Του Χρήστου Ν. Κώνστα
Με χαρακτηριστική άνεση και σιγουριά, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης μιλώντας σε διαφορετικά κοινά και περιβάλλοντα, περιγράφει τις προτεραιότητες της νέας κυβέρνησής του η οποία ΘΑ προκύψει, μετά τις εκλογές που –κατά την άποψή του- θα γίνουν μέσα στο β' εξάμηνο του 2018.
Ανεξάρτητα με το αν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς, με το περιεχόμενο των δηλώσεων του Κυριάκου Μητσοτάκη ή με το σχέδιό του για τη χώρα, τα δεδομένα για τη χώρα είναι συγκεκριμένα και τα περιθώρια πολιτικών χειρισμών ασφυκτικά.
Η επόμενη κυβέρνηση της Ελλάδας, αυτή που θα προκύψει από τις επόμενες εκλογές -όποτε κι αν γίνουν- ΔΕΝ θα είναι μια φυσιολογική κυβέρνηση.
Θα είναι πολεμικό συμβούλιο. Θα χρειαστούν πολύπλοκες, πολυμετωπικές επιθέσεις για να αλλάξει προσανατολισμό η χώρα.
Είναι τόσα πολλά τα συσσωρευμένα προβλήματα και τόσο προχωρημένη η διάβρωση του κρατικού μηχανισμού από ανίκανους ιδεοληπτικούς κλειδοκράτορες που για να εφαρμοστεί μια σύγχρονη εκσυγχρονιστική πολιτική, θα απαιτηθούν ηρωικές πρωτοβουλίες.
Η χώρα βρίσκεται σε κατάσταση έκτακτων συνθηκών.
Η οδυνηρή, οκταετής, εθνική, μνημονιακή εμπειρία, μας έχει διδάξει ότι δεν υπάρχει αυτή την εποχή μια μονοκομματική κοινοβουλευτική πλειοψηφία ικανή να εφαρμόσει ένα ουσιαστικό, μακρόπνοο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων, από αυτές που εκκρεμούν δεκαετίες ολόκληρες…
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έχει σπάσει κάθε ρεκόρ παραμονής μνημονιακής κυβέρνησης στην εξουσία.
Σήμερα όμως η χώρα χρειάζεται κυβέρνηση που να μην διχάζει αλλά να ενώσει το λαό στην προσπάθεια ανοικοδόμησης της εθνικής αξιοπρέπειας.
Για να αλλάξουν τα πράγματα στο χώρο της Δημόσιας Διοίκησης αλλά και της Κοινωνικής Πολιτικής απαιτούνται κατά πολύ ευρύτερες και βαθύτερες συμμαχίες και συναινέσεις…
Ουδείς θα σκεφθεί να φέρει χρήματα στην Ελλάδα με οποιονδήποτε τρόπο αν η χώρα δεν εκπέμψει παγκοσμίως ένα σαφές στίγμα αλλαγής νοοτροπίας, ειλικρινούς μεταμέλειας και συλλογικής προσήλωσης στους εθνικούς στόχους.
Η Δημοκρατία από τη φύση της στηρίζεται σε αιρετές πλειοψηφίες και σε ευρύτερες συναινέσεις.
Ακόμη και στη Γερμανία, η θριαμβευτής των τελευταίων αλλά και των επόμενων εκλογών, η Angela Merkel, παρά την άνετη εκλογική της νίκη, επιλέγει σταθερά τη στρατηγική των επίπονων και πολιτικά οδυνηρών συναινέσεων. Αντίστοιχα παραδείγματα προς μίμηση προσφέρουν τα μοντέλα συγκυβέρνησης στην Ιταλία, την Πορτογαλία, την Ισπανία, Αυστρία, Βέλγιο κλπ.
Από το 2007 μέχρι σήμερα οι Έλληνες προσήλθαν στις κάλπες 11 φορές. Παρά τις συνεχείς εκλογικές διαδικασίες, το πολιτικό ζήτημα στη χώρα δεν λύθηκε.
Ήρθε λοιπόν η ώρα για το πολιτικό μας σύστημα να δοκιμάσει μία άλλη προσέγγιση.
Η Δημοκρατία είναι το πολίτευμα των συναινέσεων. Ας την ακούσουμε.
