Το δυστύχημα στα Τέμπη ανέβασε έναν κόμπο στο λαιμό που δεν λέει να φύγει. Τα νεκρά παιδιά στοιχειώνουν τις μέρες και τις νύκτες μας. Μία ολόκληρη χώρα βρίσκεται σε κατάθλιψη. Όλα τα «άλλα» περνάνε σε δεύτερη μοίρα. Πρέπει πρώτα να θάψουμε τα παιδιά μας. Αρκεί αυτή την φορά, όμως, να μην ξεχάσουμε, όπως όλες τις προηγούμενες. Να μην αφήσουμε την οργή μας να ξεχειλίσει και να εκτονωθεί. Αυτή η χώρα πρέπει να αλλάξει.
Και οι αλλαγές γίνονται με ισχυρή πολιτική βούληση και με μεγάλες συναινέσεις. Ο σιδηρόδρομος είναι μία και μόνο μαύρη τρύπα από τις τόσες που απειλούν να καταπιούν αυτή την χώρα και να αφανίσουν το μέλλον της. Να μην πάμε μακριά! Η πρόσφατη κρίση με την Τουρκία μας βρήκε σε μια κατάσταση που για να κινήσουμε ένα πλοίο χρειαζότανε να ακινητοποιήσουμε άλλα δύο. Η περσινή κακοκαιρία που εγκλώβισε τους οδηγούς στην Αττική Οδό ανέδειξε και τα προβλήματα στο δίκτυο του ρεύματος. Και ο κατάλογος είναι ατελείωτος. Πρέπει να έχουμε πολλά χρωστούμενα…
Ο Θεός να βοηθήσει να μην βιώσουμε άλλες ανάλογες τραγωδίες σαν κι αυτή των Τεμπών. Στην περίπτωσή μας, όμως, είναι αμφίβολο αν ο Θεός της Ελλάδας, που έχει υπάρξει τόσο ευσπλαχνικός απέναντί μας, θα συνεχίσει να ασχολείται ή θα μας αφήσει στην μοίρα μας. Και θα έχει όλα τα δίκια με το μέρος του, όταν θα του έχουμε αφήσει όλες τις δουλειές για Εκείνον. Να πάρει η ευχή, κάτι πρέπει να κάνουμε κι εμείς! Να μην τα αφήνουμε όλα στην τύχη τους…
Θέλουμε έναν κρατικό τομέα που να λειτουργεί σαν ελβετικό ρολόι, αλλά είμαστε αντίθετοι σε κάθε λογική αξιολόγησης των εργαζομένων. Είναι ώρα για αυτό; Στο τέλος ποτέ δεν είναι ώρα για να συζητήσουμε οτιδήποτε. Κι όμως! Αν κανείς εξετάσει λεπτομερώς την πορεία του σταθμάρχη θα αναγνωρίσει πολλά από τα συμπτώματα της βαριάς ασθένειας που κατατρώει εδώ και δεκαετίες τις σάρκες μας…
Ο κόσμος καταλαβαίνει. Ξέρει για ποιον λόγο είναι θυμωμένος. Και καλό είναι τα πολιτικά κόμματα να μην κάνουν το λάθος και πιστέψουν ότι έχουν να «βγάλουν» κάτι απ’ αυτή την τραγωδία. Αν επιμείνουν να κάνουν ότι δεν έχουν μνήμη και ευθύνη, θα δουν τους πολίτες να τους γυρίζουν την πλάτη. Και ίσως πιο έντονα απ’ ότι το 2012 ή και το 2015…
Είναι καιρός το πολιτικό σύστημα να συμφωνήσει σε πέντε - έξι σημεία, σε ορισμένες μεγάλες μεταρρυθμίσεις που θα πραγματοποιηθούν κάτω από τις οποιεσδήποτε συνθήκες. Δεν είναι δυνατόν να συζητούμε σήμερα για το ατύχημα στα Τέμπη και να ξεχνάμε ότι υπάρχει μια ανοικτή συζήτηση με ατελείωτους διαγωνισμούς, ακυρώσεις διαγωνισμών και κόντρα νέους διαγωνισμούς για τα συστήματα ασφαλείας από το 2004…
Αυτή ήταν η ατζέντα της κυβέρνησης Μητσοτάκη το 2019. Ναι, συνέβησαν πολλά στην διάρκεια αυτής της τετραετίας. Και είναι αλήθεια ότι αυτή η κυβέρνηση κατάφερε να διαχειριστεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και τα ελληνοτουρκικά, και το covid και τις επιπτώσεις του πολέμου στην Ουκρανία. Αλλά πρέπει να επιστρέψει στην ατζέντα του 2019. Και πρέπει να πει όλη την αλήθεια στον ελληνικό λαό: Ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε που είχε πει και ο Γιώργος Παπανδρέου. Με μία διαφορά! Τότε υπήρχε χρόνος. Σήμερα δεν υπάρχει άλλος…
Θανάσης Μαυρίδης
