα σε κυβερνητική α-συνέχεια.
Αν κάτι φοβάται η κυβέρνηση, και πρωτίστως ο υπουργός Οικονομικών κ. Τσακαλώτος, είναι η τρίτη αξιολόγηση. Εξ αυτού και φέρεται να έχει διαμηνύσει στο Μαξίμου ότι δεν θα πρέπει να υπάρξει αλλαγή στους άμεσους συνεργάτες του (όπερ σημαίνει ότι ώσπου να τελειώσει η αξιολόγηση, η θητεία του στην θέση είναι δεδομένη).
Η προσομοίωση του πολιτικού σκηνικού την οποία σκιαγραφεί το Μαξίμου, στην περίπτωση που κλείσει ως τον Δεκέμβριο η αξιολόγηση, αντανακλά τις φρούδες ελπίδες του. Θεωρεί ότι η ΝΔ είναι αποσταθεροποιημένη καθώς… αντιμετωπίζει πρόβλημα ταυτότητας, με τον κ. Μητσοτάκη να είναι χωρίς ρότα, και να περιφέρεται μεταξύ ακροδεξιάς και λαϊκίστικης γραμμής πλεύσης, ενώ για την ΔΗΣΥ θεωρούν ότι δεν έχει δική της αυτογενή πολιτική γραμμή, και ετεροκαθορίζεται από τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ.
Ως εκ τούτου - πιστεύουν - εάν κλείσει η αξιολόγηση επιτυχώς (επιτυχώς σημαίνει ότι για μια ακόμη φορά θα απεμπολήσουν τις ιδεολογικές τους αρχές, ιδιαίτερα στα εργασιακά), η πλάστιγγα θα γείρει υπέρ τους, με τον Κυρ. Μητσοτάκη να έχει εσωκομματικά πρόβλημα και τη ΔΗΣΥ να διασπάται μεταξύ εκείνων που θέλουν να ακολουθήσουν τη ΝΔ και των αντιδεξιών που επιθυμούν να προσκολληθούν στον ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτά μπορεί να μοιάζουν όνειρα θερινής νυκτός, αλλά υπενθυμίζουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ποτέ δεν ήταν καλός στην ανάλυση και την πιστή απεικόνιση της πραγματικότητας - από την εποχή που πίστευε όλα όσα εκ των υστέρων χαρακτήρισε ως αυταπάτες, έως και σήμερα.
Ήρθε στην εξουσία μόνο επειδή κατήγγειλε και υποσχόταν, αλλά πλέον αυτά τα δύο όπλα βρίσκονται εν πολλοίς υπό αφλογιστία.
(φωτογραφία αρχείου SOOC)
