Τα στελέχη της Ομπρέλας σήκωσαν το γάντι που τους έριξε ο Αλέξης Τσίπρας με την κατάθεση της πρότασή του για την εκλογή αρχηγού αλλά και κεντρικής επιτροπής από τη βάση, αποδομώντας ταυτόχρονα το αφήγημα περί ετοιμότητας για την ανάληψη της εξουσίας και την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ και τα περί στροφής προς την κεντροαριστερά. Κατέθεσαν τη δική τους πρόταση που ναι μεν δεν αναμένεται να τύχει αποδοχής από την πλειοψηφία, εν τούτοις όσα ανέφεραν από το βήμα του συνεδρίου γεννά ερωτήματα και για την επόμενη ημέρα του κόμματος.
Ο Αλέξης Τσίπρας διαθέτει τη μεγάλη πλειοψηφία στο συνέδριο και η πρότασή του δεν κινδυνεύει με απόρριψη. Ως εκ τούτου δεν θα αναγκαστεί όπως στο παρελθόν να καλέσει τους συνέδρους να ξανασκεφτούν και να ξαναψηφίσουν. Εν τούτοις η διαφωνία της Ομπρέλας καταγράφεται τόσο με την πρόταση που κατέθεσε για να αποτραπεί η εκλογή αρχηγού και κεντρικής επιτροπής από τη βάση όσο και με τα όσα υποστηρίζουν σχετικά με την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ, τη στροφή προς την κεντροαριστερά που όπως δηλώνουν συνδέεται αποκλειστικά και μόνο με το γεγονός πως έχει γίνει αυτοσκοπός η επιστροφή στην εξουσία.
Επί της ουσίας το θέμα της εκλογής αρχηγού από τη βάση αποτελεί την κορυφή του παγόβουνο στο οποίο και τη βιτρίνα της διαμάχης μεταξύ Τσίπρα και Ομπρέλας, προεδρικών και παλαιών στελεχών του κόμματος. Η ουσία είναι το ιδεολογικό στίγμα του ΣΥΡΙΖΑ, οι κολεγιές με τους πασοκογενείς και οι αλεξιπτωτιστές οι προεδρικοί από τη μια και οι ριζοσπάστες αριστεροί που δηλώνουν πως δεν θέλουν ένα κόμμα σούπερ μάρκετ.
Και είναι αυτοί που ήδη με τις τοποθετήσεις τους αποδομούν το αφήγημα του Αλέξη Τσίπρα αναφορικά με την ετοιμότητα του ΣΥΡΙΖΑ να κυβερνήσει ή ακόμη και το ηθικό πλεονέκτημα της αριστεράς. Αυτοί που σημειώνουν ότι καθίσταται πλέον για το κόμμα τους αυτοσκοπός η επανάκτηση της εξουσίας. Αυτοσκοπός που οδηγεί σε κινήσεις όπως το... άπλωμα του χεριού του επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε άλλα κόμμα με μοναδικό στόχο την απομάκρυνση της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Ως προς αυτό δεν διαφωνούν. Ομονοούν και επαυξάνουν αφού ως... αριστεροί τάσσονται κατά των... νεοφιλελεύθερων πολιτικών.
«Να βρούμε ξανά τη στρατηγική του δημοκρατικού δρόμου για τον σοσιαλισμό, της ισχυρής ανανεωτικής ριζοσπαστικής μας ταυτότητας» δήλωσε ο Νίκος Φίλης προσθέτοντας ότι «το συνέδριο είναι ο χώρος για την αναγκαία αυτοκριτική, και για αυτά που δεν έκανε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, για τις σχέσεις κράτους-Εκκλησίας, τα ΜΜΕ και την ΕΡΤ, τις εξορύξεις, τον East Med».
Σε αυτά δεν παρέλειψε να συμπεριλάβει και τον Πάνο Καμμένο, τη συγκυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ που η ηγεσία του κόμματος σήμερα προσπαθεί να ξεχάσει και να σβήσει από τη μνήμη των πολιτών μιλώντας για «ασυδοσία του Καμμένου» καθώς και συμπεριφορές που «έπληξαν το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς» αφήνοντας αιχμές για τον Νίκο Παππά δεδομένου ότι λίγο πριν είχε μιλήσει για τον τρόπο που λειτουργούσε η ΈΡΤ αλλά και για τα ΜΜΕ Αιχμές επιφύλασσε και για τον Πολάκη αφού αναφορικά με τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ στην πανδημία είπε ότι «θα ήμασταν πιο αποτελεσματικοί αν δεν υπήρχαν φάλτσες φωνές στο θέμα των εμβολίων»,
«το δημοκρατικό ριζοσπαστισμό της Αριστεράς δεν τον εγκαταλείπουμε για να κυνηγήσουμε τη χίμαιρα ενός απροσδιόριστου Κέντρου» μπαίνοντας στην ουσία των διαφορών καλώντας μάλιστα τα μέλη του κόμματος «να μην προχωρήσουμε σε μια στρατηγικού χαρακτήρα μεταμόρφωση του πολιτικού μας υποκείμενου με οδηγό τον αρχηγισμό, τη ρευστοποίηση της κομματικής μας συγκρότησης και έναν ανερμάτιστο πολυσυλλεκτισμό που υποκλίνεται βαθιά στον κυβερνητισμό και την εξουσία ως αυτοσκοπό».
Κα αμέσως μετά αμφισβήτησε το αφήγημα Αλέξη Τσίπρα για άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ και νίκη στις εκλογές όποτε και αν γίνουν, αφού έθεσε το εξής ερώτημα: «γιατί η ραγδαία φθορά της ΝΔ δεν έχει ακόμα δημιουργήσει ισχυρό ρεύμα νίκης υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ;» ενώ κλείνοντας υποστήριξε ότι «ένας ΣΥΡΙΖΑ ριζοσπαστικός και ανανεωτικός, ένα μεγάλο κόμμα αγώνων και διακυβέρνησης, κόμμα των ενεργών μελών και όχι ψηφιακών εγγράφων πελατών βουλευτικών γραφείων ή ψηφοφόρων συνεδριακής χρήσης, χωρίς δάνεια και εισπήδηση σε άλλες πολιτικές παραδόσεις, χωρίς μιμητισμό, με εμπιστοσύνη στην πολιτική διαδρομή και προσφορά της Αριστεράς στον τόπο».
Και ο πρώην γραμματέας του κόμματος Πάνος Σκουρλέτης, μέλος της Ομπρέλας επίσης, δήλωσε ότι «Το επίδικο δεν είναι η εσωκομματική εκλογή αλλά ο διάλογος και ο διάλογος που γίνεται εδώ μέσα αλλά θα πρέπει να βλέπει προς τα έξω. Οι καταστατικές αλλαγές θα πρέπει να συνδέονται με τα προβλήματα της κοινωνίας. Ακούγεται ότι το μείζον είναι ο τρόπος που θα γίνουν οι εσωκομματικές εκλογές. Ωστόσο, θα έπρεπε το συνέδριο να εκλέγει πρόεδρο και Κεντρική Επιτροπή σε συσχέτιση με τον διάλογο που γίνεται. Γιατί αυτή η αποσυσχέτιση; Ο Αλέξης Τσίπρας ποτέ δεν αμφισβητήθηκε».
Ο Πάνος Σκουρλέτης δήλωσε και κάτι ακόμη. Πώς ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει κάνει αυτοκριτική. «Εμείς μετά το 2019 είχαμε μία αστοχία, είμαστε το μοναδικό κόμμα που έχασε εκλογές, ξεκινήσαμε τη συζήτηση για την αποτίμηση αλλά την αφήσαμε στη μέση» είπε και αναφέρθηκε ρωτώντας για παράδειγμα «Γιατί δεν συζητήσαμε για τις αυτοδιοικητικές εκλογές; Ποιος είναι ο ρόλος της κυβέρνησης και του κόμματος; Γιατί είχαμε υπουργούς δύο ταχυτήτων;».
Κινούμενος δέ στην ίδια λογική με τον Νίκο Φίλη είπε ακόμη κάτι που αναδεικνύει το βασικό πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ. «Δεν ισχύει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κατέθεσε προτάσεις σε αυτά τα χρόνια που είναι στην αντιπολίτευση, το μήνυμα δεν έχει φθάσει όχι μόνο γιατί αυτά που λέμε δεν τα περνάνε τα ΜΜΕ, αλλά και γιατί δεν τα παίρνουν στα σοβαρά». Και κατέληξε λέγοντας ότι «Οφείλουμε α βγούμε με μία ρωμαλέα πρόταση ώστε η επόμενη κυβέρνηση να είναι μία αριστερή προοδευτική κυβέρνηση και όχι μόνο μία κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ».
Ουσιαστικά η Ομπρέλα δηλώνει στον Αλέξη Τσίπρα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ... δεν αρέσει. Ότι οι πολίτες δεν ακούν αφού επί της ουσίας αυτά που λέγονται δεν έχουν νόημα. Και ότι αυτός είναι ο λόγος που παρά τη φθορά της κυβέρνησης το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν εισπράττει το ελάχιστο σε επίπεδο ποσοστών καταγγέλλοντας απλά τις δημοσκοπήσεις που γίνονται.
Η εκλογή του αρχηγού είναι το έλασσον. Ο Τσίπρας δεν αμφισβητείται από κανέναν στο εσωτερικό, τουλάχιστον προς το παρόν. Ουδείς γνωρίζει τι θα συμβεί μετά από μια ακόμη ήττα. Είναι χαρακτηριστικό πως δεν έχει αντίπαλο. Αυτό που αμφισβητείται είναι η στροφή που επιχειρεί, η αλλαγή στο ιδεολογικό πρόσημο του ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη και η ομάδα που έχει δημιουργήσει γύρω του σε συνδυασμό με την τακτική που αποφασίζεται και εφαρμόζεται.
Οι διαφορές είναι βαθύτερες και το ερώτημα που τίθεται είναι πως θα πορευθεί ο ΣΥΡΙΖΑ μετά το συνέδριο. Και κατά πόσο στο δρόμο προς τις εκλογές ή μετά από αυτές και μια νέα ήττα, καταστεί εφικτή η συμπόρευση όλων των τάσεων που σήμερα βρίσκονται εντός και πέριξ της Κουμουνδούρου.
